Başbakanlık

Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğünce Yayımlanır

 Kuruluş : 7 Ekim 1920

15 Nisan 2004

PERŞEMBE

Sayı : 25434

 

Å ÖNCEKİ

SONRAKİ

Æ

YÜRÜTME VE İDARE BÖLÜMÜ

Milletlerarası Andlaşma

2004/7010 Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Estonya Cumhuriyeti Hükümeti Arasında İmzalanan, Hava Taşımacılığı Anlaşması’nın Onaylanması Hakkında Karar

Bakanlar Kurulu Kararları

2004/6996 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu ve Aynı Kanunun Ek Geçici 9 uncu Maddesi Kapsamına Giren Kurumlardan Aylık Alanlara, 2004 Yılında Ne Miktarda Zam ve Tazminat Verileceğine İlişkin Karar

2004/7038 Merkezi Şanlıurfa’da bulunan “Cabirensar Sulama Birliği”nin adının, “Yeşilova Sulama Birliği” Olarak Değiştirilmesi Hakkında Karar

2004/7061 Basın İlan Kurumu Genel Kurulunda İstifa Nedeniyle Boşalan Başbakanlık Temsilciliğinde, Kalan Süreyi Tamamlamak Üzere, Kanunlar ve Kararlar Genel Müdürü Yüksel ÖZTÜRK’ün Görevlendirilmesi Hakkında Karar

Bakanlığa Vekâlet Etme İşlemi

— Sağlık Bakanlığına, Tarım ve Köyişleri Bakanı Sami GÜÇLÜ’nün Vekâlet Etmesine Dair Tezkere

Yönetmelikler

— Toplu Konut İdaresi Başkanlığı Personelinin Görevde Yükselme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Yönetmelik

— Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Amatör Spor Dalları Ceza Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

— Sağlık Kuralları Bakımından Günde Ancak Yedibuçuk Saat veya Daha Az Çalışılması Gereken İşler Hakkında Yönetmelik

— Ölçü ve Ölçü Aletlerinden Alınacak Muayene ve Damgalama Ücret Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Yönetmelik

— Sosyal Sigortalar Kurumu Yönetim Kurulu Çalışma Yönetmeliği

— Bağ-Kur Genel Kurulunun Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik

— Bağ-Kur Genel Müdürlüğü Yönetim Kurulunun Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik

— Çevre ve Orman Bakanlığı Mahalli Çevre Kurulları Çalışma Usul ve Esasları Yönetmeliği

— Çevre ve Orman Bakanlığı Aday Memurlarının Yetiştirilmesine İlişkin Yönetmelik

— Çevre ve Orman Bakanlığı Döner Sermayeli İşletmeler Yönetmeliği

— Orman Sayılmayan Yerlerdeki Ağaç ve Ağaçcıklardan Sahiplerinin Faydalanma Şekil ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 13 üncü Maddesine Bir Fıkra Eklenmesine Dair Yönetmelik

— Gazi Üniversitesi Çocuk Gelişimi Araştırma Uygulama ve Eğitim Merkezi Yönetmeliği

— Mersin Üniversitesi Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği

Tebliğler

— Düzce Valiliği Orman Yangınları ile Mücadele Komisyon Kararı

— Muğla İli Sınırları İçerisinde,Orman Yangınlarının Önlenmesi Amacıyla Alınması Gereken Tedbirler Hakkında Karar (No: 2004/1)


YÜRÜTME VE İDARE BÖLÜMÜ

Milletlerarası Andlaşma

Karar Sayısı: 2004/7010

17 Ekim 2001 tarihinde Ankara’da imzalanan ve 14/1/2004 tarihli ve 5060 sayılı Kanunla onaylanması uygun bulunan ekli “Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Estonya Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Hava Taşımacılığı Anlaşması”nın onaylanması; Dışişleri Bakanlığı’nın 2/3/2004 tarihli ve DHGY/81454 sayılı yazısı üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 9/3/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN

     

Başbakan

     

A. GÜL

A. ŞENER

M. A. ŞAHİN

B. ATALAY

Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bakanı

A. ŞENER

M. AYDIN

G. AKŞİT

K. TÜZMEN

Devlet Bakanı V.

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

C. ÇİÇEK

M. V. GÖNÜL

A. AKSU

K. UNAKITAN

Adalet Bakanı

Milli Savunma Bakanı

İçişleri Bakanı

Maliye Bakanı

H.ÇELİK

Z. ERGEZEN

R. AKDAĞ

B. YILDIRIM

Milli Eğitim Bakanı

Bayındırlık ve İskan Bakanı

Sağlık Bakanı

Ulaştırma Bakanı

S. GÜÇLÜ

M. BAŞESGİOĞLU

A. COŞKUN

 

Tarım ve Köyişleri Bakanı

Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı

Sanayi ve Ticaret Bakanı

 

M. H. GÜLER

E. MUMCU

O. PEPE

 

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı

Kültür ve Turizm Bakanı

Çevre ve Orman Bakanı

 

 

Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Estonya Cumhuriyeti

Hükümeti Arasında Hava Taşımacılığı

Anlaşması

Bundan böyle işbu metin içinde Akit taraflar olarak anılacak olan Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ve Estonya Cumhuriyeti Hükümeti'nin her ikisi de 7 Aralık 1944 yılında Şikago'da imzaya açılmış olan Uluslararası Sivil Havacılık Sözleşmesinin tarafları ve Uluslararası Hava Seferleri Transit Anlaşmasını tanıyan ülkeler olarak, ülkeleri arasında ve ötesinde hava seferleri kurulmasını amaçlayan bir anlaşma yapmak arzusuyla;

AŞAĞIDAKİ MADDELERDE ANLAŞMIŞLARDIR:

MADDE 1

TANIMLAR

(1). Aşağıda yazılı terimler bağlam başka türlü gerektirmedikçe, bu Anlaşma amaçları bakımından, tanımlanmış bulunmaktadır:

a) "Sözleşme" terimi 7 Aralık 1944 tarihinde Şikago'da imzaya açılan Uluslararası Sivil Havacılık Sözleşmesini ifade eder ve bu Sözleşmenin 90'ıncı maddesine göre benimsenmiş olan Ekleri ve 90 ve 94'üncü maddelerine göre Ekler veya Sözleşmede yapılan ve her iki Akit Tarafça kabul edilmiş herhangi bir değişikliği de kapsar.

b) "Havacılık makamları" terimi; ve Türkiye Cumhuriyeti bakımından Ulaştırma Bakanlığını ve bu Bakanlık tarafından yürütülmekte olan fonksiyonları ifaya yetkilendirilmiş herhangi bir kişi veya organı ve Estonya Cumhuriyeti bakımından Ulaştırma Bakanlığını ve bu Bakanlık tarafından yürütülmekte olan fonksiyonları ifaya yetkilendirilmiş herhangi bir kişi veya organı ifade eder;

c) "Mutabık kalınan seferler" terimi işbu Anlaşmanın Ek'inde belirtilmiş bulunan hatlar üzerinde yolcu ve kargo'nun mutabık kalınan kapasite haklarına uygun olarak taşınması için yapılan tarifeli hava seferlerini "belirtilmiş hat" terimi ise işbu Anlaşmanın Ekinde belirtilmiş bulunan bir hattı ifade eder;

d) "Tayin edilen havayolu işletmesi" terimi işbu Anlaşmanın 3'üncü maddesine göre tayin edilmiş ve yetkilendirilmiş bulunan havayolu işletmesini ifade eder.

e) "Kapasite terimi";

- bir uçakla ilgili olarak bir yol veya yol kesimi üzerinde o uçağın ücretle taşıyabildiği yükü;

- belli bir hava seferiyle ilgili olarak, o seferde kullanılan uçağın kapasitesinin belli bir süre içinde ve hat veya hat kesimi üzerinde yaptığı sefer adedi ile çarpımını ifade eder.

f) "Hava seferi" uluslararası hava seferi; "havayolu işletmesi" ve "trafik amaçları dışındaki iniş (teknik iniş)" terimlerinin anlamları kendilerine Sözleşmenin 96 ncı Maddesinde ifade edilen anlamları taşır.

g) "Ücret tarifesi" terimi yolcu, bagaj veya yük (posta hariç) taşınması için alınacak fiyatları ifade eder; bu fiyatlara bu taşıma ile birlikte sağlanacak önemli ek menfaatler ve kişilerin taşınması için bilet satışları veya yük taşınması için buna benzer muamele üzerinden ödenecek komisyonlar da dahildir. Taşıma fiyatı veya komisyon ödenmesine ilişkin uygulamayı düzenleyen şartları da kapsar.

h) "Ülke" veya "toprak" terimi Sözleşmenin 2. maddesinde belirtilmiş olan anlamı haizdir; ve

i) "Trafik" terimi yolcu, bagaj, yük ve posta demektir.

(2). İşbu Anlaşmanın Eki Anlaşmanın ayrılmaz bir parçasını oluşturur.

MADDE 2

TRAFİK HAKLARI

(1). Herbir Akit Taraf diğerine, bu Anlaşmanın Ekinde belirtilen hatlarda tarifeli Uluslararası Hava Seferleri kurması amacıyla, bu anlaşmada belirtilen hakları tanır. Herbir Akit Tarafça tayin olunan havayolları, belirtilen bir hatta mutabık kalınan bir seferi işletirken, aşağıdaki haklara sahip olacaklardır.

a) Diğer Akit Tarafın ülkesi üzerinden inmeksizin uçmak;

b) Sözkonusu ülke içerisinde teknik iniş yapmak; ve

c) Yolcu, yük ve posta şeklindeki uluslararası trafiği bırakmak ve almak amacıyla, sözkonusu ülke içerisinde, o hat için bu Anlaşmanın Ekinde belirtilen noktalara iniş yapmak.

(2). Bu maddenin l. fıkrasındaki hiçbir husus, bir Akit Tarafın havayolu işletmesine, diğer Akit Taraf ülkesinde bu diğer tarafın ülkesindeki başka bir noktaya ücret veya kira karşılığı taşınmak üzere yolcu, yük ve posta almak hakkını verdiği şeklinde anlaşılamaz.

 

MADDE 3

İŞLETME YETKİLERİ

 

(1). Herbir Akit Taraf, diğer Akit Tarafa, belirtilen hatlarda mutabık kalınan seferleri işletmesi amacıyla bir havayolu işletmesini tayin ettiğini, diplomatik kanallardan yazılı olarak bildirmek hakkına sahip olacaktır.

(2). Diğer Akit Taraf bir tayin bildirimi aldığında, (3). ve (4). fıkra hükümlerine tabi olarak, tayin edilen havayolu işletmesine ilgili işletme yetkilerini gecikmeden tanıyacaktır.

(3). Akit Taraflardan birinin yetkili havacılık makamları, öteki Tarafın tayin ettiği havayolu işletmesinden, uluslararası hava seferlerinin işletilmesinde bu makamların normal ve makul şekilde uyguladıkları kanun ve yönetmeliklerde emredilen şartları yerine getirebilecek vasıfları haiz bulunduğu hususunda, kendilerini tatmin etmesini isteyebilir.

(4). Akit Taraflardan herbiri, tayin edilmiş bir havayolu işletmesinin esas mülkiyetinin ve etkili kontrolünün bu havayolu işletmesini tayin eden Akit Tarafın veya uyruklarının elinde bulunduğuna kanaat getirmediği hallerde, (2). fıkrada sözü edilen işletme yetkilerini tanımayı reddedebilir, veya bu havayolu işletmesinin (2). maddede belirtilen haklarının kullanılmasına gerekli gördüğü kayıtları koyabilir.

(5). Bir havayolu işletmesi böylece tayin edilip kendisine yetkilendirildiğinde kapasite hakkı üzerinde anlaşmaya varılmış bulunması ve 10. ile 15. Madde ve Ek hükümlerine göre oluşturulan bir ücret ve uçuş tarifesinin o sefer açısından yürürlükte bulunması şartıyla mutabık kalınan seferleri işletmeye herhangi bir zamanda başlayabilir.

(6). Mutabık kalınan seferlerde uçak işletilmesi ve yolcu, yük ve posta taşınmasına ilişkin ticari konular, yani tarifeler, uçuş sıklığı (frekansı) uçak tipleri Akit Tarafların havacılık makamlarının onayına sunulacaktır.

 

MADDE 4

İŞLETME YETKİLERİNİN İPTALİ VE ASKIYA ALINMASI

 

(1). Akit Taraflardan herbiri, aşağıdaki hallerde, öteki Akit Tarafça tayin edilen bir havayolu işletmesine verilmiş bulunan işletme yetkisini geri almak veya 2. maddede belirtilen hakların kullanılmasını durdurmak veya bu hakların kullanılmasına gerekli gördüğü kayıtları koymak hakkına sahip olacaktır:

a) O havayolu işletmesinin esas mülkiyetinin veya fiili kontrolünün havayolunu tayin eden Akit Tarafın veya uyruklarının elinde bulunduğuna dair kanaat getirmemesi, veya

b) O havayolu işletmesinin kendisine bu hakları tanıyan Akit Tarafın kanun ve yönetmeliklerine uymaması, veya

c) Havayolu işletmesinin başka bir şekilde bu Anlaşmada belirtilen şartlara uygun olarak işletme yapmaması,

hallerinde.

(2). Bu maddenin (1). fıkrasında belirtilen ve hakların geri alınması, tatbikatının durdurulması veya kayıtlar konulması hususlarında derhal bir işlem yapılması, kanun ve yönetmeliklerin daha fazla ihlal edilmesinin önlenmesi için şart değilse, böyle bir hak ancak Akit Tarafların havacılık makamları arasındaki istişareden sonra kullanılacaktır. Bu istişareler, bu yoldaki ihbarın alınmasından itibaren 30 gün içinde yapılacaktır.

 

MADDE 5

GİRİŞ VE ÇIKIŞ İZNİ KANUNLARI VE YÖNETMELİKLERİ

 

(1). Bir Akit Tarafın, uluslararası hava seyrüseferi yapan uçakların ülkeye giriş, kalkış ve çıkışları veya bu uçakların topraklarında kalış süresi içinde işletimi ve seyrüseferi ile ilgili kanunlar ve yönetmelikler, milliyet farkı gözetmeksizin her iki Akit Tarafın uçaklarına uygulanacaktır; ve bu kanunlar ve yönetmeliklere o Akit Tarafın toprakları içindeyken veya ayrılırken yahut girerken böyle bir uçak tarafından uyulacaktır.

(2). Bir Akit Tarafın, uçakta taşınan yolcu, mürettebat, kargo ve postanın ülkeye kabulü, ülkede kalışı veya ülkeden ayrılışına ilişkin yasa ve yönetmeliklerine, örneğin gümrük giriş çıkışı, göç pasaport ve sağlık kontrolü ile ilgili yönetmelikleri, o yolcu, mürettebat, kargo ve posta tarafından veya onlar adına o Akit Tarafın topraklarına girişte, topraklarından çıkışta ve toprakları içinde iken uyulacaktır.

(3). Tesisleri ve teknik kolaylıkları ve hizmetleri dahil her hava limanının kullanılması ile ilgili ücretler ve diğer harçlar ve hava seyrüsefer tesislerinin, haberleşme tesislerinin ve hizmetlerinin kullanım ücretleri benzer uluslararası hava seferleri yapan başka Devletlerin tayin edilmiş havayolu işletmelerince ödenenlerden daha yüksek tutulmayacaktır.

 

MADDE 6

GÜMRÜKTEN VE DİĞER RESİMLERDEN VE VERGİLERDEN MUAFİYET

 

(1). Akit Taraflardan herbirinin tayin edilen havayolu işletmesi tarafından uluslararası seferlerde işletilen uçaklar ve bu uçaklarda bulunan mutat donatım, akaryakıt ve yağlama yağları ve (yiyecek, içecek ve tütün dahil) uçak levazımatı da, Öteki Akit Taraf Ülkesine varışta, tekrar yurtdışına çıkarılıncaya kadar uçakta kalmak veya öteki Akit Taraf Ülkesi üzerindeki uçuş kısmında kullanılmak kaydıyla, bütün gümrük vergileri, muayene ücretleri ve diğer rüsum ve vergilerden bağışık tutulacaktır.

(2). Aşağıdakilerde yapılan hizmetler karşılığı alınacak ücretler hariç aynı rüsum ve vergilerden bağışık tutulacaktır;

(a) Akit Taraflardan birinin ülkesinde, bu taraf yetkili makamlarınca tespit edilen miktarları aşmamak ve öteki Akit Tarafın tayin edilen havayolu işletmesinin uluslararası bir seferinde çalıştırılan uçaklarında kullanılmak üzere uçağa alınan uçak levazımatı;

(b) Akit Taraflardan birinin ülkesine, öteki Akit Tarafın tayin edilen havayolu işletmesinin uluslararası seferlerinde kullanılan uçakların bakım ve onarımı için sokulan yedek parçalar; ve mutat teçhizat ve

(c) Uçağa alındığı Akit Taraf ülkesi üzerinde yapılacak uçuşun bir kısmında kullanılacak bile olsa, öteki Akit Tarafın tayin edilen havayolu işletmesi tarafından uluslararası seferlerde işletilen uçakların ikmaline ayrılmış olan akaryakıt ve yağlama yağları.

Yukarıdaki (a) (b) ve (c) tali fıkralarda sözü edilen malzemelerin gümrük nezaret veya kontrolü altında tutulması gerekebilir.

 

MADDE 7

NORMAL HAVACILIK TEÇHİZATI İLE TÜKETİM MADDELERİNİN DEPOLANMASI

 

Akit Taraflardan birinin tayin edilen havayolu şirketinin uçaklarında bulundurulan malzeme ve tüketim maddeleri gibi normal olarak uçakta taşınan teçhizat da öteki Akit Taraf ülkesinde, ancak o ülkenin gümrük makamlarının müsaadesi ile boşaltılabilir. Böyle bir durumda, bunlar tekrar yurt dışına götürülünceye veya başka bir şekilde gümrük yönetmeliklerine göre elden çıkarılıncaya kadar sözü edilen yetkili makamların nezaretinde bulundurulabilir.

MADDE 8

DİREKT TRANSİT TRAFİĞİ

 

Akit Taraflardan birinin ülkesinden direkt transit geçen ve bu amaç için ayrılmış bulunan havalimanı bölgesinden ayrılmayan yolcu, bagaj ve yükler şiddet ve hava korsanlığına karşı güvenlik tedbirleri konusu dışında basitleştirilmiş bir kontrolden daha fazlasına tâbi tutulmayacaklardır. Direkt transit geçen bagaj ve yükler gümrük vergileri ve diğer harçlardan bağışık tutulacaklardır.

 

MADDE 9

MALİ HÜKÜMLER

 

l. Her Akit Tarafın tayin edilen havayolu işletmeleri, diğer Akit Tarafın bölgesinde doğrudan veya tayin edilen havayolu işletmelerinin tayin ettikleri acentaları vasıtasıyla hava taşımacılığı hakkına sahip olacaktır.

Her Akit Tarafın tayin edilen havayolu işletmelerinin bu taşımacılığı satma, ve herhangi bir kişi bu taşımacılığı yerli para veya öbür Akit Taraf ülkesinde ayırımcılık gütmeyen bir tarzda uygulanan ve yürürlükte bulunan makul döviz mevzuatına göre herhangi bir serbest konvertibl döviz ile satın alma hakkına sahip olacaktır.

(2). Her havayolu işletmesinin talep halinde yerli olarak yapılan ödemeler fazlalığı olan yerli gelirlerin dövize çevirme ve ülkesine gönderme hakkı olacaktır. Dövize çevirme ve havale işlemlerine, bu gelirlerin çevirme ve havale için sunuldukları zaman cari muamelelere uygulanan yürürlükteki döviz kuru üzerinden sınırlamalar olmadan izin verilecek ve bankalarca bu dövize çevirme ve havale işlemleri için normal olarak alınan ücretler dışında hiçbir ücrete tâbi olmayacaktır.

 

MADDE 10

KAPASİTE HÜKÜMLERİ

 

(1). Her iki Akit Tarafın havayolu işletmelerine, kendi ülkeleri arasında belirtilen hatlarda, mutabık kalınan seferleri işletmeleri için adil ve eşit imkân sağlanacaktır.

(2). Mutabık kalınan seferlerin işletilmesinde, her Akit Tarafın tayin edilen havayolu şirketi, diğer Akit Tarafın tayin edilen havayolu şirketinin çıkarlarını dikkate alacak, öyle ki aynı hatların tamamı veya bir kısmı üzerinde bu sonuncusunun sağladığı seferleri haksız olarak etkilemiş olmasın.

(3). Akit Tarafların tayin edilmiş havayolu şirketlerinin sağladıkları mutabık kalınan seferler belirtilen hatlar üzerinde halkın taşıma ihtiyaçları ile yakından ilgili olacak ve havayolu şirketlerini tayin etmiş Akit Devlet ülkesinde başlayan veya oraya yönelik trafiğin mevcut ve makul olarak beklenen taşıma ihtiyaçlarını makul bir yük faktörü ile karşılayacak bir kapasiteyi sağlamak asıl amaçları olacaktır.

(4). Her iki Akit Tarafın tayin edilmiş havayolu mutabık kalınan seferleri işletmeleri koşuluyla, onlar, belirtilmiş hatlarda yapılacak seferlerin kapasitesi ve sıklığı üzerinde anlaşacaklardır. Sıklık ve kapasite her iki Akit Tarafın havacılık makamlarının onayına bağlı olacaktır. Bu kapasite, trafik talebine göre her iki Akit Taraf havacılık makamlarının onayına tâbi olarak zaman zaman ayarlanacaktır.

(5). Geçici bir nitelikteki umulmadık yolcu talebini karşılamak için, tayin edilmiş olan havayolları, bu Maddenin hükümlerine rağmen, aralarında yolcu talebini karşılamak için gereken bu tür geçici artışlar hususunda anlaşabilir. Bu tür herhangi bir kapasite artışı gecikmeksizin onay için Akit Tarafların havacılık makamlarına sunulacaktır.

(6). Akit Taraflardan birinin tayin edilmiş havayollarının belirtilmiş hat boyunca üçüncü ülkelerdeki noktalarda faaliyet göstermekte olduğu durumlarda, yukarıdaki 3 ve 4'üncü fıkralara uygun olarak belirlenmiş olan kapasiteye ek bir kapasite Akit Tarafların havacılık makamları arasındaki anlaşmaya bağlı olarak sözkonusu havayolları tarafından işletilebilir.

 

MADDE 11

TEMSİL

 

Her Akit Taraf diğer Akit Tarafın, tayin edilmiş havayoluna, mutabık kalınmış seferlerin gerçekleştirilmesi için bu seferlerin iş hacminin gerektirdiği teknik ve ticarî personeli kendi ülkesine getirme ve bulundurma hakkını verecektir. Yukarıda bahsi geçen personel, bu Akit Tarafın ülkesine giriş müsaadesi ve kalma müddeti ile ilgili mevzuatına tâbi olacaktır.

 

MADDE 12

HAVACILIK GÜVENLİĞİ

 

(1). Akit Taraflar, uluslar arası hukuka göre mevcut hak ve yükümlülüklerine uygun olarak, sivil havacılık güvenliğinin yasadışı müdahalelere karşı korunması amacıyla birbirlerine karşı üstlendikleri yükümlülüğün, bu Anlaşma’nın ayrılmaz bir parçasını teşkil ettiğini teyid ederler. Akit Taraflar, uluslararası hukuka göre mevcut haklarının ve yükümlülüklerinin genel niteliklerini kısıtlamaksızın, özellikle 14 Eylül 1963 tarihli, Uçaklarda İşlenen Suçlar ve Diğer Bazı Eylemlere İlişkin Tokyo Sözleşmesi, 16 Aralık 1970 tarihli Uçakların Yasadışı Yollarla Ele Geçirilmesinin Önlenmesine İlişkin Lahey Sözleşmesi, 23 Eylül 1971 tarihli Sivil Havacılık Güvenliğine Karşı İşlenen Suçların Önlenmesine İlişkin Montreal Sözleşmesi hükümlerine ve Akit Tarafları bağlayıcı sivil havacılık güvenliğini düzenleyen diğer herhangi bir çok taraflı anlaşmaya uygun hareket edeceklerdir.

(2). Akit Taraflar, sivil uçakların yasadışı yollarla ele geçirilmesini önlemek, bu uçakların, yolcularının ve mürettebatının, havaalanlarının ve hava seyrüsefer tesislerinin emniyetine karşı diğer yasadışı eylemleri ve sivil havacılığın güvenliğine ilişkin her türlü tehdidi bertaraf etmek üzere, talep halinde birbirlerine gerekli her türlü yardımda bulunacaklardır.

(3). Akit Taraflar karşılıklı ilişkilerinde, Akit Taraflara uygulanabilir olduğu ölçüde, Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilatı tarafından Uluslararası Sivil Havacılık Sözleşmesine Ek olarak kabul edilen havacılık güvenliği hükümlerine uygun olarak hareket edeceklerdir. Taraflar, kendi tescilindeki uçak işletmecilerinin veya işyeri merkezi ülkelerinde bulunan veya ülkelerinde sürekli mukim olan uçak işletmecilerinin ve ülkelerindeki havaalanı işletmecilerinin sözkonusu havacılık güvenliği hükümlerine uygun hareket etmelerini isteyeceklerdir.

(4). Akit Taraflardan her biri, sözkonusu uçak işletmecilerinin, diğer Akit Tarafın ülkesine giriş için, bu ülkeden çıkış için veya bu ülkede kalınan süre zarfında diğer Akit Tarafça, yukarıdaki 3. fıkrada atıf yapılan havacılık güvenliği hükümlerine uymalarının istenebileceği hususunda mutabıktır.

(5). Akit Taraflardan her biri, kendi ülkesinde uçakların güvenliğinin sağlanması, yolcuların, mürettebatın el bagajlarının, genel bagajın, kargo ve uçak levazımatının yükleme ve boşaltma öncesinde ve sonrasında kontrolü amacıyla yeterli tedbirlerin alınmasını ve etkin şekilde uygulanmasını sağlayacaktır. Akit Taraflardan her biri, belli bir tehdidin bertaraf edilmesi amacıyla diğer Akit Tarafın makul özel güvenlik tedbirleri alınması yolunda yapacağı herhangi bir talebi olumlu şekilde dikkate alacaktır.

(6). Sivil uçakların yasadışı yollarla ele geçirilmesi olayı veya bu doğrultuda bir tehdidin vuku bulması veya uçaklara, uçak yolcularına ve mürettebatına, havaalanlarına veya hava seyrüsefer tesislerine yönelik diğer yasadışı müdahalelerin meydana gelmesi halinde Akit Taraflar, haberleşmede ve bu tür bir olayın veya olay tehdidinin süratli ve güvenli biçimde sona erdirilmesini amaçlayan diğer uygun tedbirlerin alınmasında kolaylık sağlayarak birbirlerine yardımcı olacaklardır.

(7). Bu Maddenin havacılık güvenliğine ilişkin hükümlerinin uygulanmasında Akit Taraflardan biri için sorunlar ortaya çıkması halinde, Akit Taraflardan her birinin Havacılık Makamı diğer Akit Tarafın Havacılık Makamından ivedi istişare talebinde bulunabilecektir.

 

MADDE 13

HAVACILIK EMNİYETİ

 

1. Her Akit Taraf herhangi bir zaman diğer Akit Tarafça hava mürettabatı, hava araçları veya bunların işletilmesine ilişkin herhangi bir alanda benimsenmiş bulunan emniyet standartları ile ilgili olarak danışmalarda bulunmayı talep edebilir. Böyle bir danışma, talebin alınmasını müteakip 30 gün içinde gerçekleşecektir.

2. Eğer bu danışmalardan sonra bir Akit Taraf diğer Akit Tarafın herhangi bir alanda o sırada Sözleşmeye göre belirlenen asgarî standartlara en azından eşit olan emniyet standartlarını etkinlikle bulundurup idare etmediğini tespit ederse, ilk Akit Taraf bu bulguları ve o asgarî standartlara uymak için gerekli görülen tedbirleri diğer Akit Tarafa bildirecek, ve bu diğer Akit Taraf da uygun düzeltici tedbiri alacaktır. Diğer Akit Tarafın onbeş (15) gün veya daha uzun bir süre içinde uygun tedbiri almaması işbu Anlaşmanın 4 üncü Maddesinin uygulanmasına neden olacaktır.

3. Sözleşmenin 33 üncü Maddesinde sözü edilen yükümlülüklere bakılmaksızın tayin edilen havayolu işletmelerince diğer Akit Taraf topraklarına yapılan seferlerde hava araçları diğer Akit Taraf topraklarında iken hava araç ve mürettebat belgelerinin geçerliliğini ve hava araç ve teçhizatının görünürdeki durumunu kontrol etmek için, diğer Akit Tarafın yetkili temsilcileri tarafından muayeneye tâbi tutulabilir (rampa denetimi).

4. Eğer böyle herhangi bir rampa denetimi veya dizi rampa denetimleri:

(a) bir hava aracının veya bir hava aracının işletilmesi o sırada Sözleşmeye göre belirlenen asgarî standartlara uymadığı, veya

(b) o sırada Sözleşmeye göre belirlenen emniyet standartların etkili olarak sürdürülemediği ve idare edilmediği

hususunda ciddi kaygılar doğurursa,

denetimi yapan Akit Taraf Sözleşmenin 33 üncü Maddesi amaçları için, o hava aracı veya mürettebatının geçerli kılınmış olmalarına esas olan kuralların veya hava aracının işletilmesine esas Sözleşmeye göre belirlenen asgarî standartlara eşit veya onların üzerinde olmadığı sonucunu çıkarmakta serbest olacaktır.

5. Bir Akit Tarafın tayin edilen havayolu işletmelerince işletilen bir hava aracını yukarıdaki (3) üncü fıkraya göre rampa denetimine tâbi tutmak amacıyla hava aracına giriş için istenen izin ilgili havayolu işletmesinin temsilcisi tarafından reddedilmesi halinde, diğer Akit Taraf yukarıdaki (4) üncü fıkrada anılan cinsten ciddi kaygıları doğuracak iştidlalde bulunmakta ve o fıkrada anılan sonuçları çıkarmakta serbest olacaktır.

6. Her Akit Taraf diğer Akit Tarafın bir havayolu işletmesine veya işletmelerine verilen işletme yetkisini birinci Akit Tarafın bir rampa denetimi, bir dizi rampa denetimleri, rampa denetimi için giriş izninin reddi, danışma veya başka bir neden sonucunda bir havayolu işletmesinin faaliyet emniyeti bakımından ivedi bir tedbir almanın şart olduğu sonucuna vardığında hemen askıya alma veya değiştirme hakkını saklı tutar.

7. Bir Akit Tarafın yukarıdaki (2) nci veya (6) ncı fıkraya göre aldığı bir tedbir, o tedbirin alınmasına esas olan gerekçenin ortadan kalkması ile kaldırılacaktır.

 

MADDE 14

KOD PAYLAŞIMI

 

Herbir Akit Tarafın tayin edilen havayolu işletmesi:

- Herbir Akit Tarafın bir havayolu işletmesi ile,

- Üçüncü bir ülkenin havayolu işletmesi ile, bu üçüncü ülkenin Akit Taraf havayolu, işletmeleri ile o üçüncü ülkeden ve ona yönelik ve bu ülke yoluyla seferler yapan diğer havayolu işletmeleri arasında kıyaslanabilir anlaşmalara izin vermesi şartıyla; kod paylaşımı düzenlemeleri yapabilir.

Bu kadar ki, yukarıdaki düzenlemeleri yapan bütün havayolu işletmeleri ilgili hat ve trafik haklarına sahip olmaları gerekir.

MADDE 15

TARİFELERİN BELİRLENMESİ

 

(1). Akit Taraflar havayolu işletmeleri tarafından diğer Akit Tarafın ülkesine veya ülkesinden yapılacak taşımalar için konulacak ücret tarifeleri, işletme maliyeti, makul bir kâr ve diğer havayolu işletmelerinin tarifeleri gibi tüm ilgili faktörler gözönünde tutularak makul düzeylerde saptanacaktır.

(2). İşbu Anlaşmanın 1. maddesinde ve işbu maddenin 1. fıkrasında anılan tarifeler üzerinde, mümkünse hattın tamamı veya bir kısmı üzerinde işletmecilik yapan diğer havayolu şirketlerine danışıldıktan sonra her iki Akit Tarafın tayin edilmiş havayolu şirketleri arasında anlaşmaya varılacak ve böyle bir anlaşmaya varılması için, mümkün olduğunda, Uluslararası Hava Ulaştırma Birliği'nin (IATA) tarifelerin belirlenmesine ilişkin usulleri kullanılacaktır.

(3). Bu suretle üzerinde mutabık kalınan ücret tarifeleri, yürürlüğe girmesi teklif edilen tarihten en az otuz (30) gün önce tarafların Sivil Havacılık Makamlarının onayına sunulacaktır. Özel durumlarda bu süre, sözü geçen makamların mutabakatı ile kısaltılabilir.

(4). Böyle bir onay açıkça verilebilir. Eğer Tarafların Sivil Havacılık Makamlarından hiçbiri, işbu maddenin 3. fıkra hükümlerine göre sunulmuş bulunan ücret tarifelerine sunuş tarihinden itibaren onbeş (15) gün içinde itirazlarını bildirmezse, ücret tarifeleri tasvip edilmiş telakki olunur. 3. fıkra hükümlerine göre sunuş müddetinin kısaltılmış olması halinde, Sivil Havacılık Makamları itiraz bildirme müddetinin onbeş (15) günden daha az olmasında mutabık kalabilirler.

(5). Eğer bir ücret tarifesi üzerinde (2). fıkra hükümlerine göre anlaşma olmazsa, veya bir taraf Sivil Havacılık Makamlarının diğer taraf Sivil Havacılık Makamlarına (2). fıkra hükümlerine göre üzerinde anlaşmış bulunan bir tarifeye itirazını beyan etmesi halinde, iki taraf Sivil Havacılık Makamları ücret tarifesini karşılıklı anlaşma ile tesbit etmeye çalışacaklardır.

(6). Eğer Sivil Havacılık makamları 3. fıkra hükümlerine göre kendilerine sunulmuş ücret tarifeleri üzerinde veya (5). fıkra hükümlerine göre herhangi bir ücret tarifesinin tesbiti üzerinde anlaşamazlar ise, anlaşmazlık bu Anlaşmanın 21. maddesi hükümleri çerçevesinde hal şekline bağlanacaktır.

(7). Bu Madde hükümlerine göre tesbit edilmiş bir ücret tarifesi, yenisi yapılıncaya kadar yürürlükte kalacaktır. Yine de, bir ücret tarifesi bu fıkra hükümlerine göre, sona eriş tarihinden itibaren oniki (12) aydan fazla temdit edilemeyecektir.

 

MADDE 16

BİLGİ VE İSTATİSTİK

 

Herbir Akit tarafın havacılık makamları diğer Akit Tarafın havacılık makamlarına, birinci Akit Tarafın tayin edilmiş havayolları işletmelerince mutabık kalınan seferlerde sağlanan kapasitenin gözden geçirilmesi için, makul olarak gerekli görülebilecek periyodik yahut diğer istatistikî raporları, talepleri üzerine temin edeceklerdir. Bu raporlar bu havayollarının mutabık kalınan seferlerde taşımış oldukları yolcu ve yük miktarını belirlemek için gerekli tüm bilgileri içerecektir.

MADDE 17

İSTİŞARE

Yakın bir işbirliği ruhu içerisinde, Akit Tarafların havacılık makamları bu Anlaşma hükümlerinin uygulanmasını ve bunlara tatmin edici uyum veya değişiklik sağlamak amacıyla zaman zaman birbirlerine danışacaklardır. Karşılıklı olarak başka türlü kararlaştırılmamışsa bu danışmalara, bu yoldaki talebin alındığı tarihten itibaren, otuz (30) günlük bir süre içinde başlanacaktır.

 

MADDE 18

DEĞİŞİKLİKLER

(1). Akit Taraflardan birisi işbu Anlaşmanın herhangi bir hükmünü değiştirmeyi arzuya şayan buluyorsa, öbür Akit Taraflar danışmalarda bulunmayı talep edebilir; Havacılık Makamları arasında olacak bu danışmalar ya görüşme veya yazışma yoluyla olabilir.

(2). Üzerinde anlaşmaya varılan değişiklikler, bu Anlaşmanın yürürlüğe girmesi için gerekli olan hukukî prosedürlerin tamamlandığını Akit Tarafların birbirlerine bildirdikleri tarihte yürürlüğe girecektir.

(3). Ek üzerindeki değişiklikler Akit Tarafların havacılık makamları arasında doğrudan anlaşma ile yapılabilir.

 

MADDE 19

ÇOK TARAFLI SÖZLEŞMELERE UYMA

(1). İşbu Anlaşma ile kapsanan herhangi bir konuya ilişkin ve her iki Akit Tarafça kabul edilen çok taraflı bir anlaşmanın yürürlüğe girmesi halinde, o anlaşmanın ilgili hükümleri mevcut Anlaşmanın ilgili hükümleri yerine geçecektir.

(2). Bu Anlaşma Akit Taraflar için bağlayıcı olabilecek herhangi bir çok taraflı Sözleşmeye uyabilecek şekilde değiştirilecektir.

 

MADDE 20

SONA ERME

Akit Taraflardan her biri, bu Anlaşmaya son vermek kararında olduğunu her zaman öteki Akit Tarafa ihbar edebilir; bu ihbar aynı zamanda Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilâtına da ulaştırılacaktır. Bu durumda, sonverme ihbarnameleri karşılıklı mutabakatla bu süre bitiminden önce geri alınmış bulunmadıkça, Anlaşma ihbarnamenin öteki Akit Tarafça alınan tarihinden sonraki oniki (12) ay içinde sona erecektir. Öteki Akit Tarafça ihbarnamenin alındığı teyid edilmezse, Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilâtının ihbarnameyi aldığı tarihten ondört (14) gün sonra alınmış sayılacaktır.

 

MADDE 21

UYUŞMAZLIKLARIN ÇÖZÜMÜ

(1). Akit Taraflar arasında bu Anlaşmanın yorumlanması veya uygulanması ile ilgili bir uyuşmazlık çıkarsa, Akit Taraflar bu uyuşmazlığı önce kendi aralarında müzakere yoluyla halletmeye çalışacaklardır.

(2). Akit Taraflar, müzakere yoluyla bir anlaşmaya varamadıkları takdirde, uyuşmazlığı karara bağlanması için bir şahıs veya teşekküle verme hususunda anlaşabilirler veya Akit Taraflardan birinin talebi üzerine uyuşmazlığı Akit Tarafların her birinin tayin edeceği birer hakem ve böylece seçilen iki hakemin tayin edeceği bir üçüncü hakemden kurulu 3 kişilik bir hakem heyetine sunma hususunda mutabık kalabilirler. Akit Taraflardan her biri, taraflardan birinin ötekinden uyuşmazlığın tahkimini isteyen bir ihbarı diplomatik yoldan aldığı tarihten itibaren altmış (60) gün içinde bir hakem tayin edecek ve üçüncü hakem de bundan sonraki altmış (60) günlük bir süre içinde seçilecektir. Akit Taraflardan biri verilen süre içerisinde bir hakem tayin edemezse veya üçüncü hakem belirtilen süre içinde seçilmezse Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilâtı Başkanından durumun gereğine göre, bir veya daha fazla hakemi tayin etmesini Akit Taraflardan herhangi birisi isteyebilir. Bu durumda üçüncü hakem üçüncü bir devletin uyruğu olacak ve hakem heyetinin başkanlığını yapacaktır.

(3). Akit Taraflar, (2). fıkraya göre verilecek herhangi bir karara uymayı taahhüt ederler.

(4). Eğer Akit Taraflardan herhangi birisi, yahut herbir Akit Tarafça tayin edilmiş olan havayolları (2). fıkraya göre alınmış karara uymazsa ve uymadığı sürece, diğer Akit Taraf kusurlu olan Akit Tarafa bu Anlaşmaya göre vermiş olduğu hak veya ayrıcalıkları sınırlayabilir, askıya alabilir veya iptal edebilir.

(5). Herbir Akit Taraf tayin etmiş olduğu hakemin giderlerini karşılayacaktır. Kalan giderler Akit Taraflar arasında eşit olarak paylaşılacaktır.

 

MADDE 22

BAŞLIKLAR

 

Madde başlıkları bu Anlaşmaya sadece müracaat ve kolaylık amacıyla konulmuştur ve hiçbir surette bu Anlaşmanın amaç veya kapsamının sınırını çizmez, kısıtlamaz veya tarif etmez.

MADDE 23

TESCİL

 

Bu Anlaşma ve bütün değişiklikleri, Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilatı nezdinde tescil ettirilecektir.

 

MADDE 24

YÜRÜRLÜĞE GİRİŞ

 

İşbu Anlaşmanın yürürlüğe girmesi için gerekli olan hukukî prosedürlerin tamamlanmış bulunduğunu Akit Tarafların birbirlerine bildirdikleri tarihte yürürlüğe girecektir.

Yukarıdakileri tasdiken aşağıda imzaları bulunan ve Hükümetleri tarafından usulünce yetkilendirilmiş olan temsilciler işbu Anlaşmayı imza etmişlerdir.

Ankara 'da 2001 yılı Ekim ayının onyedinci gününde, üç nüsha olarak Estonca, Türkçe ve İngilizce dilleri üzerinden düzenlenmiş olup, bütün metinler eşit doğruluktadır. Uyuşmazlık halinde İngilizce metin muteber olacaktır.

 

 

 

                                                       ESTONYA CUMHURİYETİ                                           TÜRKİYE CUMHURİYETİ

                                                                    HÜKÜMETİ ADINA                                                  HÜKÜMETİ ADINA

 

EK

HAT CETVELİ

TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ

İLE

ESTONYA CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ

ARASINDAKİ

HAVA TAŞIMACILIK ANLAŞMASINA

EKTİR

 

1. Türkiye Cumhuriyeti tarafından tayin edilen havayolu işletmesinin her iki yönde işletebileceği hatlar:

 

Türkiye'de noktalar - 

Ara noktalar -

Talin ve/veya -

  İleri noktalar

     Estonya'da başka

     bir nokta

 

Bütün seferlerin Türkiye'de başlaması ve bitmesi şartıyla, belirtilmiş hatlarda herhangi bir nokta veya noktalar, tayin edilen bir havayolu işletmesinin tercihi ile herhangi bir veya bütün uçuşlarda sefer dışı bırakabilir.

2. Estonya Cumhuriyeti tarafından tayin edilen havayolu işletmesinin her iki yönde işletebileceği hatlar:

 

Talin ve/veya -

Ara -

İstanbul ve/veya -

İleri noktalar

 

başka bir nokta

noktalar

Türkiye'de başka

 
     

bir nokta

 

 

Bütün seferlerin Estonya'da başlaması ve bitmesi şartıyla, belirtilmiş hatlarda herhangi bir nokta veya noktalar, tayin edilen bir havayolu işletmesinin tercihi ile herhangi bir veya bütün uçuşlarda sefer dışı bırakabilir.

3. Herbir Akit Tarafın tayin edilen havayolu işletmesi öbür Akit Tarafın toprağında iki noktayı birleştiremeyecek.

4. İki Akit Taraf arasında bu konuda bir Anlaşma yapılmadıkça ara noktalar veya ileri noktalar ve öbür Akit Tarafın toprağı arasında beşinci trafik hakları kullanılmayacaktır.

5. Hava Taşımacılık Anlaşmasının 3. Madde (1) fıkrası hükümlerine bakılmaksızın ve Akit Tarafların havacılık makamları başka türlü anlaşıncaya kadar, her Akit Taraf aşağıdaki şartlarla mutabık kalınan seferleri işletmek için iki havayolu işletmesi tayin etmeye mezundur.

a) İki nokta arasında sefer işletmek üzere her Akit Tarafın birden fazla havayolu işletmesi tayin edilmeyecektir; ve

b) Bu mutabık kalınan seferlerin iki tarafça işletilmesi halinde, herbir Akit Tarafın tayin edilen havayolu işletmeleri tarafından arzedilen kapasite dengesizliği daimi esas üzerinden 40/60 oranını aşmamalıdır.

 

 

Sayfa Başı


Bakanlar Kurulu Kararları

Karar Sayısı : 2004/6996

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ve aynı Kanunun ek geçici 9 uncu maddesi kapsamına giren kurumlardan aylık alanlara, 2004 yılında ne miktarda zam ve tazminat verileceğine ilişkin ekli Karar ve eki Cetveller’in yürürlüğe konulması; Devlet Personel Başkanlığının görüşüne dayanan Maliye Bakanlığının 30/1/2004 tarihli ve 01609 sayılı yazısı üzerine, adı geçen Kanunun 152 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 6/2/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN

     

Başbakan

     

A. GÜL

A. ŞENER

M. A. ŞAHİN

B. ATALAY

Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bakanı

G. AKŞİT

M. AYDIN

G. AKŞİT

K. TÜZMEN

Devlet Bakanı V.

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

C. ÇİÇEK

C. ÇİÇEK

A.AKSU

K.UNAKITAN

Adalet Bakanı

Milli Savunma Bakanı V.

İçişleri Bakanı

Maliye Bakanı

H.ÇELİK

A. AKSU

R.AKDAĞ

B. YILDIRIM

Milli Eğitim Bakanı

Bayındırlık ve İskan Bakanı V.

Sağlık Bakanı

Ulaştırma Bakanı

S. GÜÇLÜ

M. BAŞESGİOĞLU

A. COŞKUN

 

Tarım ve Köyişleri Bakanı

Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı

Sanayi ve Ticaret Bakanı

 

M. H. GÜLER

E. MUMCU

O. PEPE

 

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı

Kültür ve Turizm Bakanı

Çevre ve Orman Bakanı

 

—— • ——

Karar Sayısı: 2004/7038

Merkezi Şanlıurfa’da bulunan “Cabirensar Sulama Birliği”nin adının, “Yeşilova Sulama Birliği” olarak değiştirilmesi; İçişleri Bakanlığı’nın 12/3/2004 tarihli ve 62053 sayılı yazısı üzerine, Bakanlar Kurulu’nca 17/3/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN

     

Başbakan

     

A. GÜL

A. ŞENER

M. A. ŞAHİN

B. ATALAY

Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bakanı

A. BABACAN

M. AYDIN

G. AKŞİT

K. TÜZMEN

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

M. A. ŞAHİN

M. V. GÖNÜL

A. AKSU

K. UNAKITAN

Adalet Bakanı V.

Milli Savunma Bakanı

İçişleri Bakanı

Maliye Bakanı

H.ÇELİK

Z. ERGEZEN

R.AKDAĞ

B. YILDIRIM

Milli Eğitim Bakanı

Bayındırlık ve İskan Bakanı

Sağlık Bakanı

Ulaştırma Bakanı

S. GÜÇLÜ

M. BAŞESGİOĞLU

A. AKSU

 

Tarım ve Köyişleri Bakanı

Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı

Sanayi ve Ticaret Bakanı V.

 

B. YILDIRIM

E. MUMCU

O. PEPE

 

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı V.

Kültür ve Turizm Bakanı

Çevre ve Orman Bakanı

 

—— • ——

Karar Sayısı : 2004/7061

Basın İlan Kurumu Genel Kurulunda istifa nedeniyle boşalan Başbakanlık temsilciliğinde, kalan süreyi tamamlamak üzere, Kanunlar ve Kararlar Genel Müdürü Yüksel Öztürk’ün görevlendirilmesi; 2/1/1961 tarihli ve 195 sayılı Kanunun değişik 5 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 5/4/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

 

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN

     

Başbakan

     

A.GÜL

A. ŞENER

M. BAŞESGİOĞLU

B. ATALAY

Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bak. ve Başb. Yrd. V.

Devlet Bakanı

A. BABACAN

G. AKŞİT

G. AKŞİT

A. COŞKUN

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı V.

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı V.

C. ÇİÇEK

A. AKSU

A. AKSU

K. UNAKITAN

Adalet Bakanı

Milli Savunma Bakanı V.

İçişleri Bakanı

Maliye Bakanı

H.ÇELİK

Z. ERGEZEN

R. AKDAĞ

B. YILDIRIM

Milli Eğitim Bakanı

Bayındırlık ve İskan Bakanı

Sağlık Bakanı

Ulaştırma Bakanı

S.GÜÇLÜ

M. BAŞESGİOĞLU

A. COŞKUN

 

Tarım ve Köyişleri Bakanı

Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı

Sanayi ve Ticaret Bakanı

 

M. H. GÜLER

E. MUMCU

B. YILDIRIM

 

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı

Kültür ve Turizm Bakanı

Çevre ve Orman Bakanı V.

 

Sayfa Başı


Bakanlığa Vekâlet Etme İşlemi

T.C.

 

BAŞBAKANLIK

14 Nisan 2004

B.02.0.PPG.0.12-305-5421

 

 

CUMHURBAŞKANLIĞI YÜCE KATINA

Görüşmelerde bulunmak üzere, 15 Nisan 2004 tarihinde Çek Cumhuriyeti’ne gidecek olan Sağlık Bakanı Recep Akdağ’ın dönüşüne kadar; Sağlık Bakanlığına, Tarım ve Köyişleri Bakanı Sami Güçlü’nün vekâlet etmesini yüksek tasviplerine saygıyla arz ederim.

Abdullah GÜL

Başbakan V.

—————

T.C.

 

CUMHURBAŞKANLIĞI

14 Nisan 2004

B.01.0.KKB.01-06-96-2004-424

 

 

BAŞBAKANLIĞA

İLGİ : 14 Nisan 2004 gün ve B.02.0.PPG.0.12-305-5421 sayılı yazınız.

Görüşmelerde bulunmak üzere, 15 Nisan 2004 tarihinde Çek Cumhuriyeti’ne gidecek olan Sağlık Bakanı Recep AKDAĞ’ın dönüşüne kadar; Sağlık Bakanlığına, Tarım ve Köyişleri Bakanı Sami GÜÇLÜ’nün vekâlet etmesi uygundur.

Bilgilerini rica ederim.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Sayfa Başı


Yönetmelikler

Başbakanlıktan:

 

Toplu Konut İdaresi Başkanlığı Personelinin Görevde

Yükselme Yönetmeliğinde Değişiklik

Yapılması Hakkında Yönetmelik

 

MADDE 1- 04/01/2000 tarihli ve 23926 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Toplu Konut İdaresi Başkanlığı Personeli Görevde Yükselme Yönetmeliği’nin 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 2- Bu Yönetmelik, Toplu Konut İdaresi Başkanlığı’nda 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu kapsamında görevde yükselmeye tabi olarak ataması yapılacak personeli kapsar.”

MADDE 2- Aynı Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin (e) ve (g) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“e) Alt görev grubu : 27/09/1984 tarihli ve 3046 sayılı Kanunda belirtilen hiyerarşik kademeler çerçevesinde daha alt hiyerarşi içindeki görevleri,”

“g) Görevde yükselme sınavı : Görevde yükselme eğitimini tamamlayanlar için yaptırılacak yazılı sınavı,”

MADDE 3- Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 5- Bu Yönetmeliğe tabi Başkanlık personeli; Yönetim Grubu, İdari Personel Grubu, Sağlık Grubu ve Teknik Grup olmak üzere dört ana görev grubuna, ana görev grupları da kendi içlerinde alt görev gruplarına ayrılmıştır.

Buna göre;

a) Yönetim Grubu;

Şef, ayniyat saymanı, koruma güvenlik şefi.

b) İdari Personel Grubu;

1) Daktilograf, ambar memuru, santral memuru, veri hazırlama ve kontrol işletmeni, memur, koruma ve güvenlik görevlisi,

2) Şoför.

c) Sağlık Grubu;

Hemşire.

d) Teknik Grup;

Teknisyen.

ünvanlarından oluşur.”

MADDE 4- Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin (b) bendindeki “veznedar” ve “ sekreter” ibareleri çıkartılmıştır.

MADDE 5- Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Sicil

Madde 7- Başkanlık memurlarının görevde yükselme eğitim ve sınavlarına katılabilmeleri için; son sicil notu olumlu olmak kaydıyla son üç yıllık sicil notu ortalamasının iyi olması gerekir.”

MADDE 6- Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 8- Bu Yönetmelik kapsamında bulunan memurların, görevde yükselme niteliğindeki atamalarının yapılabilmesi amacıyla Başkanlıkça atama yapılacak görevler için Yönetmeliğin 10’uncu maddesindeki ders konularından a,b,c,d,e,f bendindeki konularda en az 30 saat (günde en fazla 7 saat), (g) bendinde yer alan kurumsal konularda en az 45 saat olmak üzere, toplam en az 75 saat olmak üzere düzenlenecek görevde yükselme eğitimi programının tamamına katılmaları şarttır. Bu amaçla Personel ve Eğitim Dairesi Başkanlığı programda yer alan konularda gerekli eğitimi verir.

Atama yapmak amacıyla görevde yükselme eğitimi ve sınavı düzenlenecek kadroların sınıfı, unvanı, derecesi, adedi ve birimine ilişkin bilgiler belirtilerek Personel ve Eğitim Dairesi Başkanlığı tarafından personele eğitim tarihinden en az (1) ay önce, eğitimin yeri ve zamanı ise eğitime katılacaklara en az (15) gün önce duyurulur.”

MADDE 7- Aynı Yönetmeliğin 9 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 9- Görevde yükselme eğitimine katılacakların sayısı atama yapılacak boş kadro sayısının (2) katını geçemez. İki katından az istekli bulunması halinde ise durumu uygun olan bütün personelin eğitime alınması sağlanır. Duyurulan kadro sayısının iki katından fazla personelin başvurması halinde, bu Yönetmelik eki EK-1 Değerlendirme Formunda belirtildiği şekilde puanlama yapılmak suretiyle, toplam puanı en fazla olandan başlamak üzere kadro sayısının iki katı kadar personel belirlenerek eğitime alınır. Değerlendirme sonunda alınan puanların eşit olması halinde, sırasıyla sicil notu yüksek, yaşça küçük ve hizmet süresi fazla olana öncelik verilir.

Daha önce görevde yükselme eğitimine katılmış ancak görevde yükselme sınavında başarısız olan personel ile bu sınava katılmayan veya başarılı olup da müteakip sınava kadar atanmamış olan personele, aynı veya benzer görev ünvanları için düzenlenecek müteakip görevde yükselme sınavına katılabilmeleri için, bu unvanlarla ilgili düzenlenecek görevde yükselme eğitimine alınmasına ilişkin bütün usul ve esaslar uygulanır.”

MADDE 8 - Aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve dördüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.

“Bu maddenin (g) bendine ilişkin konuların eğitimdeki ağırlığı en az %60’tır.”

MADDE 9- Aynı Yönetmeliğin 12 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Görevde yükselme eğitimini tamamlayanların bu Yönetmelik kapsamında bulunan görevlere atanabilmeleri için, bu Yönetmeliğe uygun olarak yapılacak sınava katılarak başarılı bulunmaları gerekir.”

MADDE 10- Aynı Yönetmeliğin 13 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 13- Görevde yükselme sınavı yazılı olarak yapılır. Bu sınav, Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi Başkanlığı veya Milli Eğitim Bakanlığı Ölçme ve Değerlendirme Merkezi’ne yaptırılır.

Sınavda 100 üzerinden 70 puan alanlar başarılı sayılırlar.”

MADDE 11 - Aynı Yönetmeliğin 14 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 14- Kurumca yaptırılacak yazılı sınava ilişkin görevde yükselme işlemlerini yürütmek üzere beş kişiden oluşacak sınav kurulu teşkil edilir. Sınav kurulu, atamaya yetkili amir veya görevlendireceği kişinin başkanlığında personel birimi ve/veya eğitim birimi temsilcileri ile atamaya yetkili amirce belirlenecek diğer üyelerden teşekkül eder. Sınav kurulunu teşkil eden üyeler, görevde yükselme sınavına alınacak personelden, eğitim ve ihraz ettikleri unvanlar itibariyle daha düşük seviyede olamazlar.

Sınav kurulunun başkan ve üyelerinin görevde yükselme sınavına eşlerinin, ikinci dereceye kadar (bu derece dahil) kan ve sıhri hısımlarının katıldığının tesbit edilmesi halinde, bu üye veya üyeler sınav kurulu üyeliğinden çıkarılır ve bunların yerine yeni üye veya üyeler görevlendirilir.

Sınav kurulu, kurumlarca yapılacak eğitime ilişkin görevde yükselme sınavında sorulacak soruların bilgi kaynağının hazırlanması, sınav sonuçlarının ilanı, yapılacak itirazların sonuçlandırılması ve bu konu ile ilgili diğer işleri yürütür.”

MADDE 12 - Aynı Yönetmeliğin 15 inci maddesi yürürlükten kaldırılmış, 16 ncı maddesi 15 inci madde olarak teselsül ettirilerek aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 15- Sınav kurulu, sınav sonuçlarını sınavın sonuçlandığı tarihten itibaren en geç on beş gün içinde ilan eder ve ilgililere yazılı olarak bildirir.”

MADDE 13- Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki madde “Madde 16-“ olarak eklenmiştir.

Sınav sonuçlarına itiraz

Madde 16- Sınav sonuçlarına itirazlar, sınav sonuçlarının açıklanmasından itibaren üç gün içerisinde bir dilekçe ile sınav kurulu başkanlığına yapılır.

Bu itirazlar sınav kurulunca en geç üç gün içerisinde değerlendirilir ve sonuç ilgiliye yazılı olarak bildirilir.”

MADDE 14- Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 17- Yapılan sınav sonunda başarılı olanlar arasından, sınavda başarı sıralamasına göre boş kadro sayısı kadar atama yapılır. Görevde yükselme sınavı sonunda alınan puanların eşit olması halinde ise, ataması yapılacak personel EK-1 Değerlendirme Formundaki puanlama esas alınarak tesbit edilir.

Atama işlemleri, sınav sonuçlarının ilan edildiği tarihi takip eden iki ay içerisinde yapılır.”

MADDE 15- Aynı Yönetmeliğin 18 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 18- Başkanlık personelinin görevde yükselme suretiyle atamasının yapılabilmesi için, unvanlar itibarıyla aşağıdaki şartları taşımaları gerekir.

a) Şef ve ayniyat saymanı kadrosuna atanabilmek için; memur, ambar memuru, santral memuru, veri hazırlama ve kontrol işletmeni, koruma ve güvenlik görevlisi ve teknisyen unvanlarında en az beş yıl Başkanlıkta çalışmış olmak ,

b) Koruma ve güvenlik şefi kadrosuna atanabilmek için;

1) 22/7/1981 tarihli ve 2495 sayılı Bazı Kurum ve Kuruluşların Korunması ve Güvenliklerinin Sağlanması Hakkında Kanun’da belirtilen diğer şartları taşımak,

2) Başkanlıkta en az beş yıl koruma ve güvenlik görevlisi olarak çalışmış olmak.

c) Veri hazırlama ve kontrol işletmeni, memur, daktilograf, koruma ve güvenlik görevlisi, ambar memuru, santral memuru kadrosuna atanabilmek için;

1) Başkanlıkta şoför, bekçi ve hizmetli kadrolarında en az üç yıl çalışmış olmak,

2) Veri hazırlama ve kontrol işletmenleri için; onaylı bilgisayar sertifikası sahibi olmak veya Başkanlıkca düzenlenecek kursta başarılı olmak,

3) Koruma ve güvenlik görevlileri için; 22/7/1981 tarihli ve 2495 sayılı Bazı Kurum ve Kuruluşların Korunması ve Güvenliklerinin Sağlanması Hakkında Kanun’da belirtilen diğer şartları taşımak.

d) Şoför kadrolarına atanabilmek için;

1) Başkanlıkta bekçi ve hizmetli kadrolarında en az üç yıl çalışmış olmak,

2) En az beş yıllık (B) sınıfı sürücü belgesine sahip olmak.

e) Hemşire Kadrosuna atanabilmek için;

Başkanlıkta en az üç yıl çalışmış olmak kaydıyla en az beş yıllık hizmeti bulunmak.

f) Teknisyen kadrosuna atanabilmek için;

Başkanlıkta en az üç yıl çalışmış olmak kaydıyla en az beş yıllık hizmeti bulunmak.”

MADDE 16- Aynı Yönetmeliğin 20 nci maddesinin (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“a) Görev grupları arasındaki geçişler görevde yükselme sınavında başarılı olmakla mümkündür.”

MADDE 17- Aynı Yönetmeliğin 21 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 21- Başkanlık bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinin (b), (c) ve (d) bentlerinde sayılan görevlere hizmet gereklerini göz önünde bulundurarak bu Yönetmelikteki hizmet süresini, disiplin ve sicil şartlarını dikkate almaksızın diğer nitelikleri taşıyanları açıktan atayabilir. Bu tür atamalarda 18/3/2002 tarihli ve 2002/3975 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Kamu Görevlerine İlk Defa Atanacaklar İçin Yapılacak Sınavlar Hakkında Yönetmelik hükümleri uygulanır.”

MADDE 18- Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki ek madde ilave edilmiştir.

Ek Madde 1- Kurumca, diğer kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan personelden aynı unvana veya bu unvanın bulunduğu aynı alt gruptaki diğer unvanlara veya daha alt unvanlara naklen atama yapılabilir. Diğer personel kanunlarına tabi olanların 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi görevlere atanmalarında ihraz ettikleri unvanlar, aynı unvanın olmaması halinde öğrenim durumu ve ihraz ettiği unvanla birlikte atanacağı unvan ve Devlet Personel Başkanlığının olumlu görüşü dikkate alınır. İlk defa açıktan atamada bu Yönetmelik hükümleri uygulanmaz.”

Yürürlük

MADDE 19- Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 20- Bu Yönetmelik hükümlerini Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Başkanı yürütür.

 

—— • ——

—— • ——

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

 

Sağlık Kuralları Bakımından Günde Ancak Yedibuçuk Saat veya

Daha Az Çalışılması Gereken İşler

Hakkında Yönetmelik

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam ve Dayanak

Amaç

Madde 1 – Bu Yönetmeliğin amacı, Yönetmelikte belirtilen işlerde çalıştırılan işçilerin, sağlık kuralları bakımından, çalışabilecekleri azami çalışma sürelerini düzenlemektir.

 

Kapsam

Madde 2 – Sağlık kuralları bakımından günde ancak yedibuçuk saat veya daha az çalışılması gereken işler bu Yönetmelikte belirtilmiştir.

Bu Yönetmelik, sağlık kuralları bakımından günde ancak yedibuçuk saat veya daha az çalışılması gereken işleri kapsar.

Dayanak

Madde 3 – Bu Yönetmelik 10/6/2003 tarihli ve 25134 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun 63 üncü maddesi uyarınca hazırlanmıştır.

 

İKİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

 

Günde Ancak Yedibuçuk Saat Çalışılabilecek İşler

Madde 4 – Bir işçinin günde ancak yedi buçuk saat çalıştırılabileceği işler şunlardır:

a) Kurşun ve arsenik işleri

1) Kurşun üretilen galenit, serüzit, anglezit gibi cevherlerin çıkarılmasına ilişkin maden ocağı işleri,

2) Kurşunlu madenlerden yahut içinde kurşun bulunan kül, maden köpüğü, kurşun fırın kurumu, üstübeç artığı ve benzeri maddelerden kurşun üretimi için yapılan izabe işleri,

3) Antimuan, kalay, bronz ve benzeri maddelerle yapılan kurşun alaşımı işleri,

4) Kurşun levha ve lehimlerin alevle kesilmesi, kurşunlu boyaların alevle yakılması işleriyle levha, tel, boru, akümülatör, şişe kapsülü, yapımı gibi kurşun veya kurşun alaşımıyla çalışılan işler,

5) Üstübeç, sülügen, kurşun tetraetil gibi zehirli ve kimyasal kurşun veya arsenikli bileşiklerin hazırlanması işleri,

6) İçinde kurşun ve arsenik bulunan boya ve vernik gibi maddelerin kullanıldığı emaye, güderi, meşin, kauçuk, çini, cam, yapma süs taşları, yapma çiçek ve oyuncak yapımı işleriyle bina, dokuma ve otomobil boyacılığı ile dar, iç mekan ve sağlığa uygun olarak havalandırılmayan mekanlarda yapılan boyacılık, renkli baskı ve harf matbaacılığı (tipografi) işleri,

7) Kurşun levhaları birbirine kaynatma işleri.

b) Cam sanayii işleri

1) Cam yapımında kullanılan ilkel maddeleri toz haline getirme, eleme, karıştırma ve kurutma işleri (bu işleri yapmak üzere tam kapalı odalar içinde otomatik makineli tesisat veya çalışma ortamındaki tozları sağlık için tehlike oluşturmayacak düzeye indiren havalandırma tesisatı bulunmadığı takdirde),

2) Eritme işleri (otomatik besleme fırınlarıyla çalışılmadığı takdirde),

3) Ateşçilik işleri,

4) Üfleme işleri (tamamen otomatik makinelerle yapılmadığı takdirde),

5) Basınçla yapılan cam işleri (cam tazyiki işleri),

6) Ayna camı sanatında potalı cam dökümü işleri (potalar kalıp masasına mekanik araçlarla taşınmadığı takdirde),

7) Camı fırın başından alma işleri,

8) Yayma fırınlarında düzeltme işleri,

9) Traş işleri,

10) Asitle hak ve cilalama işleri,

11) Basınçlı havayla kum püskürten cihazlarla yapılan işler (çalışma ortamındaki tozları sağlık için tehlike oluşturmayacak düzeye indiren havalandırma tesisatı bulunmadığı takdirde),

12) Pota ve taş odalarında görülen işler.

c) Cıva sanayii işleri

1) Cıva amalgamlarından altın ve gümüş ayırma işleri, akümülatörcülükte çinko amalgamı işleri, harç malzemesi yapımında cıvalı kurşunlu yapılan lehimcilik işleri,

2) Cıvalı aletler yapımı işleri,

3) Cıva buharlı elektrik ampulleri yapımı işleri,

4) Süblime, kalomel ve cıva fulminat gibi cıvalı bileşiklerin hazırlanması işleri ve laboratuvarlarda cıvayla yapılan işler.

d) Çimento sanayii işleri

1) İlkel maddeleri kırma, ufalama, ezme, eleme ve karıştırma işleri,

2) Otomatik fırınlarda pişirme işleri,

3) Klinkeri öğütme, eleme, torba ve fıçılara koyma işleri (otomatik olarak tozun etrafa yayılmasını önleyici bir düzenleme yapılmadığı takdirde).

e) Havagazı ve kok fabrikalarıyla termik santrallerdeki işler:

1) Havagazı fabrikalarında kömürün depo edilmesi ve taşınması işleri (tozun etrafa yayılmasını önleyici mekanik tesisler olmadığı takdirde),

2) Ateşçilik, ocak temizliği, jeneratör, doldurma, boşaltma ve temizleme işleri,

3) Kimyasal arıtma işleri,

4) Gazın geçtiği cihaz ve boruların onarılması ve temizlenmesi işleri,

5) Kok fabrikalarında kömür ve ocak işleri,

6) Elektrik enerji üretim santrallerinin kazan dairesindeki ateşçilik, kül ve kömürlerin taşınması işleri,

7) Termik santrallerle her çeşit buhar kazanlarının kazan dairesindeki ateşçilik, kül ve kömürlerin taşınması işleri.

f) Çinko sanayii işleri

1) Çinko madeninin toz haline getirilmesi, karıştırılması, elenmesi ve fırınlanması işleri,

2) Damıtma fırınının işletilmesi, fırınlardan küllerin ve cürufun kaldırılması işleri,

3) Çinkoyla alaşım yapılması işleri,

4) Çinko tozunun ambalajlanması işleri,

5) Sürekli olarak yapılan galvanizli demir lehimciliği işleri,

6) Çinko tozu kullanılan kimyasal ve sınai işler,

7) Elektrolitik çinko madeni üretilen tesislerdeki işler.

g) Bakır sanayii işleri

1) Bakır cevheri çıkarılan maden ocaklarında yapılan işler,

2) Cevherin kuru veya yaş yöntemle zenginleştirilmesi ve elde edilmesi işleri,

3) Bakır fabrikalarında cevherin yıkama, flotasyon ve izabe işleri,

4) Hurda bakırın eritilerek dökülmesi işleri.

h) Alüminyum sanayii işleri

1) Alüminyum oksit üretimi işleri,

2) Alüminyum bronzu hazırlama işleri,

3) Alüminyum madeni üretimi işleri.

ı) Demir ve çelik sanayii işleri

1) Demir izabe fabrikalarında cevherin demire çevrilmesi işleriyle boru fabrikalarının fırın ve döküm dairelerinde yapılan işler,

2) Çelikhanelerin çelik yapılan fırınlarıyla bunların teferruat ve eklentilerinden olan ikinci derecedeki fırınlarda ve konvertörlerde yapılan işler,

3) Sıvı haldeki demir ve çeliğin tesisat ve teçhizatla veya mekanik olarak taşınmasına ilişkin işler,

4) Sıcak veya sıvı haldeki cürufun taşınması ve işlenmesi işleri,

5) Haddehanelerde (soğuk demirle çalışılan haddehaneler hariç), fırınlarda, hadde serilerinde, haddehaneyi kızgın veya sıvı çelik yahut demirle besleyen tesisat ve araçlarla görülen işlerle kızgın halde olan yarı mamul parçaların kesilmesi ve hazırlanması işleri,

6) Demir ve çelik presleme makinelerinde yapılan işlerle bu makinelerin sıcak demir veya çelikle beslenmesi ve yapılan sıcak parçaların kaldırılma veya taşınması işleri,

7) Cürufun kırılması, ezilmesi, toz haline konulması, tozların çuvallara doldurulması ve yükletilmesi işleri.

j) Döküm sanayii işleri

1) Kalıp kumunun hazırlanması işleri,

2) Döküm kalıp ve maçalarının yapılması ve döküme hazır duruma getirilmesi işleri,

3) Döküm şarjının hazırlanması ve her çeşit maden eritme (izabe) fırınlarının döküme hazır duruma getirilmesi işleri,

4) Maden eritme ve dökme işleri,

5) Kalıpların sökülmesi ve dökümlerin temizlenmesi işleri,

6) Savurma ve düşey döküm yapımı işleri.

k) Kaplamacılık işleri

1) Parlak ve mat kaplama işleri (galvano),

2) Polisaj işleri,

3) Kalaycılık işleri,

4) Doldurma yoluyla galvanizleme işleri,

5) Asitle yüzey temizleme işleri.

l) Karpit sanayii işleri

Kireç ve kokun ark fırınında eritilmesi işleri.

m) Asit sanayii işleri

1) Asit için hammaddelerin hazırlanması işleri,

2) Asidin yapılma safhalarındaki işler,

3) Asidin dinlendirilme, yüklenme, boşaltılma ve taşınması işleri,

4) Baca gazlarından asit elde edilmesi işleri.

n) Akümülatör sanayii işleri

1) Akümülatör yapım ve onarım işleri,

2) Akümülatör suyu hazırlama ve şarj işleri.

o) Kaynak işleri

1) Her çeşit koruyucu gaz altında yapılan kaynak işleri,

2) Toz altı kaynak işleri,

3) Oksijen ve elektrik kaynağı işleri.

p) Madenlere su verme işleri

1) Su verme işleri (sertleştirme),

2) Semantasyon işleri.

r) Kauçuk işlenmesi işleri

1) Kauçuk hamurunun karıştırılması, fırınlanması işleri,

2) Sağlığa uygun olarak havalandırılmayan yerlerde, otomatik tesisat kullanılmadan yapılan sıcak vulkanizasyon işleri.

s) Yeraltı işleri

Maden ocakları işleri (elementer cıva bulunduğu saptanan cıva maden ocakları hariç), kanalizasyon ve tünel yapımı gibi yer altında yapılan işler.

t) Radyoaktif ve radyoiyonizan maddelerle yapılan işler

Doğal ve yapay radyoaktif, radyoiyonizan maddeler veya bütün diğer korpüsküler emanasyon kaynakları ile yapılan işler.

u) Gürültülü işler

Gürültü düzeyi 85 dB(A)’yı aşan işler.

v) Su altında basınçlı hava içinde çalışmayı gerektiren işler:

Su altında basınçlı hava içinde çalışmayı gerektiren işlerden 20 metreye kadar derinlik veya 2 kg/cm2 basınçta yapılan işler (iniş, çıkış, geçiş dahil).

y) Pnömokonyoz yapan tozlu işler

Pnömokonyoz yapan tozların bulunduğu işyerlerindeki işler.

z) Tarım ilaçları

Tarım ilaçları kullanımı işleri.

Yedibuçuk Saatten Daha Az Çalıştırılacak İşler

Madde 5 – Bir işçinin günde yedibuçuk saatten daha az çalıştırılması gereken işlerle bunların her birinde en çok kaçar saat çalıştırılacağı aşağıda gösterilmiştir;

a) Su altında basınçlı hava içinde çalışmayı gerektiren işler (iniş, çıkış, geçiş dahil)

1) 20-25 (20 hariç) m. derinlik veya 2-2,5 (2 hariç) kg/cm2 basınçta 7 saat,

2) 25-30 (25 hariç) m. derinlik veya 2,5-3 (2,5 hariç) kg/cm2 basınçta 6 saat,

3) 30-35 (30 hariç) m. derinlik veya 3-3,5 (3 hariç) kg/cm2 basınçta 5 saat,

4) 35-40 (40 hariç) m. derinlik veya 3,5-4 (3,5 hariç) kg/cm2 basınçta 4 saat.

Dalgıçlar için bu süreler, 18 metreye kadar 3 saat, 40 metreye kadar olan derinliklerde 1/2 saattir.

b) Cıva işleri

1) Cıva izabe fırınlarında görülen işler 6 saat,

2) Elementer cıva bulunan ocaklarda görülen işler 6 saat.

c) Kurşun işleri

Kurşun izabe fırınlarının teksif odalarında biriken kuru tozları kaldırma işleri 4 saat.

d) Karbon sülfür işleri

Karbon sülfürden etkilenme tehlikesi bulunan işler 6 saat.

e) Ensektisitler

Karbonatlı ve organik fosforlu ensektisitlerin yapımı, paketlenmesi, çözelti olarak hazırlanması ve uygulanması işleri 6 saat.

Başka İşte Çalıştırma Yasağı

Madde 6 – Bu Yönetmelik kapsamına giren işlerde çalıştırılan işçiler, 4 üncü ve 5 inci maddelerde belirtilen günlük en çok iş sürelerinden sonra diğer herhangi bir işte çalıştırılmazlar.

Fazla Çalışma Yasağı

Madde 7 – Bu Yönetmelik kapsamına giren işlerde fazla çalışma yapılamaz.

Bildirim Yükümlülüğü

Madde 8 – Bu Yönetmelikte sayılan işlerden herhangi birini veya birkaçını sürekli olarak veya zaman zaman yapan işverenler, bu işlerin çeşit ve niteliklerini, yapılma zamanlarını, anılan işlerde çalıştırdıkları işçilerin erkek ve kadınlar ayrı ayrı gösterilmek suretiyle sayılarını, işin yürütüldüğü yerin bağlı bulunduğu Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bölge Müdürlüğüne yazılı olarak bildirmekle yükümlüdürler.

İtirazlar

Madde 9 – İşyerlerinde yapılan işlerin bu Yönetmeliğin 4 üncü ve 5 inci maddesinde sayılan işlerden olup olmadığına ilişkin itirazlar ile 4 üncü ve 5 inci maddede yer almayan işlere ilişkin başvurular, kullanılan maddelerin özellikleri, uygulanan teknoloji ve alınan teknik ve idari toplu koruma önlemleri de göz önünde bulundurulmak ve Sağlık Bakanlığının görüşü alınmak suretiyle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından karara bağlanır.

 

 ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Yürürlük ve Yürütme

Yürürlük

Madde 10 – Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile Sağlık Bakanlığı tarafından müştereken hazırlanan bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 11 – Bu Yönetmelik hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.

—— • ——

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

Ölçü ve Ölçü Aletlerinden Alınacak Muayene ve Damgalama

Ücret Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılması

Hakkında Yönetmelik

MADDE1 — 8/2/1989 tarihli ve 20074 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ölçü ve Ölçü Aletlerinden Alınacak Muayene ve Damgalama Ücret Yönetmeliğinin değişik 3 üncü maddesinde yer alan muayene ve damgalama ücretlerinden, uzunluk ölçüleriyle ilgili ücretler aşağıdaki gibi yeniden düzenlenmiştir.

   

“ÖLÇÜNÜNÇEŞİDİ

 

ÜCRETİ (TL/Adet)

   1. 

Uzunluk Ölçüleri

   
 

1.1.

Sınıf I Uzunluk Ölçüleri

   
   

1.1.1. Anma uzunluğu 20 m’ye kadar olanlar (20 m dahil)

 

220.000.-TL

   

1.1.2. Anma uzunluğu 20 m’nin üzerinde olanlar

 

320.000.-TL

         
 

1.2.

Sınıf II ve Sınıf III Uzunluk Ölçüleri

   
   

1.2.1. Anma uzunluğu 2 m’ye kadar olanlar (2 m dahil)

 

100.000.-TL

   

1.2.2. Anma uzunluğu 2 m - 5 m arasında olanlar (5 m dahil)

 

140.000.-TL

   

1.2.3. Anma uzunluğu 5 m - 20 m arasında olanlar (20 m dahil)

 

180.000.-TL

   

1.2.4. Anma uzunluğu 20 m’nin üzerinde olanlar

 

220.000.-TL

         
 

1.3.

Tek parçalı veya katlanabilir uzunluk ölçüleri (1 m - 2 m)

 

100.000.-TL

 

1.4.

Kumpaslar 1 m’ye kadar olanlar (1 m dahil)

 

320.000.-TL

 

1.5.

Mikrometreler

 

680.000.-TL”

Yürürlük

MADDE2 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE3 — Bu Yönetmelik hükümlerini Sanayi ve Ticaret Bakanı yürütür.

—— • ——

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

Sosyal Sigortalar Kurumu Yönetim Kurulu

Çalışma Yönetmeliği

Amaç

Madde 1 — Bu Yönetmelik, Sosyal Sigortalar Kurumu Yönetim Kurulunun çalışma usul ve esasları, alt kademelere devredebileceği yetkileri ile diğer hususları düzenler.

Kapsam

Madde 2 — Bu Yönetmelik, Sosyal Sigortalar Kurumu Yönetim Kurulu Başkan ve üyelerini kapsar.

Dayanak

Madde 3 — Bu Yönetmelik, 4958 sayılı Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 7 nci maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4 — Bu Yönetmelikte geçen;

 

a) Kurum

: Sosyal Sigortalar Kurumunu,

 

b) Kurul

: Sosyal Sigortalar Kurumu Yönetim Kurulunu,

 

c) Başkan

: Sosyal Sigortalar Kurumu Yönetim Kurulu Başkanını,

 

d) Üye

: Sosyal Sigortalar Kurumu Yönetim Kurulu Üyesini,

 

e) Genel Müdür

: Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığı, Sigorta İşleri Genel Müdürü ile Sağlık İşleri Genel Müdürünü,

ifade eder.

Toplantı Günleri

Madde 5 — Yönetim Kurulu önceden belli edeceği gün, yer ve saatte haftada en az bir defa olağan toplanır.

Başkanın isteği veya en az iki üyenin müzakere konularını gösteren müşterek yazılı talepleri üzerine en geç üç gün içinde Başkan, Kurulu olağanüstü toplantıya çağırır. Bu toplantının 24 saat önce üyelere duyurulması şarttır.

Toplantı ve Karar Yeter Sayısı

Madde 6 — Yönetim Kurulu, bir başkan ile yedi üyeden oluşur.

Kurum Başkanı, Yönetim Kurulunun üyesi ve başkanıdır. Yönetim Kurulu asgari beş üye ile toplanır. Yönetim Kuruluna, Başkanın bulunmadığı hallerde Kurum Başkanına vekalet eden Genel Müdür başkanlık eder.

Toplantıya katılan üyelerin çoğunluğu ile karar verilir. Oylarda eşitlik halinde, Başkanın bulunduğu taraf çoğunlukta sayılır.

Gündem

Madde 7 —Gündem, Başkan tarafından düzenlenerek toplantıdan en az 48 saat önce üyelere dağıtılır.

Sigorta İşleri Genel Müdürlüğü Personel ve Eğitim Daire Başkanlığı ile Sağlık İşleri Genel Müdürlüğü Personel, Eğitim ve Sosyal İşleri Daire Başkanlığı gündemleri 24 saat önce üyelere dağıtılır.

Gündemde, toplantı gün ve saatleri ile görüşülecek konuların özetleri gösterilir.

Üyelerin, Kurulda görüşülerek karara bağlanması gereken tekliflerinin yazılı olması gerekir. Bu teklifler, Kurul kararıyla acil görülen hallerde derhal, diğer hallerde ise gelecek ilk olağan toplantı gündemine alınır.

Gündemde yer almayan bir konunun görüşülmesi, o toplantıya katılanların oy çokluğu halinde mümkündür.

Toplantıya Katılım

Madde 8 — Yönetim Kurulu Başkan ve üyelerinin bütün toplantılarda bulunmaları asıldır.

Üyelerden mazereti olanların toplantıdan önce mazeretlerini yazılı olarak Başkanlığa bildirmeleri, hasta olanların hastalıklarını, ilgili mevzuat uyarınca alacakları tabip raporu ile belgelemeleri gereklidir.

Mazeretlerini bildirmeksizin veya hastalıklarını belgelemeksizin toplantıya katılmayan üyelerin ücretlerinden, Yönetim Kurulu kararıyla üç güne isabet eden miktar kesilir.

Bir takvim yılı içinde birbirini izleyen dört hafta veya toplantı sayısının % 20 sinden fazla sayıda toplantıya mazeretsiz katılmayanların Yönetim Kurulu üyeliği kendiliğinden sona erer.

Yönetim Kurulu üyelerinin yurt içi ve yurt dışı görevlendirilmeleri ile izinleri ve kullanma tarihleri toplantı yeter sayısının altına düşmemek kaydıyla, Kurul kararı ile düzenlenir. Bu fıkra uyarınca alınacak Kurul kararları, bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinin kısıtlayıcı hükümlerine tabi değildir.

Görüşme

Madde 9 — Başkan, Kurul görüşmelerini idare eder. Görüşmeler gündem sırasına göre yapılır.

Kurul tarafından gerekli görülmesi halinde konuyla ilgili yetkililer toplantıya davet edilerek dinlenir.

Her bir gündem maddesine ait görüşmelerin bitiminde oylamaya geçilir.

Her üye oyunu açık olarak belli eder. Çekimser oy kullanılamaz.

Karara aykırı görüşü olan üyeler, dayandıkları gerekçeleri belirtmek zorundadırlar.

Toplantıda farklı görüşlerin ortaya çıkması sebebiyle karara bağlanamayan veya üyelerce incelenmesi gerekli görülen konular, bir sonraki toplantıda karara bağlanır. Ancak, bu süre Yönetim Kurulu kararıyla bir hafta daha uzatılabilir.

Karar

Madde 10 — Toplantıda gündem maddelerinin görüşülmesinin tamamlanmasını takiben, karara bağlanan ve yazılan kararlar, toplantı tarihinden itibaren bir hafta içinde üyelere imzalattırılır.

Toplantıda alınan karara karşı oy kullanan üyeler, gerekçelerini açıklayan karşı oy yazılarını, karara dercedilmek üzere en geç bir hafta içinde verirler.

Karar metinlerinde silinti, kazıntı ve çıkıntı yapılamaz. Bu metinlerde geçen paraya ilişkin rakamlar ayrıca yazı ile de belirtilir.

Kararlara her takvim yılı başından itibaren bir sıra numarası verilir.

Kararların imzalı birinci nüshaları, karar tarih ve sayısına göre ciltlenir.

Kararların ikinci nüshaları, tasdiki gereken ekleri de alınmak suretiyle, karar tarih ve sayısına göre arşivlenerek üç yıl süreyle saklanır.

Kararların saklanması için gerekli tedbirler Yönetim Kurulu Başkanlığınca alınır.

Kararların Gönderilmesi

Madde 11 — Tasdik veya tasvip için üst makamlara gönderilecek tasdikli karar örneklerinde karşı oy yazılarının belirtilmesi gereklidir.

Kararı uygulayacak birimlere gönderilecek tasdikli karar örneklerinde de karşı oy yazıları bulunur.

Karar örneklerinin aslına uygunluğu, Yönetim Kurulu Başkanı veya görevlendireceği imzaya yetkili Kurum personeli tarafından mühürlenmek ve imzalanmak suretiyle tasdik edilir ve tasdikli örnekler ilgili makamlara imza karşılığı verilir.

Yetki Devri

Madde 12 — Yönetim Kurulu, gerektiğinde sınırlarını yazılı olarak açıkça belirlemek şartıyla 4958 sayılı Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 7 nci maddesinde belirtilen devredilebilir nitelikteki yetkilerinden uygun gördüklerini alacağı kararla alt kademelere devredebilir.

Ancak, yetki devri Yönetim Kurulunun sorumluluğunu kaldırmaz.

Yönetim Kurulu Büro İşlemleri

Madde 13 — Yönetim Kurulunun büro işlemleri, görevlendirilecek yeteri kadar kurum personeli ile yürütülür.

Görevli personelin çalışma usul ve esasları Başkan tarafından belirlenir.

Yürürlükten Kaldırılan Hükümler

Madde 14 — 28/10/2000 tarihli ve 24214 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sosyal Sigortalar Kurumu Yönetim Kurulu Çalışma Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

Madde 15 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 16 — Bu Yönetmelik hükümlerini Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanı yürütür.

—— • ——

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

Bağ-Kur Genel Kurulunun Çalışma Usul ve

Esasları Hakkında Yönetmelik

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

 

Amaç

Madde 1 — Bu Yönetmeliğin amacı, Bağ-Kur Genel Kurulunun oluşumu ile çalışma usul ve esaslarını belirlemektir.

Kapsam

Madde 2 — Bu Yönetmelik, Bağ-Kur Genel Kurulunun oluşumu, toplanması, görev ve yetkileri ile çalışma usul ve esaslarına ilişkin hükümleri kapsar.

Hukuki Dayanak

Madde 3 — 1479 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 11 inci maddesinin son fıkrası hükmüne dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4 — Bu Yönetmelikte geçen;

a) Bağ-Kur/Kurum : Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğünü,

b) 1479 sayılı Kanun: Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununu,

c) 2926 sayılı Kanun: Tarımda Kendi Adına ve Hesabına Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kanununu,

d) Genel Müdürlük: Bağ-Kur Genel Müdürlüğünü,

e) Genel Müdür: Bağ-Kur Genel Müdürünü,

f) Genel Kurul: Bağ-Kur Genel Kurulunu,

g) Temsilci: 1479 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin birinci fıkrasında sayılan bakanlık, kurum ve kuruluşları Genel Kurulda temsil etmek amacıyla görevlendirilen veya seçilen kişileri,

h) Yönetim Kurulu: Bağ-Kur Yönetim Kurulunu,

ı) Yönetim Kurulu Üyesi: Bağ-Kur Yönetim Kurulu üyesini,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

En Yüksek Meslek Kuruluşları, Genel Kurulun Görev ve Yetkileri

Kanunla Kurulu En Yüksek Meslek Kuruluşları

Madde 5 — Genel Kurulda temsil edilecek kanunla kurulu en yüksek meslek kuruluşları; 1479 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine göre, "Türkiye Esnaf ve Sanatkarları Konfederasyonu", "Türkiye Ticaret, Sanayi, Deniz Ticaret Odaları", "Ticaret Borsaları Birliği", "Türk Mimar ve Mühendis Odaları Birliği", "Türk Tabipleri Birliği", "Türk Eczacılar Birliği", "Türk Veteriner Hekimleri Birliği", "Türk Diş Hekimleri Birliği", "Türkiye Serbest Muhasebeci, Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliği" ile (ç) bendine göre ise "Türkiye Ziraat Odaları Birliği"dir.

Meslek Kuruluşlarınca Seçilecek Temsilciler

Madde 6 — Sigortalıların bağlı bulundukları ve bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinde belirtilen kanunla kurulu en yüksek meslek kuruluşlarınca seçilecek temsilcilerin sayısı, Genel Kurul toplantısından bir önceki yılın sonu itibariyle Bağ-Kur’a kayıtlı üye sayıları dikkate alınmak suretiyle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca belirlenir.

Genel Kurulun Görev ve Yetkileri

Madde 7 — Genel Kurulun görev ve yetkileri aşağıda belirtilmiştir.

a) 1479 sayılı Kanunun 13 üncü maddesinde belirtilen görevleri yerine getirmek,

b) Uygun görülen konularda incelemeler yapmak üzere komisyonlar oluşturmak,

c) Seçim kurulunun üyelerini seçmek,

d) Çalışma raporu ve bilançonun tamamının veya yalnız özetlerinin okunmasına karar vermektir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Genel Kurulun Çalışma Usul ve Esasları

 

Genel Kurul Toplantısına İlişkin Bilgiler ve Genel Kurula Katılacak Temsilcilerin Bildirilmesi

Madde 8 — Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca, her olağan toplantıdan en az otuz gün önce Genel Kurulun toplantı günü, saati ve yeri ile gündemi ve Genel Kurula gönderecekleri temsilci sayısı, 1479 sayılı Kanunun 11 inci maddesinde sayılan bakanlık, kurum ve kuruluşlara yazılı olarak bildirilir.

Genel Kurula temsilci gönderecek bakanlık, kurum ve kuruluşlar toplantı tarihinden en az onbeş gün önce temsilcilerin ve bunların yedeklerinin adlarını, mesleklerini, iş ve ikametgah adreslerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına yazı ile bildirirler.

Olağanüstü Genel Kurul toplantılarında yukarıdaki süreler üçte bir oranına kadar indirilebilir.

Genel Kurula katılacak meslek kuruluşu temsilcilerinin zorunlu Bağ-Kur aktif sigortalısı olmaları ve Kuruma prim borçlarının bulunmaması şarttır.

Genel Kurula Götürülecek Önerilerin Tespiti

Madde 9 — 1479 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerine göre Genel Kurula katılacak temsilciler Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı temsilcisinin başkanlığında Genel Kurul toplantısından önce en az bir defa toplanarak Genel Kurula götürülecek önerileri tespit ederler.

Gündemin Hazırlanması ve Kapsamı

Madde 10 — Genel Kurulun gündemi Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nca hazırlanır. Gündem; yoklamayı, açılışı, Genel Kurul Başkanının açış konuşmasını, Divan Başkanlığı seçimini, konukların konuşmalarını, komisyon seçimini, Genel Müdür tarafından çalışma raporunun okunmasını, çalışma raporunun müzakeresini, Genel Müdürün çalışma raporu ile ilgili açıklamalarını, temsilcilerin dilek ve temennilerini, Genel Müdürün dilek ve temennilere cevap teşkil eden konuşmasını, Yönetim Kurulu üyelerinin seçimini, Genel Kurul Başkanının kapanış konuşmasını ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca uygun görülecek diğer hususları kapsar.

Genel Kurul toplantısına katılan temsilci sayısının beşte birinin yazılı teklifi ile gündemde bulunmayan bir konunun gündeme alınmasına Genel Kurul karar verebilir.

Gündemde bulunmayan ve Genel Kurulca gündeme alınmayan hususlar müzakere edilemez.

Genel Kurul Başkanlığı

Madde 11 — Genel Kurulun başkanı Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanıdır. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı uygun gördüğü takdirde görevlendireceği bir kamu görevlisi Genel Kurula başkanlık eder.

Divan Başkanlığı Seçimi

Madde 12 — Divan Başkanlığı bir başkan, bir başkan vekili ve iki katip üyeden oluşur. Divan başkanı, başkan vekili ve iki katip üye Genel Kurulca gösterilecek adaylar arasından açık oyla seçilir.

Genel Kurul Görüşmeleri

Madde 13 — Genel Kurul görüşmeleri aşağıda belirtilen usul ve esaslar içerisinde yapılır.

a) Görüşmeler gündemdeki maddeler üzerinde ve gündemdeki sıraya göre yapılır. Gündemdeki maddelerin sırası Genel Kurul kararı ile değiştirilebilir.

b) Divan Başkanı başvurma sırasına göre söz verir. Bir konuşmacı söz hakkını başka birisine devredemez.

c) Usul hakkında söz isteyenlerin öncelik hakları vardır. Usul hakkında söz isteyenler kendi aralarında sıraya girerler.

d) Sırası geldiği halde toplantıda bulunmayan temsilcinin söz hakkı düşer.

e) Genel Müdür gündemdeki konular üzerinde her safhada söz almak hakkına sahiptir.

f) Genel Müdürün yapacağı konuşmalar hariç Genel Kurulda yapılacak konuşmalar Genel Kurul kararı ile bir süreyle sınırlandırılabilir.

g) Konuşmalar, Genel Kurula hitap edilerek, kürsüden yapılır. Konuşmalarda şahıslar hedef tutulamaz. Başkan çok kısa bir sözü olduğunu belirten temsilciye yerinde konuşma izni verebilir.

h) Gündemdeki bir madde hakkında müzakerenin yeterliliği temsilcilerden birinin önergesi ve Genel Kurulun kararı ile alınabileceği gibi Başkanlık Divanınca da karara bağlanabilir.

ı) Bütün önergeler yazılı olarak Divan Başkanlığına verilir. Başkan gerekli gördüğü önergeler hakkında leh ve aleyhte konuşmak isteyenler olup olmadığını tespit ederek müzakere açabileceği gibi önergeyi doğrudan Genel Kurulun oyuna da sunabilir. Müzakere açılan önergelerde ilk ve son söz önerge sahibine aittir.

j) Konu edilen veya kendisine söylediğinden farklı bir fikir isnad edildiğini ileri süren temsilci, ne için söz almak istediğini bildirerek her zaman söz isteyebilir. Bu durumda söz verip vermemeye ve konuşma süresini tayin ve tespite Divan Başkanı yetkilidir.

k) Temsilcilerin her biri, hakkı olmayan kimselerin Genel Kurul toplantısına iştirak ettiklerini veya oy kullandıklarını bildirerek önlenmesi talebinde bulunabilirler. Böyle bir talep karşısında Başkanlıkça gerekli tedbirler alınır.

l) Her temsilcinin yalnız bir oy hakkı vardır. Kararlar, toplantıda hazır bulunan temsilcilerin salt çoğunluğu ile alınır.

m) Genel Kurul görüşmelerinin sonuçları bir raporla tespit edilerek Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına, Yüksek Denetleme Kuruluna ve Genel Müdürlüğe gönderilir.

n) Divan Başkanlığına temsilciler tarafından verilen önergeler, alınan kararlar, komisyon raporları, yönetim kurulu üyelerinin seçimine ait temsilci listeleri, oy ve zarflar, sonuca ilişkin tutanak ile Genel Kurul çalışmalarına ait diğer tüm bilgi ve belgeler ve Divan Başkanlığınca tanzim ve imza olunacak bir tutanak ekinde, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına teslim edilir. Bu tutanak ve eki belgeler Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından bir sonraki Genel Kurula kadar muhafaza edilir.

İhtisas Komisyonlarının Oluşturulması

Madde 14 — Genel Kurulca uygun görülmesi halinde; teşkilat, mevzuat, sigortalama, tahsis ve sağlık sigortası konularında komisyonlar oluşturulabilir. Oluşturulacak komisyonların üyeleri Genel Kurul tarafından açık oylama ile seçilir. Her komisyon, Kurum tarafından görevlendirilecek bir yetkili ve değişik meslek kuruluşlarından seçilecek dört üye olmak üzere beş kişiden oluşur. Her komisyon, kendi üyeleri arasından birisini komisyon başkanlığına seçer. Komisyonlarda kararlar oy çokluğu ile alınır.

Komisyonlar yaptıkları çalışmaların sonuçlarını bir rapor halinde Genel Kurula sunar.

Seçim Kurulunun Oluşumu ve Çalışma Usulü

Madde 15 — Seçim Kurulu, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı temsilcisinin başkanlığında, bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinde belirtilen meslek kuruluşlarına bağlı temsilciler arasından Genel Kurul tarafından açık oyla seçilecek üç üye ile birlikte dört kişiden teşekkül eder.

Oy sayımı sırasında, meslek kuruluşları ile 1479 sayılı Kanunun 11 inci maddesinde belirtilen Bakanlık, kurum ve kuruluşlar müşahit bulundurabilirler.

Oy sayımı Divan Başkanlığının gözetimi ve denetimi altında yapılır. Seçim sonuçları, seçim kurulu üyeleriyle müşahitler tarafından anında ve Genel Kurul toplantı salonunda düzenlenen bir tutanakla tespit edilip imzalanarak Divan Başkanlığına sunulur. Divan Başkanlığınca uygun görülüp imzalanan seçim tutanağı sonuçları hemen açıklanır ve en geç seçimin yapıldığı tarihi takip eden ilk iş günü, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına bildirilir.

Yönetim Kurulu Üyelerinin Seçimi

Madde 16 — Sigortalıları temsil edecek Yönetim Kurulu asil ve yedek üyeleri aşağıda belirtilen esaslara göre seçilir.

a) 1479 ve 2926 sayılı Kanunlara tabi sigortalıları temsil edecek Yönetim Kurulu üyesi adayları bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinde sayılan meslek kuruluşları tarafından ayrı ayrı yazılı olarak divan başkanlığına bildirilir.

b) Divan Başkanlığı adayların isimlerini her iki kanuna göre ayrı ayrı genel kurul salonunda herkesin görebileceği bir yerde ilan eder.

c) Seçimlerde 1479 ve 2926 sayılı Kanunlara tabi temsilciler, sadece kendilerini temsil edecek Yönetim Kurulu üyesi için oy kullanabilirler. Diğer temsilcilerin Yönetim Kurulu üyeliği seçiminde oy hakları yoktur.

d) Meslek Kuruluşları temsilcileri, kendi adayları arasından birinin ismini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca hazırlanıp Bakanlık mührü ile mühürlenmiş oy pusulasına yazıp aynı şekilde hazırlanan zarflara koyduktan sonra; Divan Başkanlığı ile seçim kurulunun huzurunda üyelik yetki belgelerini ibraz etmek suretiyle sandığa atarlar. Oyunu kullanan temsilciler, temsilci listesindeki isminin hizasına imza eder.

e) Oy pusulaları daha önce hazırlanan bir yerde gizli olarak yazılıp zarfa konulur.

f) Oy verme işleminin bitimini takiben ve kullanılan oy sayısının tespitinden sonra sayıma geçilir. Sayım açık olarak yapılır.

g) Seçimlerde, en çok oy alan aday Yönetim Kurulu asil üyesi, diğer adaylarda aldıkları oy sayısına göre sırayla yedek üye olurlar. Oyların eşitliği halinde kura çekilir.

Yönetim Kuruluna asil ve yedek olarak seçilen üyeler Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı tarafından Kurum Yönetim Kurulu Başkanlığına ve bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinde yer alan en yüksek meslek kuruluşlarına yazılı olarak bildirilir. Yönetim Kurulu asil üyeliğinin herhangi bir nedenle boşalması halinde, yedek üyelerin göreve çağırılmasında da aynı usul uygulanır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Son Hükümler

 

Yürürlükten Kaldırılan Yönetmelik

Madde 17 — 29/05/2001 tarihli ve 24416 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bağ-Kur Genel Kurulunun Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

Madde 18 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 19 — Bu Yönetmelik hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.

—— • ——

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından :

Bağ-Kur Genel Müdürlüğü Yönetim Kurulunun

Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

 

Amaç ve Kapsam

Madde 1- Bu Yönetmeliğin amacı Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu (Bağ-Kur) Genel Müdürlüğü Yönetim Kurulunun görev ve yetkilerini, çalışma usul ve esasları ile alt kademelere devredeceği yetkilerini belirlemek ve Yönetim Kurulu Başkan ve üyelerinin hak ve yükümlülüklerini düzenlemektir.

Dayanak

Madde 2- Bu Yönetmelik, 1479 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 10 uncu maddesinin son fıkrasına dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 3- Bu Yönetmelikte geçen;

a) Bakanlık; Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığını,

b) Genel Müdürlük veya Kurum; Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu (Bağ-Kur) Genel Müdürlüğünü,

c) Başkan; Bağ-Kur Genel Müdürlüğü Yönetim Kurulu Başkanını,

d) Üye; Bağ-Kur Genel Müdürlüğü Yönetim Kurulunun atanmış veya seçilmiş üyelerini

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Yönetim Kurulun Teşekkülü, Görev ve Yetkileri

 

Yönetim Kurulunun Genel Olarak Yetkileri ve Sorumluluğu

Madde 4- Yönetim Kurulu Kurumun karar organıdır. Bu amaçla Kurumun en yüksek karar alma yetkisini ve sorumluluğunu taşır.

Yönetim Kurulu Başkan ve üyeleri, Kuruma kanunlarla verilen görevlerin Kurumun kuruluş amacına ve işin gerektirdiği yönetim esaslarına uygun olarak yürütülmesinde ve bu amaçla oluşturulan kaynakların riskin dağıtılması ilkesi ve iyiniyet kurallarına göre değerlendirilmesinde, gereken çaba ve özeni göstermekle yükümlüdürler.

Çalışmalarında gerekli çabayı ve özeni göstermeyen Yönetim Kurulu Başkan ve üyeleri Kuruma karşı sorumludurlar. Yönetim Kurulu Başkan ve üyeleri Türk Ceza Kanunu uygulamasında Devlet memuru sayılırlar.

Yönetim Kurulunun Teşekkülü

Madde 5- Yönetim Kurulu; Genel Müdür ile biri Kurum Genel Müdür Yardımcısı olmak üzere, diğeri Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanının önerisi üzerine müşterek kararname ile atanacak iki üye, Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Devlet Bakanının önerisi üzerine müşterek kararname ile atanacak bir üye ve Genel Kurulca seçilecek, 1479 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununa tabi sigortalıların bağlı bulundukları Kanunla kurulmuş en yüksek meslek kuruluşlarından bir üye, 2926 sayılı Tarımda Kendi Adına ve Hesabına Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kanuna tabi sigortalıları temsil eden meslek kuruluşlarından bir üye olmak üzere toplam altı üyeden oluşur.

Yönetim Kurulu üyelerinin, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinin (A) bendinin (1), (4), (5), (6) ve (7) numaralı alt bentlerinde belirtilen şartları taşımaları zorunludur. Müşterek kararname ile atanacaklarda, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 68 inci maddesinde hükme bağlanan şartların yanısıra yurt içi veya yurt dışında denkliği Yükseköğretim Kurulu tarafından kabul edilen en az dört yıl öğrenim görmüş olmaları şartı aranır.

Genel Müdür Yönetim Kurulunun Başkanıdır. Genel Müdürün bulunmadığı hallerde Genel Müdür vekili Kurula başkanlık eder.

Yönetim Kurulu Üyeliğinin Sona Ermesi

Madde 6- Genel Müdür ve Genel Müdür Yardımcısı dışındaki Yönetim Kurulu üyelerinin görev süresi üç yıldır. Atama ve seçim dönemi içinde her hangi bir nedenle Yönetim Kurulu üyeliği sona erenler ile üyelik sıfatını kaybedenlerin yerleri aynı usulle yenileri atanmak veya seçilmiş bulunan ilgili yedek üyelerden en fazla oy alan yedek üye getirilmek suretiyle doldurulur. Bu şekilde göreve gelenler, yerlerini aldıkları üyenin görev süresini tamamlarlar. Atama ile gelen Yönetim Kurulu üyelerinden görev süresi sona erenler, geldikleri Kurumda durumlarına uygun bir göreve atanırlar.

Bir takvim yılı içinde birbirini izleyen dört hafta veya yapılan toplantı sayısının %20 sinden fazla sayıda toplantıya mazeretsiz katılmayanların Yönetim Kurulu üyeliği kendiliğinden sona erer.

Yönetim Kurulunun Görev ve Yetkileri

Madde 7- Yönetim Kurulunun görev ve yetkileri aşağıda belirtilmiştir.

a) Kurumun, Genel Müdürlükçe hazırlanacak yıllık konsolide bütçesi ile yatırım programı tekliflerini inceleyip gerekli değişiklikleri yaptıktan sonra Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının onayına sunmak,

b) Genel Müdürlüğün teklifi ile Kurum bütçesinin bölümleri içinde veya bölümleri arasında uygun görülen aktarmaları yapmak,

c) Genel Müdürlükçe hazırlanan Kurum bilançosunu ve faaliyet raporunu, tahmini bütçeyi inceleyip görüşü ile birlikte Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının onayına sunmak,

ç) Genel Müdürlükçe aktüeryal hesaplamalar ile birlikte hazırlanacak her türlü kanun, kanun hükmünde kararname ile tüzük ve yönetmelik taslaklarını inceleyerek gereği için Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına gönderilmesine karar vermek,

d) Kurum adına taşınmaz mal alınması, satılması, kiralanması veya kiraya verilmesi, takası, trampa veya inşası, kullanımı ile idaresi veya tahsis şekli ve taşınmazlar üzerinde özel veya tüzel kişiler eliyle yap-işlet-devret, işlet-devret, yap-işlet-sat, yap-kirala-işlet gibi modeller ile işlerin yaptırılması hakkında karar vermek, Kurum kaynaklarının ve varlıklarının değerlendirilmesinde kullanılacak finansman teknik ve usullerine karar vermek,

e) Her yıl Maliye Bakanlığınca belirlenen yeniden değerleme oranında miktarı artırılmak üzere bedeli iki yüz milyar Türk Lirasından fazla olan sözleşmeler ve yapılacak işler hakkında karar vermek,

f) Kurum için yarar görülen hallerde dava ve icra kovuşturması açılmaması, uyuşmazlıkların uzlaşma yolu ile çözümlenmesi, açılan dava ve icra kovuşturmalarının takibinden vazgeçilmesi veya feragat edilmesi, Kanun yollarına başvurulmaması, bunlara ait para ve malların terkin edilmesi, Kurum leh ve aleyhine açılmış dava ve icra kovuşturmalarının uzlaşma veya tahkim yolu ile çözümlenmesi, konularında karar vermek,

g) Finansman ve Aktüerya Dairesi Başkanlığının Kurum gelirlerinin değerlendirilmesine ilişkin hareketlerini izlemek, gerekli tedbirleri almak, Kurumun mali yapısını ve aktüeryal dengelerini ayrı ayrı veya birlikte inceletmek,

h) Genel Müdürlükçe hazırlanacak, Kurumun gelecek on yıllık gelir-gider dengesini gösterir aktüeryal hesap sonuçlarını inceleyerek Genel Kurula sunmak,

ı) Kurumda çalıştırılacak yerli ve yabancı uzmanların nitelikleri ile sözleşme şartları ve ücretlerini belirlemek, gerektiğinde danışmanlık, kontrollük, müşavirlik ve benzeri hizmetlerin satın alınmasına karar vermek, şirketlerin sözleşmeye konu olacak projelerini inceleyip karara bağlamak, şartları ve ücretlerini belirlemek, yerli ve yabancı kuruluşlarla veya sosyal güvenlik kuruluşları ile ortak proje yapmak veya yapılan projeye katılmak, bu kuruluşlarca yapılmış ya da yapılacak projeleri inceleyip Kurum menfaati görülen projelere katılmasına karar vererek Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının onayına sunmak,

j) Kurum personelinin eğitimi amacıyla düzenlenen yıllık eğitim programlarını onaylamak,

k)Yönetim giderlerinden karşılanmak üzere Kurumda kadrolu olarak fiilen çalışan personele ödenecek ikramiyelerin ödenme tarihlerini belirlemek,

l) Genel Müdürün teklifi ile 1-4 üncü derece kadrolara atanacak personelin atamasını yapmak,

m) Kurumumuz personeline yapılacak ek ödemeye ilişkin usul ve esaslar ile ek ödeme oranlarının belirlenmesi ile birlikte Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanının onayına sunmak,

n) Sigortalıların ödemesi gereken primlerin ödeme sürelerini belirlemeye ve ertelemeye karar vermek,

o) Her yıl bütçe kanunları ile belirlenen, Devlet hesaplarında yer verilmeyecek ve terkin edilecek tutarların usul ve esaslarını belirlemek,

p) Genel Müdür ve Yönetim Kurulu üyelerinin diğer önerilerini inceleyip karara bağlamak ve 1479 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanunu ile verilen diğer görevleri yapmak.

Yönetim Kurulunun Devredebileceği Yetkiler

Madde 8- Yönetim Kurulu, oybirliği ile alacağı kararla, 1479 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 10 uncu maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde belirtilen yetkilerinin bir kısmını Genel Müdüre devredebilir.

Genel Müdür Yönetim Kurulundan aldığı bu yetkileri alt kademelere yine Yönetim Kurulunun kararı ile devredebilir.

 

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Yönetim Kurulunun Çalışma Esasları

 

Önerilerin Verilmesi

Madde 9- Yönetim Kuruluna, Genel Müdürlük merkez teşkilatı birimlerince sunulacak öneriler Genel Müdürlüğe hitaben, üyeler tarafından sunulacak öneriler ise Yönetim Kurulu Başkanlığına hitaben yazılı olarak yapılır. Ancak, üyeler kurum kadrolarına atama, naklen atama veya görevden almaya ilişkin olarak öneri veremezler. Her öneri karara bağlanacak bir konuyu ihtiva eder. Önerilere, öneriye ilişkin tüm bilgi ve belgeler eklenir.

Yönetim Kuruluna yapılacak öneriler, Genel Müdür tarafından imzalanarak, Yönetim Kuruluna havale edilir.

Genel Müdür tarafından Yönetim Kuruluna havale edilen öneriler ve ekleri imza karşılığında Yönetim Kurulu bürosuna verilir ve öneri kayıt defterine işlenir. Önerilere ilişkin olarak oluşturulan dosyalar Genel Müdürlük binasından dışarı çıkarılamaz.

Yönetim Kurulu Gündeminin Hazırlanması

Madde 10- Yönetim Kurulunun gündemi, Yönetim Kurulu Büro Şube Müdürlüğü tarafından hazırlanır ve Yönetim Kurulu Başkanının imzasına sunulur. Hazırlanan gündem toplantı tarihinden en az yirmidört saat önce öneriler ile birlikte üyelere dağıtılır ve gündemin birer örneği de toplantıdan önce Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Müsteşarına bilgi için gönderilir.

Gündemde yer almayan ancak, konusunun önemi ve/veya aciliyeti nedeniyle gündem dışı görüşülmesi istenilen bir önerinin gündeme alınması Yönetim Kurulu kararı ile mümkündür.

Toplantı Zamanı ve Yeri

Madde 11- Yönetim Kurulu, bir önceki toplantıda belirleyeceği gün ve saatte yapılmak üzere haftada en az bir gün toplanır. Yönetim Kurulu Başkanının isteği veya en az üç üyenin birlikte yazılı teklifleri üzerine belirlenen günler dışında da, Yönetim Kurulu Başkanının yazılı çağrısı üzerine toplanabilir.

Toplantı yeri Kurumun merkezidir. Ancak Yönetim Kurulu karar almak sureti ile toplantılarını yılda dört defayı geçmemek şartı ile Kurumun merkezi dışında da yapabilir. Kurumun merkezi dışında yapılacak bu toplantının üye tam sayısı ile yapılması esastır. Bu toplantıların her türlü gideri Kurumca karşılanır.

Toplantı ve Karar Yeter Sayısı

Madde 12- Yönetim Kurulu, en az dört üye ile toplanır. Kararlar toplantıya katılan üyelerin çoğunluğu ile alınır. Oylarda eşitlik olması halinde Başkanın bulunduğu taraf çoğunlukta sayılır.

Yönetim Kurulu toplantısına katılmayan Başkan ve üyeler, yazılı olarak oy kullanamayacakları gibi, oyunu kullanmak üzere üyelerden birini de görevlendiremezler.

Yönetim Kurulu Görüşmeleri

Madde 13- Yönetim Kurulu belirlenen gün ve saatte toplanır. Toplantı açılmadan önce, toplantı katılım cetveli Başkan ve üyeler tarafından imzalanır. Toplantı katılım cetveline göre toplantı yeter sayısının bulunmadığının anlaşılması halinde Başkan durumu katılan üyelerinin de imzasının bulunduğu bir tutanakla tespit eder ve bundan sonraki toplantı gün ve saatini de belirleyerek toplantıyı kapatır. Başkan toplantı yeter sayısının varlığı halinde toplantıyı açar.

Gündem maddelerinin görüşülmesine geçilmeden önce Yönetim Kurulu Başkanı, Yönetim Kuruluna Kurum uygulamaları hakkında bilgi sunuşu yapar. Daha sonra talep olması halinde, Yönetim Kurulu Başkanı gündem dışı konuşmalar için üyelere yarım saati geçmemek üzere söz verebilir.

Gündem üzerinde bir değişiklik önergesi yoksa gündemdeki maddelerin gündem sırası içinde görüşülmesine başlanılır. Yönetim Kurulu kararı ile gündem dışı olarak görüşülmesi istenilen öneriler, yazılı gündemin tamamlanmasından sonra görüşülür.

Görüşmelerde Uyulacak Esaslar

Madde 14- Yönetim Kurulunun görüşmelerinde aşağıdaki esaslara uyulur.

a) Yönetim Kurulu Başkanı görüşülen gündem maddesi ile ilgili olarak konuşmak isteyen üyelere sırası ile söz verir.

b) Usul hakkında söz isteyen üyeye öncelik verilir.

c) Görüşmelerde ilk ve son söz öneri sahibine aittir.

d) Konuşmalar Yönetim Kurulu Başkanına hitaben yapılır. Üyeler arasında karşılıklı görüşme yapılmaz.

e) Konuşan üyenin sözü kesilmez. Ancak, konu dışında konuşan üye Yönetim Kurulu Başkanı tarafından uyarılabilir.

f) Görüşmeler sırasında, görüşülen konuyla ilgili olarak Yönetim Kurulu Başkanından ayrıntılı bilgi ve belge istenebilir. Yönetim Kurulu Başkanı istenilen bilgi ve belgeyi doğrudan kendi verebileceği gibi, bu amaçla konunun önceliğine göre ilgili kurum görevlilerini toplantıya çağırabilir.

Önerinin Görüşülmesinin Ertelenmesi

Madde 15- Toplantıda farklı görüşlerin oluşması nedeniyle karara bağlanamayan veya Yönetim Kurulu Başkanı ve üyelerince daha ayrıntılı olarak incelenmesi gerekli görülen öneriler takip eden toplantılarda karara bağlanır. Ancak, karar verme süresi her halde ilk toplantı tarihinden itibaren yirmibir günü geçemez.

Önerilerin Alt Komisyonca İncelenmesi

Madde 16- Yönetim Kurulu, Bütçe, kanun ve yönetmelik taslakları ile kurumu mali, idari ve hukuki açıdan sorumluluk altına sokacak veya bilimsel inceleme gerektiren konularda kararlarına yardımcı olmak amacıyla, en az üç Yönetim Kurulu üyesinden oluşan bir alt komisyon kurarak, konunun bu komisyonca incelenip değerlendirilmesine karar verebilir.

Alt komisyon kurulmasına ilişkin karar Yönetim Kurulu Başkanı tarafından ilk toplantı gün ve saati belirtilmek suretiyle alt komisyon üyelerine duyurulur.

Alt komisyon belirlenen gün ve saatte toplanır ve aralarından birini başkan seçerek çalışmalarına başlar. Alt komisyon çalışmalarını ilk toplantı gününden itibaren en geç üç hafta içinde sonuçlandırmak zorundadır.

Alt komisyon inceledikleri konuya ilişkin olarak gerekli bilgi ve belgeyi Genel Müdür aracılığı ile Genel Müdürlük birimlerinden isteyebilir veya ilgilileri toplantılarına davet edip bilgi alabilir.

Alt komisyon öngörülen süre içinde çalışmalarını sonuçlandırarak hazırladıkları gerekçeli raporu Yönetim Kurulu Başkanına sunar. Rapor Yönetim Kurulu Başkanınca ilgili olduğu konu ile birlikte değerlendirilmek üzere, ilk görüşme gündemine alınmasını teminen Yönetim Kurulu Büro Müdürlüğüne havale edilir.

Yönetim Kurulu görüşmelerini ilk öneri ile birlikte alt komisyon raporu üzerinden yapar.

Oylama Usulü

Madde 17- Öneri veya öneride yer alan her madde hakkındaki görüşmeler tamamlandıktan sonra, öneri veya önerinin her bir maddesi ayrı ayrı oylanır. Oylamada çekimser oy kullanılmaz. Oylar el kaldırmak suretiyle kabul veya red şeklinde tespit edilir. Oylama tamamlandıktan sonra Başkan sonucu açıklar. Çoğunluk kararına karşı olanlar, karşı oy nedenlerini o toplantıda sözlü olarak açıklayabilirler, toplantı tarihinden itibaren iki gün içinde karşı oy nedenlerini yazılı olarak Yönetim Kurulu Başkanına sunmak zorundadırlar.

Kararların Yazılması ve İmzalanması

Madde 18- Yönetim Kurulu kararları, karar kayıt defterine işlenip, karar numarası verildikten sonra, Yönetim Kurulu Başkanının gözetiminde Yönetim Kurulu Büro Müdürlüğünce, bu amaçla hazırlanan kağıtlara üç asıl suret olarak yazılır ve mümkün ise aynı toplantıda, değilse bir sonraki toplantıda Yönetim Kurulu Başkanı ve üyeleri tarafından imzalanır.

Kararlar;

a) Toplantı tarihi ve sayısını,

b) Toplantıya katılan başkan ve üyelerin ad ve soyadlarını,

c) Gündem maddesinin özetini,

d) Öneri metnini,

e) Karar metnini,

f) Karar eklerini,

g) Toplantıya katılanların imzalarını

içerir.

Karara karşı olanların yazılı olarak verdikleri görüşleri karara eklenir.

Kararın alındığı tarih ile karar ve toplantı sayısı kararın her sayfasının sağ üst kenarına yazılır. Karar sayıları, her takvim yılında birden başlamak, sıra izlemek ve alındığı yılı da belirtmek suretiyle verilir.

İmzalı kararların bir örneği ciltlettirilerek defter haline getirilir. Kalan iki örnekten biri Başkanlık dosyasında, diğeri ise Yönetim Kurulu Bürosu Kararlar dosyasında saklanır. Ayrıca kararın aslının aynıdır kaşesi basılmış bir örneği de Başbakanlık Yüksek Denetleme Kurulu dosyasına konulur.

Kararların İlgili Birim ve Mercilere Gönderilmesi

Madde 19- Yönetim Kurulu Kararlarının, Yönetim Kurulu Başkanı veya yetkilendirdiği Yönetim Kurulu Büro Şube Müdürü tarafından aslının aynıdır şerhi verilmek ve tarih, unvan ve ad belirtilmek, imzalanmak ve mühürlenmek suretiyle çoğaltılan örneklerinden birer adedi;

a) Başbakanlık Yüksek Denetleme Kurulu Başkanlığına,

b) Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanına,

c) Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Müsteşarına,

d) Genel Müdüre,

e) Yönetim Kurulu Üyelerine,

f) Genel Müdür Yardımcılarına,

g) Hukuk Müşavirliğine,

h) Teftiş Kurulu Başkanlığına,

ı) Öneride bulunan birime

gönderilir. Ancak personel konularına ilişkin konular bu maddenin (f), (g), (h) bentlerinde sayılanlara gönderilmez.

Merkez teşkilatına yapılan dağıtımlarda karşı oy gerekçelerine yer verilmez.

 

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Yönetim Kurulu ve Üyelerinin Diğer Görev ve Yetkileri

 

Çalışma Raporları

Madde 20- Yönetim Kurulu, Genel Müdürlüğün genel olarak veya herhangi bir konudaki çalışmaları ile ilgili olarak rapor hazırlanmasını isteyebilir.

Genel Müdürlük, daha kısa bir süre öngörülmemişse, karar tarihinden itibaren en geç bir ay içinde istenilen çalışma raporunu hazırlayarak Yönetim Kuruluna sunmak zorundadır.

Yönetim Kurulu, Genel Müdürlükçe sunulan çalışma raporlarını değerlendirerek, gerektiğinde bu raporlarda yer alan hususlarla ilgili olarak Başkan ve üyelerce verilecek öneriler üzerine, bu Yönetmelikte belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde karar alabilir.

Üyelerin Bilgi İstemeleri

Madde 21- Yönetim Kurulu üyeleri, Kurumun işlem ve kayıtları üzerinde her türlü incelemede bulunabilirler. Genel Müdür ve diğer görevliler Yönetim Kurulu üyelerinin Kurumun çalışmaları konusunda bilgi sahibi olmaları için gerekli yardımda bulunmak zorundadırlar. Bilgi isteme yazılı veya sözlü olarak yapılabilir. Yönetim Kurulu üyelerine gizlilik ileri sürülerek bilgi vermekten kaçınılamaz.

Üyeler, incelemek isteyecekleri işlem, kayıt ve belgeleri ve lüzum görecekleri diğer bilgileri Genel Müdür veya Yardımcılarından isterler. İstenen bilgileri Genel Müdür veya Yardımcıları verebilecekleri gibi ilgili Kurum görevlisine de verdirebilirler. Üye, bilginin yazılı olarak verilmesini isterse, yazılı bilgi hazırlayan yetkili tarafından imzalanır.

Yıllık İş Programı ve Bütçenin Verilişi

Madde 22- Genel Müdürlükçe hazırlanan, Kurumun yıllık iş programı ve bütçe teklifi (program bütçe) her yıl en geç Ekim ayı sonuna kadar, bilanço ve yapılan işler raporu ise en geç Mart ayının sonuna kadar Yönetim Kuruluna görüşülmek üzere, Yönetim Kuruluna sunulur.

Onaylama Mercilerindeki İncelemelere Katılma

Madde 23- Bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinin (a), (c), (ç), (ı) ve (m) bentlerine göre, incelemek ve onaylamak üzere Bakanlığa sunulan konuların inceleme çalışmalarına veya Sosyal Güvenliği ve Kurumu yakından ilgilendiren konularda yapılan diğer çalışmalara Bakanlıkça lüzum gösterilmesi halinde, Genel Müdürlük görevlileri ile birlikte Yönetim Kurulu Başkanının görevlendireceği kurul üyeleri de katılırlar.

 

BEŞİNCİ BÖLÜM

Yönetim Kurulu Üyelerinin Mali Hakları, İzinleri ve Mazeret Halleri

 

Mali Haklar

Madde 24- Toplantıya iştirak eden Yönetim Kurulu Başkanına ve Genel Müdür Yardımcısı üyeye 22/1/1990 tarihli ve 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 34 üncü maddesine göre Kamu İktisadi Teşebbüsleri Yönetim Kurulu Başkanı ve üyelerine ödenen miktarlarda aylık ücret ödenir. Diğer üyelere ise Yönetim Kurulu üyesi kadrosunun karşılığı olan aylık ve diğer ödemeler, yolluklarda ise 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanunu hükümleri uygulanır.

Yıllık İzin

Madde 25- Üyelerin yıllık izin süresi otuz gündür. Üyelerin izinlerini kullanacağı tarihler talebi de dikkate alınarak Yönetim Kurulunca karara bağlanır ve bilgi için Bakanlığa gönderilir. Yılı içinde kullanılmayan izinler ertesi yıl kullanılamaz.

Herhangi bir nedenle toplantı yeter sayısının temin edilemeyeceğinin anlaşılması veya izinli bulunan üyelerin konunun önemi dolayısıyla toplantıya katılmalarının zorunlu görülmesi hallerinde Yönetim Kurulu Başkanı izinli üyeleri toplantıya çağırabilir. Çağırılan üyeler raporla belgelenen hastalık hali hariç, toplantıya katılmak zorundadırlar. Bu şekilde toplantıya çağrılan üyeler Ankara dışında iseler geliş ve gidiş yollukları kendilerine ödenir.

Yönetim Kurulu Üyelerinin Mazeretli Halleri

Madde 26- Yönetim Kurulu Başkan ve üyelerinin bütün toplantılarda bulunmaları asıldır.

Yönetim Kurulu üyelerinden mazereti olanların mazeretlerini, mümkün ise toplantıdan evvel veya toplantı anında, mümkün olmadığı durumlarda bir sonraki toplantıda yazılı olarak Yönetim Kurulu Başkanlığına bildirmeleri, hasta olanların hastalıklarını Kurum doktoru veya Resmi tabip raporu ile belgelemeleri zorunludur.

Mazeretlerini bildirmeyen, hastalıklarını belgelemeyen üyelerin maaş tutarından o toplantıya isabet eden kısım Yönetim Kurulu Kararı ile kesilir. Kesilecek miktar, bir aylık net istihkak tutarının otuza bölünmesi suretiyle hesaplanır. Kesintiler, Yönetim Kurulu Başkanının yazısı üzerine Genel Müdürlükçe ilk aylıklardan yapılır.

Hastalık veya haklı özür nedeniyle dahi olsa üç aydan daha fazla süre ile toplantılara katılmayan meslek kuruluşu temsilcisi üyelerin yerine Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının yazılı çağrısı üzerine en fazla oy almış yedek üye toplantıya katılır. Hastalık veya haklı özür nedeninin sona ermesini müteakip asıl üye görevine devam eder.

ALTINCI BÖLÜM

Çeşitli Hükümler

 

Yönetim Kurulu Büro Şube Müdürlüğü

Madde 27- Yönetim Kurulunun, bu Yönetmelikte sayılan görevlerinin yapılmasında tüm idari iş ve işlemler Yönetim Kurulu Büro Şube Müdürlüğünce yürütülür.

Yönetim Kurulu Büro Şube Müdürlüğü Yönetim Kurulu Başkanının gözetimi ve denetimi altında çalışır.

Yürürlükten Kaldırılan Hükümler

Madde 28- 24/12/1975 tarihli ve 15448 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Bağ-Kur Yönetim Kurulunun Çalışma Esasları Hakkında Yönetmelik değişiklikleri ile birlikte yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

Madde 29- Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 30- Bu Yönetmelik hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.

—— • ——

Çevre ve Orman Bakanlığından:

Çevre ve Orman Bakanlığı Mahalli Çevre Kurulları

Çalışma Usul ve Esasları Yönetmeliği

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Hukuki Dayanak ve Tanımlar

 

Amaç

Madde 1 — Bu Yönetmeliğin amacı, Mahalli Çevre Kurullarının çalışma usul ve esaslarını belirlemektir.

Kapsam

Madde 2 — Bu Yönetmelik hükümleri mahalli çevre kurulu üyeleri ile ilgili kurum ve kuruluşları kapsar.

Hukuki Dayanak

Madde 3 — Bu Yönetmelik 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 29 uncu maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4 — Bu Yönetmelikte geçen;

 

Bakanlık

: Çevre ve Orman Bakanlığını,

 

Kurul

: Mahalli Çevre Kurulunu,

 

Kurul Sekreteryası

: İl Çevre ve Orman Müdürlüğünü,

 

Başkan

: Mahalli Çevre Kurulu Başkanını,

 

Müdürlük

: İl Çevre ve Orman Müdürlüğünü

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Kuruluş ve Görevler

Kuruluş

Madde 5 — Kurul, her ilde valinin başkanlığında, Maliye, Milli Eğitim, Bayındırlık ve İskan, Sağlık, Ulaştırma, Tarım ve Köyişleri, Çalışma ve Sosyal Güvenlik, Sanayi ve Ticaret, Enerji ve Tabii Kaynaklar, Kültür ve Turizm, Çevre ve Orman bakanlıklarının il müdürleri ve İl Jandarma Komutanlığı temsilcisi ile Ticaret ve Sanayi Odaları, Ticaret Odası, Sanayi Odası ve Ziraat Odası başkanları, büyük şehirlerde Büyükşehir Belediye Başkanı, diğer illerde ise Belediye Başkanından oluşur. Kurul üyesi bakanlıkların illerde teşkilatının bulunmaması halinde, bu bakanlıklar, bağlı veya ilgili kuruluşları aracılığı ile; birden fazla bağlı ve ilgili kuruluşun bulunması durumunda toplantı gündemine göre konu ile ilgisi olan kuruluş aracılığı ile temsil edilir.

Başkanca gerekli görülmesi halinde, görüş ve önerilerini almak üzere, ilgili kamu kurum ve kuruluşu, bilimsel kuruluş, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları, özel sektör ve gönüllü kuruluş temsilcileri ile uzman kişiler de oy hakkı olmaksızın kurul toplantılarına davet edilir.

Kurulun sekreterya hizmetleri Müdürlük tarafından yürütülür.

Görevler

Madde 6 — Kurulun görevleri şunlardır;

a) Çevrenin korunması ve iyileştirilmesi, kirliliğin önlenmesi amacıyla, Bakanlıkların mevzuatlarında belirlenen esaslar çerçevesinde gerekli kararları almak,

b) Ormanların korunması, geliştirilmesi ve orman alanlarının genişletilmesi ile ormanların içinde ve bitişiğinde yaşayan köylülerin kalkındırılması için Bakanlıkça belirlenen esaslar çerçevesinde, halkın ve sivil toplum kuruluşlarının katılımı ile toplantılar düzenleyerek ya da anket çalışmaları ile alınması gerekli tedbirlerin ve yapılacak uygulamaların belirlenmesi konusunda çalışmalar yapmak, bunların sonuçları doğrultusunda ilgili hizmet birimlerine tavsiyelerde bulunmak,

c) Alınan karar ve tedbirlerin il düzeyinde uygulanması için programlar hazırlamak,

d) Hazırlanan programların ön görülen sürelerde uygulanmasını sağlamak,

e) İlde çevre kirliliğine neden olan ya da olabilecek tesis ve işletmeleri belirlemek, yapılan iş ve işlemleri incelemek, değerlendirmek ve gerekli önlemleri almak,

f) İl düzeyindeki faaliyetleri izlemek ve yönlendirmek amacıyla çeşitli Bakanlık ve kuruluşlarla eşgüdümü sağlamak,

g) Çevre ve orman konularında eğitsel faaliyetler düzenlemek,

h) Milli parklar, tabiat parkları, çevre düzeni planlarında belirlenen ve bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden sonra belirlenecek olan su ürünleri yetiştiriciliği yapılan alanlar hariç koruma alanları ve mesire yerleri ile ilgili her türlü kararların alınması sürecinde, halkın ve sivil toplum kuruluşlarının görüşlerini almak ve alınan bu görüşler doğrultusunda uygulama birimlerine tavsiyelerde bulunmak,

ı) İlin çevre ve orman alanlarıyla ilgili sorunlarını belirlemek ve çözüm önerileriyle birlikte Bakanlığa iletmek,

j) 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunla ve bu Kanun gereğince yürürlüğe giren yönetmeliklerce verilen görevleri yapmak.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Çalışma Esasları

Toplantı Usulü

Madde 7 — Kurul her ay Başkanın davetiyle, davetiye gönderilen üyelerin en az üçte ikilik çoğunluğuyla toplanır. Gerektiğinde olağanüstü toplantılar yapılabilir. Gündemde konu bulunmadığı hallerde, sekreteryanın teklifi ve Başkanın onayıyla, o ayın toplantısı yapılmayabilir. Yapılamayan toplantı sayısı bir takvim yılı içerisinde üçten fazla olamaz.

Toplantı Gündemi

Madde 8 — Kurulun toplantı gündemi kurul sekreteryası tarafından hazırlanır ve Başkan tarafından onaylanır. Kurul üyeleri toplantıda veya sair zamanlarda gelecek ayın gündemiyle ilgili önerilerde bulunabilirler. Ancak; gündemin son şekli Başkan tarafından kararlaştırılır. Gündemde yer alan konular hakkında Başkanlıkça gerekli görülmesi halinde ilde bulunan çevre ile ilgili üniversitelerin ilgili bölüm öğretim üyeleri, ilgili diğer kurum ve kuruluşlar ile gönüllü kuruluşların görüşleri toplantıya çağrılarak veya yazılı olarak alınabilir.Yazılı görüşler değerlendirilmek üzere kurul üyelerine gönderilir.

Gündem konuları Başkanın onayından sonra kurul üyelerine toplantı gününden en az üç gün önce bildirilir.

Kurul Kararları

Madde 9 — Kurul kararları, sekreteryanın başlıklı karar kağıtlarına yazılır. Karar numaraları sürekli ve her karar bir numara vermek suretiyle düzenlenir. Yıl değişse de mükerrer karar numarası verilemez. Kararlar Başkan ve üyelerce imzalanır.

Kararların tek bir sayfadan fazla olması halinde diğer sayfalar da başlıklı karar kağıtlarına yazılır ve kararın bittiği sayfanın sonu Başkan ve üyelerce imzalanır. Diğer sayfaların alt kısmında bırakılan iki aralık boşluk ise Başkan ve üyelerce paraflanır.

Kurul kararlarının toplantı sonunda yazılıp, Başkan ve üyelerce imzalanmasına özen gösterilir. Mümkün olmadığı takdirde bir karar tutanağı oluşturulur ve Başkan ve üyeler tarafından imzalanır.

Kararlar oy çokluğuyla alınır. Oyların eşitliği halinde Başkanın oyu iki oy sayılır. Üyeler çekimser oy kullanamazlar. Kurul üyelerince, karşı oy kullanılan kararlar "karşı oy" yazılarak imzalanır. Karşı oy gerekçeleri ayrıca sahiplerince yazı ile belirtilerek dosyasında saklanmak üzere sekreteryaya teslim edilir.

Kurul kararlarına ilişkin olarak kabul edilen proje, program, harita, plan, rapor ve benzeri belgelerin bir takımı Başkan ve üyelerce imzalanarak dosyasında saklanır.

Kurul kararları, yıllar itibariyle ve desimal sisteme göre dosyalanarak saklanır.

Kurul kararları, kanun, tüzük ve yönetmeliklere aykırı olamaz.

Kurul kararları, 10 (on) gün içerisinde ilgili kişi ve kuruluşlar ile Bakanlığa gönderilir.

İlan

Madde 10 — Alınan Kurul kararları toplantı tarihinden itibaren bir hafta içerisinde, valilik ilan panosunda en az beş işgünü süreyle ilan edilir.

İtiraz

Madde 11 — Kurul kararlarına itiraz, kurul sekreteryasına yazılı olarak ve gerekçesiyle birlikte yapılır. İtirazlar, ilk Kurulda görüşülerek karara bağlanır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Yürürlük ve Yürütme

Yürürlük

Madde 12 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 13 — Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Orman Bakanı yürütür.

—— • ——

Çevre ve Orman Bakanlığından:

 

Çevre ve Orman Bakanlığı

Aday Memurlarının Yetiştirilmesine İlişkin Yönetmelik

 

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

 

Amaç

Madde 1- Bu Yönetmelik; Çevre ve Orman Bakanlığı merkez ve taşra teşkilatında görevlendirilmek üzere ilk kez devlet memurluğuna atanan aday memurların yetiştirilmeleri ve asli memurluğa geçirilmeleri için uygulanacak eğitim programlarını, eğitim sürelerini, eğitimlerde uygulanacak sınavları, sınav değerlendirme esaslarını ve ilgili diğer hususları belirlemek amacıyla düzenlenmiştir.

Kapsam

Madde 2- Bu Yönetmelik hükümleri Çevre ve Orman Bakanlığı merkez ve taşra teşkilatına aday memur olarak atanan personeli kapsar.

Dayanak

Madde 3- Bu Yönetmelik, 21/2/1983 tarihli ve 83/6061 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Aday Memurların Yetiştirilmelerine İlişkin Genel Yönetmeliğin 33 üncü maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4- Bu Yönetmelikte geçen;

Bakanlık: Çevre ve Orman Bakanlığını,

Merkez Teşkilatı: Çevre ve Orman Bakanlığı Merkez Teşkilatını,

Taşra Teşkilatı: Çevre ve Orman Bakanlığı Taşra Teşkilatını,

Aday Memur: İlk defa devlet memurluğuna atanacaklar için uygulanacak merkezi sınavı kazanarak temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staja tabi tutulmak üzere Bakanlığın merkez ve taşra teşkilatına atananları,

Asli Memur: Adaylık süresi içinde temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj devrelerinin tümünde başarılı olan ve bu süre içinde olumlu sicil alarak adaylığı kaldırılan memurları,

Adaylık Süresi: Aday memurluğa atananların aday memurluklarını sürdürdükleri bir yıldan az iki yıldan çok olmayan süreyi,

Temel Eğitim: Bütün aday memurların asli memur olabilmeleri için tabi tutuldukları devlet memurlarının ortak vasıfları ile ilgili hususları kapsayan eğitimi,

Hazırlayıcı Eğitim: Aday memurların atandığı birim, kadro, sınıf ve görevleriyle ilgili olarak yapılan eğitimi,

Staj: Aday memurların gördükleri temel ve hazırlayıcı eğitimin konularıyla ilgili olarak yapılan uygulamalı eğitimi,

Sınav: Temel ve hazırlayıcı eğitim dönemleri sonunda yapılacak değerlendirmeler için bilgi seviyesini ölçme işlemini,

Değerlendirme: Temel ve hazırlayıcı eğitim dönemleri sonunda yapılacak sınavlar ile staj dönemi sonundaki bilgi düzeyini puanlama yoluyla ölçme işlemini ,

Temel Eğitim Kurulu: Temel Eğitimle ilgili programların ve sınav sorularının hazırlanması maksadıyla Başbakanlık Devlet Personel Başkanlığınca oluşturulan kurulu,

Merkezi Eğitim Yönetme Kurulu: Eğitim ve sınavlarla ilgili işlemleri yürütmek maksadıyla Çevre ve Orman Bakanlığınca oluşturulan kurulu,

Sınav Yürütme Komisyonu: Sınavların yapılması ile ilgili kurulan komisyonu,

ifade eder.

 

İKİNCİ BÖLÜM

Eğitim ile İlgili İlke ve Esaslar

 

İlkeler

Madde 5- Aday memurların eğitimi ile ilgili ilkeler aşağıda belirtilmiştir:

a) Genel ilkeler:

1) Eğitimin amacı; Türkiye Cumhuriyeti Anayasasına, Atatürk ilke ve inkılaplarına, Anayasada ifadesini bulan Atatürk Milliyetçiliğine sadakatle bağlı kalacak, Türkiye Cumhuriyeti kanunlarını Milletin hizmetinde olarak tarafsızlık ve eşitlik ilkelerine bağlı kalarak uygulayacak, yurt ve vatandaş sevgisi ile dolu, güler yüzlü, yol gösterici, vatandaşlara daima yardımcı, disiplinli ve bilgili memur yetiştirmektir.

2) Bakanlık merkez ve taşra teşkilatında istihdam edilecek aday memurların; Bakanlık hizmetlerinin gerektirdiği bilgi ve becerileri kazanarak hizmetlerin zaman ve kaynak israfına meydan vermeden en verimli bir şekilde yerine getirilmesini sağlayacak şekilde yetiştirilmeleri esastır.

3) Eğitimlerini başarı ile tamamlayamayan aday memurlar asli memurluğa atanamazlar.

4) Temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj birbirini takip eden sıra içinde devam eder. Bu eğitimler hiçbir nedenle adaylık süresini aşamaz.

5) Eğitimler aday memurların tahsil derecelerine göre düzenlenir ve yürütülür.

6) Temel ve hazırlayıcı eğitimler, eğitim kurulunun sorumluluğunda yapılır.

7) Eğitim sürelerine sınavlar dahildir.

b) Temel eğitim ile ilgili ilkeler:

1) Temel eğitimin hedefi aday memurlara devlet memurlarının ortak vasıfları ile ilgili bilinmesi gereken asgari bilgileri vermektir.

2) Temel eğitim her sınıf ve kadrodaki memura ortak bir program dahilinde ve aday memurların öğrenim durumları dikkate alınarak uygulanır.

3) Temel eğitimin süresi on günden az, iki aydan çok olamaz.

c) Hazırlayıcı eğitim ile ilgili ilkeler:

1) Hazırlayıcı eğitimin hedefi aday memurların işgal ettikleri kadro ve görevler dikkate alınarak bu görevlerin yürütülmesi için gerekli bilgi ve becerileri kazandırmak ve görevlerine intibakını sağlamaktır.

2) Hazırlayıcı eğitim bir aydan az üç aydan çok olamaz.

d) Staj ile ilgili ilkeler:

1) Stajın hedefi; aday memurlara hazırlayıcı eğitim döneminde verilen teorik bilgileri ve işgal ettikleri kadro ve görevleri ile ilgili diğer bilgi ve işlemleri, kazandırılan becerileri uygulamak suretiyle tecrübe kazandırmaktır.

2) Staj; temel eğitim ve hazırlayıcı eğitime bağlı olarak aday memurun görevlendirildiği kurum veya kuruluşta, zorunlu hallerde ise görevleri ile ilgili olmak üzere başka bir kurum veya kuruluşta da yaptırılabilir.

3) Staj iki aydan az olmamak kaydı ile adaylık süresi içinde tamamlanır.

Eğitimin Konuları

Madde 6- Aday memurların eğitim konuları aşağıda gösterilmiştir:

a) Temel Eğitim Konuları:

1) Atatürk ilkeleri,

2) T.C. Anayasası (Genel Esaslar, Temel Hak ve Ödevler, Cumhuriyetin Temel Organları, Yürütme),

3) Genel olarak Devlet teşkilatı,

4) 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu (ödev ve sorumluluklar, genel haklar,yasaklar, sicil ve disiplin işleri, sosyal ve mali haklar, amir ve memur ilişkileri, müracaat ve şikayetler, kılık-kıyafet, yer değiştirme, beşeri ilişkiler),

5) Yazışma-Dosyalama Usulleri,

6) Devlet Malını Koruma ve Tasarruf Tedbirleri,

7) Halkla İlişkiler,

8) Gizlilik ve Gizliliğin Önemi,

9) İnkılap Tarihi,

10) Milli Güvenlik Bilgileri,

11) Haberleşme,

12) Türkçe Dilbilgisi Kuralları,

13) İnsan Hakları.

b) Hazırlayıcı Eğitim Konuları, aday memurların kadro ve görevleri dikkate alınarak eğitim kurulu tarafından aşağıdaki konular çerçevesinde hazırlanır.

c) Staj Dönemi Konuları:

1) Bakanlığın tanıtılması, görevleri, teşkilatı ilgili mevzuatı, diğer kurumlarla ilişkileri,

2) Aday memurun görevi ile ilgili hususlar,

3) Eğitim kurulunun uygun göreceği diğer konular.

Temel Eğitim Programları

Madde 7- Temel eğitim programları Başbakanlık Devlet Personel Başkanlığı koordinatörlüğünde oluşturulan temel eğitim kurulu tarafından;

a) İlkokul-ortaokul,

b) Lise ve dengi okullar,

c) Yüksek öğretim kurumları,

mezunları seviyesine göre ayrı ayrı hazırlanır.

Temel Eğitim Programlarının Süreleri

Madde 8-Temel eğitim programlarının süreleri eğitim kurulunca belirlenir. Ancak;

a) Atatürk ilkeleri,

b) 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu,

c) İnkılap Tarihi,

d) Milli Güvenlik Bilgileri,

konularının eğitim süreleri bu konular için temel eğitim kurulunca belirlenen sürelerden az olamaz.

Temel Eğitim Programlarının Temini

Madde 9- Temel eğitim kurulunca hazırlanan temel eğitim programları eğitim kurulunca Devlet Personel Başkanlığından temin edilerek eğitim ve sınav yürütme komisyonlarına iletilir.

Eğitimlerin Yaptırılması

Madde 10- Temel eğitim, Devlet Personel Başkanlığınca belirlenen programlar çerçevesinde eğitim ve sınav komisyonlarınca yaptırılır.

Eğitimlerin Değerlendirilmesi

Madde 11-Temel eğitim ve hazırlayıcı eğitim programlarının uygulanmasından sonra 17 nci maddede belirtilen ilke ve özellikler çerçevesinde değerlendirme yapılır.

Stajın Yaptırılması

Madde 12- Staj, staj programları doğrultusunda memurun görevlendirildiği birim amirinin sorumluluğunda yaptırılır.

Staj Değerlendirme Belgelerinin Doldurulması ve Gönderilmesi

Madde 13- Staj değerlendirme belgesi, adayın stajını yaptığı yerdeki birinci ve ikinci derecedeki amiri tarafından doldurulur. Aday başka bir kurum ve kuruluşta staj yapıyorsa, staj değerlendirme belgesinin doldurulmasına esas olacak bilgiler adayın görevli olduğu kurum ve kuruluşca gönderilir. Bu bilgilere dayanılarak staj değerlendirme belgesi aday memurun birinci ve ikinci derecedeki amiri tarafından düzenlenir.

Eğitim Programlarının Bildirilmesi

Madde 14- Temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj programlarının süreleri, yerleri ve eğitime katılacakların sayısı Bakanlıkça Devlet Personel Başkanlığına bildirilir.

 

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Sınavlara İlişkin Esaslar

 

Sınav Sorularının Hazırlanması

Madde 15- Sınav soruları eğitim programlarına dayalı olarak hazırlanır.

a) Temel eğitim sınav soruları, eğitim kurulunca Devlet Personel Başkanlığından alınarak eğitim ve sınav yürütme komisyonuna verilir.

b) Hazırlayıcı eğitim sınav soruları; eğitim kurulunca aday memurların kadro ve görevleri dikkate alınarak eğitim programlarındaki her konu için ayrı ayrı olmak üzere en az ellişer adet hazırlanarak eğitim ve sınav yürütme komisyonuna iletilir.

Sınav soruları; temel eğitim kurulunca ve eğitim kurulunca hazırlanan sınav soruları, konuların eğitim programındaki ağırlıklarına göre her konu için ayrı ayrı olmak üzere kura yöntemi ile eğitim ve sınav yürütme komisyonunca belirlenir.

Sınavlar

Madde 16- Temel ve hazırlayıcı eğitim dönemleri sonunda yapılacak sınavlarla ilgili ilke ve özellikler şunlardır:

a) Sınavlar; test, klasik ya da uygulamalı şekilde yapılır. Bunlardan biri veya birkaçı birlikte uygulanabilir.

b) Sınavlar duyurulan gün, saat ve yerde yapılır.

c) Sınav soruları; salon başkanı tarafından yoklama yapılıp, sınava katılmayanların tutanakla tespit edilmesinden ve sınav kurallarının adaylara açıklanmasından sonra dağıtılır.

d) Sınavda köşesi kapalı kağıt kullanılması zorunludur.

e) Sınav sonunda, sınavın başlayışını, akışını ve bitimini, kullanılan sınav kağıdı ve aday sayısını gösterir bir tutanak düzenlenir. Bu tutanak salon başkanı ve en az iki gözetmen tarafından imzalanır.

f) Temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj süreleri içinde adayları eğitim sonunda yapılacak sınavlara hazırlamak amacıyla ara sınavlar yapılabilir.

Değerlendirme

Madde 17- Eğitimler aşağıdaki şekilde değerlendirilir:

a) Temel ve Hazırlayıcı Eğitim:

1) Bu eğitimlerde sınav kağıtları eğitim ve sınav yürütme komisyonları tarafından değerlendirilir. Değerlendirme 100 tam puan üzerinden yapılır. 60 ve daha yukarı puan alanlar başarılı sayılır. Başarısız olan adayların kağıtları komisyonca bir daha okunarak değerlendirmeye tabi tutulur. Toplam puanları buçuklu çıkan adayların puanları bir üst puana tamamlanır.

2) Uzun cevaplı, yazılı ve uygulamalı sınavları kesin puanı, sınavı yapan komisyon üyelerinin verdikleri puanların aritmetik ortalaması alınarak bulunur.

b) Staj Değerlendirme Belgesi: Staja katılanlar staj değerlendirme belgesi ile değerlendirilir. Staj döneminde aday memurlar yazılı ve uygulamalı sınava tabi tutulur. Bu takdirde; değerlendirme bu maddenin (a) bendi esaslarına göre yapılır. Staj değerlendirme belgesi Ek-1’de gösterilmiştir.

Sınav Sonuçlarının Bildirilmesi

Madde 18- Sınav sonuçları sınavların yapıldığı günü takiben iki iş günü içinde ilan edilir. Başarısız olan adaylara da yazılı olarak bildirilir.

Yazılı Sınavlara İtiraz

Madde 19- Yazılı sınavda başarısız olan adaylar, sınav sonuçlarının kendilerine duyurulmasından itibaren iki gün içinde dilekçe ile eğitim ve sınav yürütme komisyonu başkanlığına itiraz edebilirler. Komisyon bu dilekçeleri on gün içinde inceler ve yazılı olarak cevap verir. Yapılan bu inceleme neticesi kesindir, itirazlar sonuçlandırılıncaya kadar adaylar bir sonraki eğitime devam ederler.

Sınavlara Katılmama Hali

Madde 20- Belgelendirilen sağlık nedenleri dışında sınavlara katılmayan adaylar başarısız sayılır. Bu adayların sınavları adaylık süresi içinde uygun bir zamanda yapılır. Soruların açılmasından sonra sınav salonuna gelen adaylar sınava katılmamış sayılırlar.

Sınavları Geçersiz Sayılacaklar

Madde 21- Adaylardan;

a) Kopya girişiminde bulunanlar veya kopya verenler, kopya çekenler,

b) Sınav düzenine aykırı davranışlarda bulunanlar,

c) Sınava kendi yerine başkasını sokanlar,

hakkında bir tutanak düzenlenir, sınavları geçersiz sayılır ve haklarında gereken kanuni işlem yapılır.

Sınavların İptalini Gerektiren Haller

Madde 22- Sınavlar;

a) Sınav sorularının çalınmış olduğunun tespiti,

b) Soru zarflarının sınavdan önce açıldığının tespiti,

c) Soruların yetkili olmayan kişilerce sınavlardan önce görülmüş olması,

hallerinde Yönetme kurullarınca iptal edilir. Bu hususlara sebep olanlar hakkında kanuni işlem yapılır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Eğitim ve Sınavlarla İlgili İşlemleri Yürütecek Kurullar ve Görevleri

 

Merkezi Eğitim Yönetme Kurulu

Madde 23- Bu kurul, Müsteşar veya görevlendireceği müsteşar yardımcısının başkanlığında; ana hizmet birimleri genel müdürleri, APK Kurulu Başkanı, Personel Dairesi Başkanından oluşur, üyelerin özürleri halinde kurul toplantılarına bunlara vekalet edenler katılabilir. Eğitim ve sınavlarda sekreterya hizmetleri Personel Dairesi Başkanlığınca yerine getirilir.

Merkezi Eğitim Yönetme Kurulunun Görevleri

Madde 24- Eğitim kurulunun görevleri şunlardır:

a) Eğitimlerin program dahilinde yürütülmesini sağlamak,

b) Temel eğitim programlarını ve sorularının Devlet Personel Başkanlığından temin etmek,

c) Eğitim programlarının uygulanması ile ilgili araç ve gereçleri sağlamak,

d) Eğitici personeli sağlamak,

e) Eğitimlerin ve sınavların belirtilen sürelerde yapılması için gerekli tedbirleri almak,

f) Eğitim yapılacak yerleri belirlemek,

g) Diğer kurum ve kuruluşlarla işbirliğini sağlamak,

h) Eğitimleri denetlemek veya denetlenmesini sağlamak,

ı) Hazırlayıcı eğitim ve staj programlarını düzenlemek, sınav sorularını hazırlayıp eğitim yerlerine dağıtılmasını sağlamak,

j) Eğitim ve sınav yürütme komisyonları kurmak.

Eğitim ve Sınav Yürütme Komisyonları

Madde 25- Eğitim ve sınav yürütme komisyonları;

a) Merkez teşkilatında, eğitim kurulunca asgari şube müdürü seviyesindeki yöneticiler arasından üç kişiden az olmamak üzere seçilen üyelerden,

b) Taşra teşkilatında, il müdürünün başkanlığında seçeceği iki şube müdüründen,

oluşur.

Eğitim ve Sınav Yürütme Komisyonlarının Görevleri

Madde 26- Eğitim ve sınav yürütme komisyonlarının görevleri şunlardır:

a) Sınavları yapmak ve değerlendirmek,

b) Adaylara yetecek kadar salon temin etmek,

c) Eğitimleri, eğitim kurulunca belirlenen programlar ve esaslar dahilinde yürütmek,

d) Yeteri kadar gözetmen, sınav uygulayıcısı ve salon başkanı belirlemek,

e) Sınavlar için gerekli güvenlik önlemlerini almak,

f) Sınav sonuçlarını aday memurlara tebliğ etmek,

g) Sınav sonuçlarına yapılacak itirazları inceleyerek sonuca bağlamak,

h) Eğitim ve sınavları belirtilen süre içinde tamamlamak.

 

BEŞİNCİ BÖLÜM

Çeşitli Hükümler

 

Askerlik Hali

Madde 27- Aday memurların adaylık süresi içinde silah altına alınmaları durumunda eğitimleri terhislerinden sonra müracaatlarını takip eden durumlarına uygun ilk eğitim grubuna dahil ettirilerek tamamlattırılır.

Bildirme

Madde 28- Görevlerine son verilen aday memurlar, Devlet Personel Başkanlığı tarafından tespit edilen form doldurularak Bakanlıkça en geç bir ay içinde adı geçen Başkanlığa bildirilir.

Bu durumdaki aday memurların kayıtları Devlet Personel Başkanlığında tutulur.

Memuriyete Alınmama

Madde 29- Temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj devrelerinin her birinde başarısız olan aday memurların memuriyetlerine son verilir. Başarısız olan ve bu nedenle görevlerine son verilen aday memurlar üç yıl süre ile Devlet memurluğuna alınmazlar. Sağlık sebepleri ile ilişikleri kesilenler için bu şart aranmaz. Üç yıllık sürenin tespitinde Devlet Personel Başkanlığında tutulan kayıtlar esas alınır.

Ders Ücretleri

Madde 30- Eğitim işlerinde, eğitim-öğretim elemanı olarak görev alanlara verilecek ücretler, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile Bütçe kanunları hükümleri gereğince belirlenerek ödenir.

Denetim

Madde 31- Temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj faaliyetleri eğitim kurulunca yerinde denetlenebilir.

Sınav Belgelerinin Saklanması

Madde 32- Sınav belgeleri aşağıda belirtilen işlemlere tabi tutulur:

a) Soruların cevap anahtarları ve cevap kağıtları bir yıl,

b) Tutanaklar ve değerlendirme fişleri iki yıl,

c) Kanuni süresi içinde yargı yoluna başvuran aday memurların evrakı ise dava sonuçlanıncaya kadar,

Personel Dairesi Başkanlığında saklanır. Yargı yoluna başvuran aday memurlar durumlarını yazılı olarak Bakanlık Personel Dairesi Başkanlığına bildirirler.

İşbirliği ve Ortak Eğitim

Madde 33- Bakanlık, temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj programlarının uygulanmasında diğer bakanlıklarla işbirliği yaparak ortak eğitim imkanlarından yararlanabilir.

Eğitim ve Öğretim Elemanları

Madde 34- Aday memurların eğitim faaliyetlerinde; eğitim programlarında yer alan konularda gerekli bilgi ve öğretme yeteneğine sahip Bakanlık personelinden, diğer kurum ve kuruluşlardaki ehil/uzman kişilerden, üniversite öğretim üye ve öğretim görevlilerinden yararlanılır.

Mecburi Hizmetle Yükümlü Olan Aday Memurların Eğitimleri

Madde 35- Mecburi hizmetle yükümlü olupta aday memur olarak atanmış olanlar da bu Yönetmelik hükümlerine göre eğitime tabi tutulur.

Temel hazırlayıcı eğitimlerle staj devrelerinin her birinde başarısız olan adaylar hakkında 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 225 inci maddesinin (c ) fıkrası uygulanır.

Hüküm Bulunmayan Haller

Madde 36- Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan konularda, Aday Memurların Yetiştirilmesine Dair Genel Yönetmelik hükümleri uygulanır.

 

ALTINCI BÖLÜM

Yürürlükten Kaldırma, Yürürlülük ve Yürütme

 

Yürürlükten Kaldırma

Madde 37- 21/6/1995 tarihli ve M-330 sayılı Bakanlık Makamı onayı ile yürürlüğe giren Çevre Bakanlığı Aday Memurlarının Yetiştirilmesine İlişkin Yönetmelik ile 22/8/1994 tarihli ve 22029 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmış olan Orman Bakanlığı Aday Memurlarının Yetiştirilmesine İlişkin Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

Madde 38- Bu Yönetmelik yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 39- Bu Yönetmeliği Çevre ve Orman Bakanı yürütür.

 

EK – I

ADAY MEMURLAR

STAJ DEĞERLENDİRME BELGESİ

 

FOTOĞRAF

1. ADAY MEMURUN KİMLİĞİ

a. Adı ve Soyadı                                     :

b. Kurumu                                                :

c. Birimi                                                    :

d. Kadro - Ünvan ve Görevi                  :

e. Doğum Yılı ve Yeri                             :

f. Baba Adı                                              :

g. Sicil No                                                :

 

 

2. ADAYLIK SÜRESİ İÇİNDE DİĞER EĞİTİMLER

 

EĞİTİM                                                    ALDIĞI PUAN

TEMEL                                                :

HAZIRLAYICI                                   :

 

3. MERKEZİ SINAVDA ALDIĞI PUAN

a. Yazıyla                                            :

b. Rakamla                                          :

 

4. DOLDURMA TALİMATI

 

a. Bu belge 2 nüsha tanzim edilir. Bir nüsha memurun özlük dosyasına konur. Diğer nüsha ise aday memura verilir.

 

b. Nitelikler kısmı, adayın staj yaptığı birimdeki ilk amiri ve ikinci amiri tarafından doldurulur. Eğer aday memur başka bir kurumda staj yapıyorsa bu takdirde staj belgesinin doldurulmasına esas olarak bilgiler aday memurun görevli olduğu kurum ve kuruluşa gönderilecek bölge bu bilgilere dayanılarak aday memurun I ve II nci amiri tarafından tanzim edilir.

 

c. Her niteliğin toplam puanı karşısında yazılmıştır. Niteliği verilecek puan amirlerce o niteliğin kriterlerine göre takdir edilerek kendilerine ait sütuna yazılmak suretiyle nitelik puanı bulunur.

 

d. Mesleki bilgiye ait niteliklerin hangi kriterlerden oluşacağı ilgili kurum veya kuruluşça belirlenir

 

 

 

                                                                                                                                Puan ağırlığı

                                                                                                                                  ve dağılımı                         1. Amir              2. Amir   

                                                                      NİTELİKLER 

1. GENEL NİTELİKLER                                                                                                 10

a - Kılık - kıyafetine özeni                                                                                                 2

b - Terbiyesi,nezaketi ve tevazu sahibi olması                                                              2

c - Ağır başlılığı ve vakarı                                                                                                1

d - Ciddiyeti                                                                                                                        1

e - Kişisel çıkarlarına düşkünlüğü                                                                                   2

f - Uygulamadaki tarafsızlığı ve hakkaniyeti                                                                  1

g – Malzeme ve zamanı yerinde kullanım                                                                       1

 

2. DİSİPLİN KURALLARINA UYARLIĞI                                                                  15

a - Kanun, yönetmelik ve emirlere uyması                                                                     4

b - Görevlerini tam ve zamanında yapması                                                                     5

c - Üstlerine karşı tavır ve hareketi                                                                                  3

d - Masa arkadaşlarına karşı tavır ve hareketi                                                                1

e - İtaati                                                                                                                                2

3. ÇALIŞKANLIĞI                                                                                                          15

a - Görev yapmada heves ve gayreti                                                                              5

b - Araştırma ve inceleme kabiliyeti                                                                                5

c - Fiziki yorgunluğa dayanıklılığı                                                                                   2

d - Fikri yorgunluğa dayanıklılığı                                                                                    3

4. İŞBİRLİĞİNE UYUMU                                                                                                5

a - Grup çalışmasına yatkınlığı                                                                                        3

b - Geçimliliği 2

5. GÜVENİLİRLİĞİ VE SADAKATI                                                                            5

a. Dürüstlüğü 2

b. Dedi - kodu yapma alışkanlığı                                                                                     1

c. Gizliliğe riayeti ve sır saklaması                                                                                   1

d. Güveni kötüye kullanması                                                                                           1

6. MESLEKİ BİLGİSİ                                                                                                      50

(Bu niteliğin kriterleri ilgili kurum ve kuruluşlarca belirlenir.)

TOPLAM PUAN

                                                                                       AMİRLERİN KİMLİĞİ

ADI VE SOYADI                    : ...........................................

UNVANI                                   : ...........................................

KURUMU                                 : ...........................................

DOLDURULUŞ TARİHİ       : ...........................................

İMZA VE MÜHÜR                 : ...........................................

I. Amirin Toplam Notu ...............................

II. Amirin Toplam Notu ..............................

(I ve II Amir Toplam Notlarının)

Aritmetik ortalaması

STAJ NOTU

TASDİK OLUNUR         

Tasdik Eden Yetkili Amirin

KİMLİĞİ             

—— • ——

Çevre ve Orman Bakanlığından:

Çevre ve Orman Bakanlığı Döner Sermayeli

İşletmeler Yönetmeliği

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak, Tanımlar ve Faaliyet Alanları

Amaç ve Kapsam

Madde 1 — Bu Yönetmeliğin amacı; Çevre ve Orman Bakanlığının döner sermayeli işletmelerinin görevlerine, gelirlerine, işleyişine, denetimine ve diğer hususlara ilişkin esas ve usulleri düzenlemektir.

Kapsam

Madde 2 — Bu Yönetmelik, Çevre ve Orman Bakanlığı merkez ve taşra teşkilatında kurulmuş olan döner sermayeli işletmeleri kapsar.

Hukuki Dayanak

Madde 3 — Bu Yönetmelik, 1/5/2003 tarihli ve 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 40 ıncı maddesine dayanılarak çıkarılmıştır.

Tanımlar

Madde 4 — Bu Yönetmelikte geçen;

a) Bakanlık : Çevre ve Orman Bakanlığını,

b) Bakan : Çevre ve Orman Bakanını,

c) İlgili Birim : Döner sermayeli işletmelerin görev alanını ilgilendiren, anahizmet, danışma ve denetim ile yardımcı hizmet birimleri ve il çevre ve orman müdürlükleri, Bakanlığın taşra teşkilatında olup doğrudan merkeze bağlı müdürlükler ve Çevre ve Orman Bakanlığı Çevre Referans Labaratuvar Merkezi,

d) İşletme: Bakanlık merkez ve taşra birimlerinde kurulan döner sermayeli işletmeleri,

e) İşletme Müdürü : Bakanlık döner sermaye işletmesinde ita amirliği yetkisi verilen görevliyi,

f) Yönetmelik : Çevre ve Orman Bakanlığı Döner Sermayeli İşletmeler Yönetmeliğini,

ifade eder.

Faaliyet Alanları

Madde 5 — Döner sermaye işletmelerinin görevleri şunlardır:

a) Ormancılıkla ilgili hertürlü bitkilerin tohum, fidan, çelik, kozalak ve benzeri orman yetiştirme materyallerini üretmek, ürettirmek, yetiştirmek, toplamak, temin etmek, satınalmak, satmak, ihracatını ve gerektiğinde ithalatını yapmak.

b) Gerçek ve tüzel kişiler ile kamu kurum ve kuruluşlarının ağaçlandırma, mer'a ıslahı, erozyon kontrolu çalışmalarını, fidanlık tesisi, park ve bahçe düzenlemesi uygulamalarını bedeli karşılığında yapmak, yaptırmak.

c) 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanununda ve bu Kanuna dayanılarak yayımlanmış yönetmeliklerde belirtilen gelirlerin tahsili ile giderlerin tediyesini yapmak.

d) Biyolojik çeşitlilik açısından önem taşıyan doğal habitatlar ile ulusal mevzuatımız ve uluslararası sözleşmelerle korunması taahhüt edilen nesli tehlike altında olan veya tehlikeye düşebilecek olan flora ve fauna türleri ile bunların yaşam ortamları ve sulak alanların korunması, iyileştirilmesi ve geliştirilmesi ile ilgili her türlü iş ve hizmetleri yapmak veya yaptırmak.

e) 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu kapsamı dışında kalan orman içi mesire yerleri, av ve yaban hayvanları, 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu kapsamı dışında kalan orman içi su ürünleri ve yaşama ortamları ile ilgili hertürlü iş ve hizmetleri yapmak, yaptırmak, bu sahalar ve benzeri yerlerdeki büfe, kır kahvesi, kır gazinosu, alışveriş ünitesi gibi tesisleri işletmek ve işlettirmek, av ve yaban hayvanları, orman içi su ürünleri ve benzeri ürünleri üretmek, yetiştirmek, temin etmek, tabiata salmak, satmak, satın almak, avlandırmak, av turizmine arz etmek, avcılığı organize etmek.

f) Gerçek ve tüzel kişiler ile kamu kurum ve kuruluşlarının taleplerini karşılamak üzere orman asli ve odun dışı orman ürünleri ile sanayi ürünleri ve yetiştirme ortamını oluşturan canlı ve cansız elemanların laboratuvar analizlerini, her türlü hastalık etmeninin analizini ve kalite kontrollerini yapmak.

g) Basılı, sesli ve görüntülü tanıtım, yayım, yayın ve eğitim hizmeti yapmak, yaptırmak.

h) Orman sahalarında tesis edilmiş olan kantin, çayocağı, büfe, sosyal tesis ve benzeri yerleri işletmek ve işlettirmek.

i) İşletme hizmetleri ile ilgili hertürlü araç, gereç, malzeme, makina ve ekipmanı yurt içi ve yurt dışından temin etmek, kiralamak, satınalmak, kiraya vermek.

j) Çevre düzeni planlarını yapmak veya yaptırmak.

k) Çevrenin korunmasına yönelik bilgi ve hizmet üretmek amacıyla işletme, kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerince açılacak ihalelere katılmak, teklif vermek yada sipariş almak suretiyle;

1) Bakanlığa bağlı laboratuvarlarda kanuni sınırlamalar saklı kalmak şartıyla bedeli karşılığında çeşitli ölçüm, analiz ve testler yapmak, bu işlemlerle ilgili rapor ve benzeri belgeleri vermek,

2) Çevre Kanununa dayanılarak yayımlanmış yönetmelikler ve eklerinde belirlenmiş başvuru, izin, kontrol ve benzeri belgeleri bedeli mukabilinde ilgililere vermek,

3) Onaylanmış çevre düzeni planlarına ilişkin paftaların ozalit kopyalarını yapmak ya da yaptırmak, bedellerini ilgililerden tahsil etmek,

4) Gerektiğinde hava, su ve toprak kirleticileri ile ilgili ölçümleri yaptırmak,

5) Çevresel ölçüm ve analiz cihazlarını satın almak, bakım ve ayarlarını yapmak ya da yaptırmak,

6) Sahibi olduğu atölye ve tesislerde, tamir, bakım ve onarım işlerini yapmak,

l) Yukarıdaki tüm faaliyet alanları ile ilgili kurs, konferans, seminer, etüt, envanter, araştırma, projelendirme, uygulama, geliştirme, bakım-onarım, koruma, rehberlik, danışmanlık, yönetim, işletme ve benzeri hizmetleri yapmak, yaptırmak.

İKİNCİ BÖLÜM

Görevler, Yetkiler, Sorumluluklar

Yönetim

Madde 6 — İşletme faaliyetleri ile ilgili iş ve işlemler; merkezde ve taşrada ikinci derecede ita amirliği yetkisi verilen müdür, sayman ve yeteri kadar diğer görevliler tarafından yürütülür.

İta Amirliği

Madde 7 — Döner sermaye ita amiri:

a) İta amiri Bakandır. Bakan merkezde ve taşrada ita amirliği yetkisini işletme müdürüne devredebilir.

b) İta amirleri birinci derecede imza atmaya yetkili olup, mevzuat dahilinde döner sermayenin amacına uygun olarak kullanılması ve yönetilmesini sağlamaktan sorumludur.

c) İta amirleri; mali işlerde, 1050 sayılı Muhasebe-i Umumiye Kanunu hükümleri ile bu Yönetmelik hükümlerine göre sorumludur.

Koordinasyon

Madde 8 — Görev alanları aynı olan işletmeler arasındaki koordinasyon ilgili birimlerce, genel koordinasyon Bakanlıkça sağlanır.

ner Sermaye Koordinasyon Şube Müdürü

Madde 9 — Döner Sermaye Koordinasyon Şube Müdürünün görevleri şunlardır:

a) İşletmelerin takip edecekleri muhasebe hesap planını, ambar, ayniyat ve bunlarla ilgili kod rehberini hazırlamak ve uygulamasını sağlamak.

b) İşletmelerin kesin hesabını ve bilançolarını incelemek, analizlerini yapmak, konsolide bilançoyu çıkarmak, Sayıştay Başkanlığına ve Maliye Bakanlığına göndermek.

c) İşletmelerin nakit hareketleri ile ilgili işlemlerini yürütmek.

d) Döner Sermaye bütçe ödeneklerini ilgili birimlere göndermek.

e) Şube Müdürlüğü ve işletmelerle ilgili diğer işlemleri yapmak.

Döner Sermaye Şube Müdürünün izinli, raporlu veya geçici görevle başka yerde olması sebebiyle bulunmadığı zamanlarda yerine görevlendirilecek kişinin bu yetkiyi kullanmasından doğacak sorumluluk yetkiyi kullanana aittir.

İşletme Müdürü

Madde 10 — İşletme müdürünün görevleri şunlardır:

a) İşletmeyi yönetmek ve temsil etmek.

b) İşletmenin personel, idari, mali ve teknik işlerini; kanun tüzük, yönetmelik, çalışma programları ve bütçe esaslarına uygun biçimde yürütmek.

c) İşçi alınması, çıkarılması ve işçilerin özlük haklarına ilişkin işlerin; kanun, tüzük ve yönetmelik hükümlerine uygun olarak yapılmasını sağlamak.

d) Çalışma programlarının ve bütçe tekliflerinin zamanında hazırlanmasını sağlamak ve ilgili birimlere intikal ettirmek.

e) İşletmenin hertürlü demirbaş, malzeme, makina, ekipman, araç ve gereçlerinin iyi bir şekilde kullanılmasını, saklanmasını ve korunmasını sağlamak.

f) Ambar ve ayniyat işlerinin usulüne göre yürütülmesini sağlamak ve gerekli denetimi yapmak.

g) İşletmeye ilişkin diğer işlemleri yerine getirmek.

İşletme Müdürünün Sorumlulukları

Madde 11 — Müdür; idari işlerden re'sen, teknik işlerden ilgili teknik elemanlarla birlikte, mali işlerden de ilgisine göre sayman ve tahakkuk memuru ile birlikte sorumludur.

İşletme Müdürüne Vekalet

Madde 12 — Müdürün izinli, raporlu veya geçici görevle başka yerde olması sebebiyle işletmede bulunmadığı zamanlarda, ita amirliğine vekaleti varsa yardımcısı, yoksa vekili yapar. Vekilin bu yetkiyi kullanmasından doğacak sorumluluk, doğrudan vekile aittir.

Döner Sermaye Saymanı

Madde 13 — Döner sermayenin mali işleri ile muhasebe işlemleri, tahsis edilen kadroya Bakanlığın teklifi Maliye Bakanlığının onayı ile atanan sayman tarafından yürütülür.

Döner Sermaye Saymanına Vekalet

Madde 14 — Saymanın izinli, raporlu veya geçici görevli olması sebebiyle görevi başında olmadığı zamanlarda bu görev, Bakanlığın teklifi Maliye Bakanlığının onayı ile görevlendirilecek bir eleman tarafından yürütülür.

Döner Sermaye Saymanının Görevleri

Madde 15 — Saymanının Görevleri şunlardır:

a) Mali işlemleri mevzuatta belirtilen usullere uygun yapmak ve yaptırmak.

b) Muhasebe ve defter kayıtlarını tutmak, tutturmak, beyannameleri düzenlemek.

c) Usulüne uygun olarak tahakkuk ettirilen istihkakları sahiplerine ödemek, gelirleri tahsil ettirmek.

d) Gelir ve gidere ilişkin hertürlü belgeleri, defterleri ve makbuzları saklamak.

e) Ayniyat, ambar ve vezne işlerinin usulüne uygun biçimde yürütülmesini sağlamak.

f) Banka ve kasada bulunan para ve bu mahiyetteki kıymetli evrakın kontrolünü yapmak.

g) İşletmenin bütün alacak ve borçlarının zamanında tahsil edilmesini veya ödenmesini sağlamak, bu yönde gerekli takibatı yapmak.

h) Aylık mizanları, izleyen ayın 9 una kadar düzenlemek.

ı) Mali yılın bitimini izleyen 2 ay içinde işletmenin envanterini, kesin mizanını ve bilançosunu düzenlemek ve asılları ile birlikte gelir, gider belgelerini Sayıştaya, bilanço ve eklerinin onaylı birer örneğini aynı süre içinde Maliye Bakanlığına göndermek.

i) Veznedar, ayniyat memuru ve ambar memurlarını, Kefalet Kanunu esasları dahilinde kontrol etmek.

j) Sayman mutemetleri ile ita amiri mutemetlerinin hesaplarını kontrol etmek, Yönetmeliğe uymalarını sağlamak.

k) Muhasebe ile ilgili diğer işleri yapmak.

Saymanın Ödemeden Önce Yapacağı İşler

Madde 16 — Sayman tahakkuk müzekkeresi ve verile emri üzerinde, aşağıdaki hususları aramak ve sağlamakla yükümlüdür;

a) Bütçede yeterli miktarda ödenek bulunması,

b) Giderlerin bütçedeki tertibe uygun olması,

c) Giderlerin kanun, tüzük, yönetmelik ve kararnamelere uygun olması,

d) Maddi hata bulunmaması,

e) Ödeme fişine bağlanması gereken belgelerin tamam olması,

f) Hak sahibinin kimliği,

g) Atama ve istihdamın kadro dahilinde bulunması.

Sayman, yaptığı inceleme sonunda bu hususlara uygun görmediği ödemeleri yapmayarak, ödemeye ilişkin belgeleri gerekçesiyle birlikte, tahakkuk memuruna geri gönderir. Saymanın (a, d, e, f, g) bentlerinde yazılı hususlara aykırılık nedeniyle geri çevirmeleri kesin olup, sayman ödemeye zorlanamaz.

Bu maddenin (b) ve (c) bentlerinde yazılı hususlara aykırılık nedeniyle geri çevirmelerde, sorumluluk ita amirince yazılı olarak üstlenildiği taktirde sayman ödemeyi yapar. Bu durumda üstlenme yazıları ödeme fişine eklenir ve sorumluluk emri veren ita amirlerine ait olur.

Sayman bu Yönetmeliğin 16 ve 17 nci maddelerinde sayılan görevlerinden dolayı ilgisine göre tek başına veya tahakkuk memuru, ita amiri ve ilgili diğer memurlarla birlikte ortaklaşa sorumludur.

Tahakkuk Memuru

Madde 17 — İşletme müdürü kendisine en yakın yöneticiyi tahakkuk memuru olarak görevlendirir. İşletme müdürünce yapılan görevlendirme işletme müdürünün sorumluluğunu kaldırmaz.

Tahakkuk Memurunun Görevleri

Madde 18 — Tahakkuk memuru, geliri tahakkuk ettirerek tahsil edilecek duruma, gideri de tahakkuk ettirerek ödenebilecek duruma getirmekle görevlidir. Diğer taraftan giderleri tahakkuk ettirirken tahakkuk belgeleri üzerinde;

a) Yeteri kadar ödenek bulunması,

b) Giderlerin bütçedeki tertibine uygun olması,

c) Giderlerin kanun, tüzük, kararname ve yönetmeliklere uygun olması,

d) Ödeme fişine bağlanması gereken taahhüt ve tahakkuk belgelerinin tamam olması,

e) Atama ve istihdamın kadro dahilinde bulunması,

f) Tahakkuk belgelerinde maddi hata bulunmaması,

hususlarını aramakla görevlidir.

Tahakkuk memuru, yukarıda belirtilen hususlar araştırılmadan yapılan ödemelerden ve noksan tahsilattan, 1050 sayılı Muhasabe-i Umumiye Kanunu hükümleri uyarınca sorumludur.

Ayni Kişide Toplanamayacak Görevler

Madde 19 — İta amirliği, saymanlık ve tahakkuk memurluklarından ikisi aynı anda bir kişi üzerinde toplanamaz.

Veznedar

Madde 20 — Para tahsil ve tediyesine ait işler, kefalete tabi veznedar tarafından yapılır.

Veznedar, Bakanlık personeli arasından saymanın görüşü alındıktan sonra ita amirince görevlendirilir.

Veznedarın görevi başında bulunmadığı zamanlarda veznedarlık görevi işletmenin kefalete tabi diğer memurları tarafından yerine getirilir.

Veznedarın Görevleri

Madde 21 — Veznedarın görevleri şunlardır:

a) Tamamlanmış belgelere dayanarak para alma ve ödeme işlerini yapmak.

b) Tahsil ve tediye edilen paraları günü gününe kasa defterine kaydetmek ve bu kayıtların belgelere ve muhasebe kayıtlarına uygunluğunu sağlamak.

c) İşletmeye ait para ve kıymetli evrakı işletmenin kasasında saklamak.

d) Tahsilata ait alındılar dip koçanları ile kasa defterini ve diğer belgeleri saklamak.

e) Saymanın vereceği diğer görevleri yapmak.

Veznedar, vezne mevcudunun defter ve kayıtlara göre noksan olmasından, veznedeki kıymetlerin ziyana uğramasından ve eksilmesinden, doğrudan sorumludur. Fişsiz ve kayda dayanmayan tahsilat ve tediyeyi hiçbir şekilde yapamayacağı gibi, elden para alamaz ve ödeme yapamaz.

Vezne İşlemleri

Madde 22 — Kasadan yapılacak ödemeler için Maliye Bakanlığınca çıkartılan genel tebliğlerdeki limitler, ertesi günü yapılacak ödemeleri karşılamak amacıyla kasada bulundurulabilecek miktarlar için ise Maliye Bakanlığınca çıkartılan genel tebliğlerdeki limitler uygulanır. Kasa fazlası Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasında, bu bankanın bulunmadığı mahallerde muhabiri olan Türkiye Cumhuriyet Ziraat Bankası şubelerinden birinde saymanlık adına açılacak hesaba yatırılır.

Kasadan ödenebilecek miktarı aşan ödemeler sayman tarafından imzalanacak çekle bankadan yapılır.

Kasa mevcudunun kasa defterine uygunluğu her gün saymanca kontrol edilerek günlük hesap ve kasa defteri, veznedar ile sayman tarafından imzalanmak suretiyle kapatılır.

Sayman Mutemedi

Madde 23 — Saymanlıkça tahsilinde güçlük görülen döner sermaye gelirleri, 13/6/1999 tarihli ve 23724 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Döner Sermayeli İşletmeler Muhasebe Yönetmeliğinin 17 nci maddesinin (b) bendi uyarınca görevlendirilecek sayman mutemetlerince tahsil edilir.

Mutemetlerce yapılan tahsilat Maliye Bakanlığınca çıkarılan genel tebliğlerde belirtilen süre ve miktarlar dahilinde döner sermaye saymanlığına yatırılır. Tahsilat miktarının Maliye Bakanlığınca tesbit edilen miktara ulaşması halinde tahsil edilen para en geç izleyen gün saymanlığa yatırılır.

Ayniyat Memuru

Madde 24 — İşletmenin aynıyat işleri, kefalete tabi ve saymana karşı sorumlu ayniyat memuru tarafından yapılır. Ayniyat memuru, Bakanlık personeli arasından ita amirince görevlendirilir. Ayniyat memurunun izin, geçici görev veya hastalık gibi sebeplerle görevi başında bulunmadığı zamanlarda bu görev, işletmenin kefalete tabi diğer memurları tarafından yerine getirilir.

Ayniyat Memurunun Görevleri

Madde 25 — Ayniyat Memurunun görevleri şunlardır:

a) Ayniyat talimatnamesi gereğince ayniyat işlerini yürütmek, bunlarla ilgili kayıt ve defterleri tutmak ve saklamak.

b) Saymana ayniyat hesabı vermek.

c) Ambar memuru bulunmayan döner sermaye işletmelerinde, ambar memuruna ait görevleri yapmak.

d) Terkin evrakını düzenlemek.

e) Ambar işlemlerini kontrol etmek.

f) Yetkililerce verilecek diğer işleri yapmak.

Ambar Memuru

Madde 26 — İşletmenin çalışma konusu ve ambar işlerinin hacmi göz önünde tutularak Bakanlık personeli arasından ambar memuru görevlendirilebilir. Ayrı bir ambar memuru görevlendirilmeyen hallerde, işletmenin ayniyat memuru aynı zamanda, işletmenin ambar memurluğu görevini de yapar.

Döner sermayenin ambar işleri, kefalete tabi memurlar tarafından yapılır. Ambar memurunun görevinden ayrı kaldığı hallerde, ayniyat memuru hakkındaki esaslar uygulanır.

Ambar Memurunun Görevleri

Madde 27 — Ambar memurunun görevleri şunlardır:

a) Ambarın sevk ve idaresini sağlamak.

b) Gerek işletme tarafından imal veya istihsal edilen, gerekse satın alınarak ambara giren hertürlü madde, eşya, makina, taşıt, ekipman, malzeme ve benzeri şeyleri muhafaza etmek; bunları yangın, çürüme, bozulma, akıp sızma ve benzeri hertürlü tehlike ve zararlardan korumak ve kayıtlarını tutmak; kendiliklerinden alamayacakları koruma tedbirleri için işletme müdürlüğüne yazılı olarak bilgi vermek ve tekliflerde bulunmak.

c) Ambara giren malzeme ve malları tasnif ve muhafaza etmek.

d) Ambar stoklarının kayıtlarını tutmak.

e) Ambardaki malzeme ve eşyaları yetkililerin ambar stok çıkış fişi karşılığında ilgililere vermek.

f) Gelen ve satın alınan malları, muayene komisyonuna muayene ettirerek ambar girişlerini düzenlemek.

g) Ambardan sevk edilecek mal ve malzemelerin sevk belgelerini düzenlemek.

h) Ambar mizanlarını çıkarmak ve muhasebe ile uygunluğunu sağlamak.

ı) Ambardaki malzeme ve eşyalarda meydana gelen hasarlar için gerekli belgeleri düzenlemek, kayıtlardan çıkarılacak malzeme ve eşya için gerekli işlemleri yaparak ayniyat memuruna vermek.

i) Saymanın ve diğer yetkililerin verecekleri işleri yapmak.

Ambar Sayımı

Madde 28 — Ayniyat ve ambar memurları yıl sonunda ita amirinin tayin edeceği bir komisyonla birlikte ambar ve ayniyatın sayımını yapıp bunu bir tutanakla tespit ederler.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Sermaye, Gelir, Gider, Bütçe

Sermaye

Madde 29 — Bakanlık ihtiyaç duyduğu hallerde ve luzum gördüğü merkezlerde Bakanın onayı ile görev ve hizmetleriyle ilgili döner sermayeli işletmeler kurabilir. Döner sermaye işletmelerine toplam kırkbir trilyon beş yüz milyar TL sermaye tahsis edilmiştir. Bu miktarı artırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.

Döner sermaye;

a) Yıl sonu net kârlardan,

b) Bağış ve yardımlardan,

c) Diğer kaynaklardan,

teşekkül eder.

Bağış ve yardımlar sermaye limitine bakılmaksızın sermayeye eklenir. İşletmenin ödenmiş sermaye tutarı, tahsis edilen sermaye tutarına ulaşıncaya kadar elde edilen dönem sonu kârları ödenmiş sermeyeye eklenir. Ödenmiş sermaye tutarı tahsis edilen sermaye tutarına ulaştıktan sonra elde edilen kârlar, hesap dönemini izleyen yılın Şubat ayının sonuna kadar Genel Bütçeye gelir kaydedilmek üzere ilgili saymanlığa yatırılır.

Döner sermaye işletmesinin zararları, kâr/zarar hesabında bekletilir ve ertesi yıllar kârları ile kapatılır.

Sermaye Aktarılması

Madde 30 — Döner sermayenin işletmelere dağıtımı, birinden diğerine devredilmesi veya geri alınması hususlarında Bakan yetkilidir. Yapılan değişiklikler Maliye Bakanlığına bildirilir.

Gelirler

Madde 31 — İşletmelerin gelirleri;

a) Bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinde belirtilen iş, hizmet ve faaliyetlere ait her türlü gelirlerden, görev alanı ile ilgili iş, hizmet ve ürün satışlarından elde edilen gelirlerden, b) Bakanlığın faaliyet alanına giren konularda verilecek her türlü ölçüm, tespit, rapor ve benzeri hizmetleri karşılığı elde edilen gelirlerden,

c) Görev alanı kapsamına giren her türlü yapı ve tesislerin işletilmesi veya işlettirilmesinden elde edilen gelirlerden,

d) Yapı, tesis, makina, ekipman ve cihazların kira gelirlerinden,

e) Yurt dışından sağlanan hibe ve proje yardımları ile ihracat gelirlerinden,

f) Gerçek ve tüzel kişiler ile kamu kurum ve kuruluşlarına talep etmeleri halinde verilen proje hazırlama hizmeti karşılığı elde edilen gelirlerden,

g) Diğer gelirlerden,

teşekkül eder.

Giderler

Madde 32 — İşletmelerin giderleri;

a) Bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinde belirtilen iş, hizmet ve faaliyetlere ait her türlü genel gider ve harcamalardan,

b) Kadroları döner sermaye işletmesinde bulunan memurların aylık ve mali hakları ile sosyal hak ve yardımları ve döner sermaye işletmesi adına vizesi yapılmış sözleşmeli personel ücretleri döner sermaye işletmesinin sürekli işçi kadrolarında ve geçici işçi pozisyonlarında istihdam edilen işçilerin ücretleri, danışmanlık ve benzeri hizmet alımları bilirkişi ücretleri ile döner sermaye işletmesinde görevlendirilen personele mevzuatı uyarınca yapılacak; giyim, yiyecek, fazla mesai ücreti, tazminat, harcırah, ikramiye, ödül ve sosyal yardım giderlerinden,

c) Hizmetin gerektirdiği her türlü araç, gereç, ekipman kiralanması, bakımı, küçük onarımı ve işletilmesi ile ilgili her türlü harcamalardan,

d) Hertürlü demirbaş ve tüketim malzemeleri ile ilgili harcamalardan,

e) Hertürlü vergi, resim, harç, faiz, PTT, fon, ardiye ücreti, özel idare hissesi, belediye tellaliyesi, sigorta ve benzeri harcamalardan,

f) Laboratuvarlar ile araştırma müdürlükleri ve ölçüm istasyonlarının; ölçüm, analiz test işlerinde kullanılacak özel malzemenin alım giderleri ile cihaz bakım, onarım giderleri ve laboratuvar akreditasyonu ile ilgili diğer giderlerden,

meydana gelir.

Gider işlemleri Devlet Harcama Belgeleri Yönetmeliğine uygun olarak yapılır. Toplam personel giderlerinin bütçe giderleri içindeki payı % 30 (yüzde otuz)'un üzerinde olamaz.

Bütçe

Madde 33 — Döner sermaye bütçesinin hazırlanması ve uygulamaya konulmasında:

a) Bütçenin hesap dönemi mali yıldır.

b) Döner sermaye bütçesi, Araştırma Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığının teklifi ve Bakanın onayı ile uygulamaya konur.

Bütçe sabit kıymetler, genel giderler, üretim ve hizmet giderleri ana bölümleri ve bu bölümler içindeki lüzumu kadar maddeleri kapsar. Bölüm ve maddeler ihtiyaca göre azaltılıp çoğaltılabilir. Bütçenin düzenlenmesinde personel giderleri, işletme ve yönetim harcamaları ile yatırımlar ayrı ayrı bölümlerde gösterilir.

c) İşletmeler, her yıl döner sermaye ile yapılacak işleri bir iş planı halinde tespit eder, buna göre gelir ve gider bölümlerini kapsayan bütçe teklifleri işletme Müdürü ve döner sermaye saymanı tarafından hazırlanarak gerekçesiyle birlikte en geç 1 Eylül tarihine kadar ilgili birimlere gönderilir.

İlgili birimler; işletmelerin iş planı ve bütçe tekliflerini görüşleriyle birlikte, engeç 1 Ekim tarihine kadar, Araştırma Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığına gönderirler. Araştırma Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı; döner sermaye bütçesini ve formülünü düzenler ve Bakanın onayından sonra iş planı ve bütçe uygulama talimatı ile birlikte ilgili birimlere gönderir.

d) İşletmeler kendilerine tahsis edilen ödenek dahilinde ve iş programı gereğince çalışır; bütçe, plan, proje, program dışı ve ödeneksiz harcama yapamaz; iş programında belirtilen işlere tahsis edilen ödenek yetmediğinde, ödenek aktarma veya ek ödenek talebinde bulunurlar.

e) Bütçede aktarma yapılmasına zaruret olması halinde programlar, ana hesaplar ve bölümleri arasındaki aktarmalar ilgili birimin teklifi ve Araştırma Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığının gürüşü üzerine Bakan onayı ile yapılır.

f) Bütçede program içi aktarmalar, işletme müdürlüğünün teklifi ve ilgili biriminin onayı ile yapılır.

Ek Bütçe

Madde 34 — İşletmeler, olağanüstü sebepler veya bütçenin iş programına kafi gelmemesi halinde, verilen ödenek bitmeden ihtiyaca göre gerekçelerini belirterek, ek bütçe talebinde bulunabilir. Ek bütçenin uygulamaya konulmasında bütçenin hazırlanmasındaki esas ve usüllere uyulur.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Hesap İşleri ve İşlemleri

Kayıt Usulleri

Madde 35 — Döner sermaye saymanlığınca tutulacak defterler ve muhasabe kayıtlarında, Döner Sermayeli İşletmeler Muhasebe Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

Bilançonun Tabi Olacağı İşlemler

Madde 36 — İşletmelerce, mali yılın bitiminden itibaren iki ay içinde 832 sayılı Sayıştay Kanununun 39 uncu maddesi gereğince hazırlanan bilanço, cetvel, belge ve defterler Sayıştay Başkanlığının denetimine hazır hale getirilir.

Bakanlıkça, işletmelerden gelen bilanço ve eklerine göre hazırlanan konsolide bilanço, mali yılın bitiminden itibaren üç ay içinde Sayıştay Başkanlığı ile Maliye Bakanlığına gönderilir.

Devir Teslim İşleri

Madde 37 — Sayman, veznedar, ambar memuru gibi para ve mali işlerle görevli memurlar arasındaki devir-teslim işlemlerinde, Döner Sermayeli İşletmeler Muhasebe Yönetmeliği; devir-teslim süreleri yönünden de genel hükümler uygulanır.

Avans İşlemleri

Madde 38 — Tahakkuk ve ödeme belgeleri ile ilgili işlemlerin tamamlanmasını beklemeyecek kadar ivedi olan çeşitli giderler için ita amirince görevlendirilen mutemetlere her yıl Genel Bütçe Kanunu ile tesbit edilen miktarları geçmemek üzere avans verilebilir.

Bir iş için verilen avans yalnız o iş için harcanır. Mahsup edilecek avans miktarı kadar mutemete aynı bölümden veya başka bölümden avans verilebilir.

Mutemet aldığı avansa ilişkin harcama belgelerini, işin tamanlanması halinde bir aylık sürenin bitimini beklemeden saymanlığa vermek ve üzerinde kalan avans artığını nakden ödemek zorundadır. Mutemet aldığı avansı bu süre içerisinde, mali yılın son ayında alınan avansları ise bir aylık süreye bakılmaksızın en geç mali yılın son günü tamamen kapatmak zorundadır.

Mali yılın sonuna kadar mahsubu yapılmamış avans artıkları mutemet adına ilgili borçlu hesaba alınır. Harcama belgeleri mali yılı izleyen onbeş gün içerisinde tekemmül ettirilerek saymanlığa verilir ve hesap kapatılır. Kullanılmayan avans artığı onbeş gün sonunda mutlaka tahsil edilir.

Fiyat Tespiti

Madde 39 — İşletmelerde üretilen mal ve hizmetler veya yapılan işlerin bedel veya fiyatı, maliyet bedeli altında olmamak şartıyla işletme müdürlüklerince hazırlanıp ilgili biriminin görüşü alınarak Bakanlıkça onaylandıktan sonra yürürlüğe girer.

Lüzum ve fayda görülen hallerde ilgili biriminin teklifi ve Bakanlık onayı ile maliyet bedelinin altında da fiyat tespit edilebilir.

Ancak, makina ve ekipman kiraları birim fiyatları, maliyet bedelinin altında olmamak kaydıyla ilgili birimlerince hazırlanır.

Amortisman

Madde 40 — Döner sermaye işletmesinde kullanılan 1 yıldan fazla ömürlü makina ve teçhizat, tesisat, taşıt, alet, edavat, mefruşat ve benzeri demirbaş eşya için amortisman ayrılması zorunludur.

Amortisman nispetleri, Maliye Bakanlığınca tespit ve tebliğ olunucak oranlar üzerinden hesaplanır.

Alım ve Satım İşlemleri

Madde 41 — Döner sermaye işletme müdürlüklerince üretilen her türlü ürün ve hizmetlerin satışlarının esas ve usulleri Bakanlıkça belirlenir.

İşletmelerin görev alanlarına giren konulardaki her türlü mal ve hizmet alımları ile yapım işlerinin ihaleleri 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu ve 4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu hükümlerine göre yürütülür.

İşletmenin Malları

Madde 42 — İşletmenin bütün mal ve kıymetleri, Devlet malı hükmündedir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Yürürlük Yürütme

Yürürlükten Kaldırma

Madde 43 — 31/12/1994 tarihli ve 22158 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Orman Bakanlığı Döner Sermayeli İşletmeler Yönetmeliği ile 27/8/2000 tarihli ve 24153 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Çevre Bakanlığı Döner Sermaye İşletmesi Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

Madde 44 — Bu Yönetmelik, yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 45 — Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Orman Bakanı yürütür.

—— • ——

Çevre ve Orman Bakanlığından:

Orman Sayılmayan Yerlerdeki Ağaç ve Ağaçcıklardan Sahiplerinin

Faydalanma Şekil ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin

13 üncü Maddesine Bir Fıkra Eklenmesine

Dair Yönetmelik

MADDE 1 — 18/3/1993 tarihli ve 21528 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Orman Sayılmayan Yerlerdeki Ağaç ve Ağaçcıklardan Sahiplerinin Faydalanma Şekil ve Esasları Hakkındaki Yönetmeliğin 13 üncü maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“Tapu ile sahipli ve emekle yetiştirilen ormanlarda ise devamlılık ve bütünlük unsuru tapunun kapsadığı sınırlar ile değerlendirilir. Tapunun kapsadığı alan üç hektarı geçiyor ise bu yerler özel orman sayılır.”

Yürürlük

MADDE2 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE3 — Bu Yönetmelik hükümlerini Orman Genel Müdürü yürütür.

—— • ——

Gazi Üniversitesinden:

Gazi Üniversitesi Çocuk Gelişimi Araştırma Uygulama

ve Eğitim Merkezi Yönetmeliği

 

Kapsam

Madde 1 — Bu Yönetmelik, Gazi Üniversitesi bünyesinde Çocuk Gelişimi Araştırma Uygulama ve Eğitim Merkezinin kamu ve özel sektörün ihtiyaç duyduğu nitelikte hizmet üretme, personel yetiştirme, araştırma, proje geliştirme-uygulama çalışmalarını ve hizmet içi eğitim faaliyetlerini düzenleme ile ilgili esasları kapsar.

Tanımlar

Madde 2 — a) Üniversite: Gazi Üniversitesini,

b) Rektör: Gazi Üniversitesi Rektörünü,

c) Merkez: Gazi Üniversitesi Çocuk Gelişimi Araştırma, Uygulama ve Eğitim Merkezini,

d) Müdür: Gazi Üniversitesi Çocuk Gelişimi Araştırma, Uygulama ve Eğitim Merkezi Müdürünü,

e) Müdür Yardımcıları: Merkez Müdür Yardımcılarını,

f) Yönetim Kurulu: Merkez Yönetim Kurulunu,

g) Danışma Kurulu: Merkez Danışma Kurulunu,

h) Çalışma Grupları: Merkez Çalışma Gruplarını,

ifade eder.

Yasal Dayanak

Madde 3 — Merkezin yasal temellerini 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu, 2809 sayılı Yükseköğretim Kurumları Teşkilatı Hakkında 41 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanun oluşturmaktadır.

Merkezin Amaç ve Görevleri

Madde 4 — a) Üniversite ile kamu ve özel sektör arasında bilimsel araştırma geliştirme çalışmalarını organize etmek ve yürütmek, yapılan araştırmaları teşvik etmek, desteklemek, ilgili kuruluşlara önerilerde bulunmak,

b) Üniversite bünyesinde bilim dallarının gelişmesine katkıda bulunmak, bu bilim dalları arasında ortak yürütülecek araştırma ve eğitim programlarını koordine etmek, yürütmek, yürütülmesine yardımcı olmak,

c) Kamu ve özel sektör kuruluşlarının aile eğitimi, çocuk gelişimi ve eğitimi, okul öncesi eğitimi ve özel eğitim ve benzeri alanlarda hizmet içi eğitim taleplerini karşılamak, bu amaçla kurs seminer ve benzeri kısa ve uzun süreli eğitim programları açmak, bu kuruluşların problemlerine çözüm yolları aramak, projeler hazırlamak ve gerçekleştirmek, eğitim faaliyetlerinin araştırılması geliştirilmesi ve koordinasyonunu sağlamak,

d) Üniversite elemanları, öğrenciler, diğer personel, eğitimciler ve toplumun eğitimi amacıyla dergi, gazete ve benzeri yayınlar yapmak, hizmet içi eğitim programları düzenlemek,

e) Uzaktan eğitim çalışmaları için radyo, televizyon programları, video-kaset ve CD hazırlamak, yayınlar yapmak,

f) Merkezin çalışma alanına giren konularda ulusal ve uluslar arası bilimsel toplantılar düzenlemek, yurt içi-yurt dışı bilim, araştırma, inceleme kursları, eğitim kurumları, özel-kamu kuruluşları, eğitim kurumları, vakıf ve derneklerle işbirliği yapmak, bilimsel bilgi alışverişinde bulunmak ve hizmet değişimi sağlamak,

g) Merkezin çalışma alanları ile ilgili olarak eğitim danışmanlığı, program geliştirme, gelişim izleme ve değerlendirme, eğitim kurumları için çocuk yayınları ve eğitim materyali geliştirme hizmetleri sunmak,

h) Kuruluşun amacına uygun olarak yüksek öğretim mevzuatı çerçevesinde kendine verilen görevleri yapmaktır.

Merkezin Organları

Madde 5 — a) Merkez Müdürü

b) Müdür Yardımcıları

c) Yönetim Kurulu

d) Danışma Kurulu

e) Çalışma Grupları

Merkez Müdürü

Madde 6 — Merkez Müdürü Rektör tarafından üç yıl için görevlendirilir. Süresi biten Müdür tekrar görevlendirilebilir. Müdürün yokluğunda, Müdürün önereceği bir yardımcısı Müdüre vekalet eder. Müdürün istifa etmesi veya altı aydan fazla bir süre görev yapmaz hale gelmesi halinde merkeze yeni bir Müdür görevlendirilir.

Merkez Müdürünün Görevleri

Madde 7 — a) Değişik bilim alanlarından Yönetim Kurulunda görev yapabilecek üyeleri belirleyerek görevlendirilmesi için Rektöre önermek,

b) Merkezi temsil ve Yönetim Kuruluna başkanlık etmek,

c) Yönetim Kurulunun toplantı gündemini belirlemek ve toplantıya çağırmak,

d) Yönetim Kurulunca karara bağlanan konularda gerekli protokol ve anlaşmaları yapmak, koordine etmek, denetlemek, Yönetim Kurulunca karara bağlanan çalışma raporlarını ilgililere sunmak ve sonuçlandırmak,

e) Merkez bünyesinde oluşturulan çalışma gruplarının faaliyetlerini düzenlemek, yürütmek, koordine etmek, denetlemek,

f) Yönetim Kurulu kararlarını bu Yönetmelik çerçevesinde uygulamak,

g) Danışma Kurulu tarafından incelenen faaliyet ve dönem raporlarını Rektöre sunmak,

h) Gerekli durumlarda Danışma Kurulunu toplantıya çağırmak ve Başkanlık etmektir.

Müdür Yardımcıları

Madde 8 — Müdür, Gazi Üniversitesi öğretim üyeleri arasından iki Müdür Yardımcısı görevlendirir. Müdür Yardımcılarının görev süresi üç yıldır. Görev süresi biten Müdür Yardımcısı tekrar görevlendirilebilir.

Müdür Yardımcılarının Görevleri

Madde 9 — a) Müdürün yokluğunda ona vekalet etmek,

b) Yönetim Kurulu toplantısında kurulun sekreterliğini yapmak,

c) Müdürün verdiği görevleri yapmaktır.

Yönetim Kurulu

Madde 10 — Yönetim Kurulu, Başkanın önerdiği öğretim üyeleri arasından Rektör tarafından görevlendirilir. Yönetim Kurulu, Başkanı dahil beş kişiden oluşur.

Yönetim Kurulu, Başkanın daveti ve üye tam sayısının yarıdan bir fazlasının katılımı ile ayda en az bir defa toplanır ve oy çokluğu ile karar verilir. Yönetim Kurulu Başkanı, Merkez Müdürüdür. Başkanın yokluğunda bu görevi Başkana vekalet eden Müdür Yardımcısı üstlenir.

Yönetim Kurulu üyeleri iki yıl süreyle görev yaparlar. Görev süresi dolan Yönetim Kurulu üyesi tekrar görevlendirilebilir. Süresi bitmeden ayrılma ve altı aydan fazla görevlendirme nedeniyle toplantılara katılamayacak Yönetim Kurulu üyesinin yerine yenisi görevlendirilir.

Yönetim Kurulunun Görevleri

Madde 11 — a) Merkezce yürütülecek faaliyetlerle ilgili çalışma esaslarını, hizmet haklarına ait esasları, ihtiyaç duyulan personelin çalışma esaslarını belirlemek,

b) Merkez bünyesinde kurulacak çalışma gruplarını ve bu gruplarda görevlendirilecek üyeleri tespit edip çalışma gruplarını oluşturmak,

c) Kuruluş amacına uygun araştırma, proje ve eğitim müracaatlarını inceleyerek karara bağlamak, uygun gördüğü müracaata ait çalışmaları ilgili çalışma grubuna yaptırmak,

d) Çalışma grubu tarafından hazırlanan raporları incelemek ve karara bağlamak,

e) Merkezin dönemler halindeki çalışma planını hazırlamak ve uygulamaya koymak,

f) Yurt içi-yurt dışı bilim, araştırma, inceleme kurumları, özel-kamu kuruluşları, vakıf ve derneklerle işbirliği yaparak amaç ve görevlere uygun proje ve karşılıklı yardımı gerçekleştirmek,

g) Merkezin yıllık programını hazırlamak,

h) Müdürün önereceği diğer konuları görüşüp karara bağlamak,

i) Yıllık faaliyet raporunda yer almayan konulara ilişkin Rektörlüğün onayını alarak diğer faaliyetlerin başlatılmasına karar vermektir.

Danışma Kurulu

Madde 12 — Danışma Kurulu; Üniversite mensubu, özel ve kamu sektörü ile uluslar arası alanlardaki tanınmış kişiler arasından Yönetim Kurulunun önerisi ile Rektör tarafından görevlendirilir. Danışma Kurulu, Başkanı dahil beş kişiden oluşur. Danışma Kurulu Başkanı, Merkez Müdürüdür. Danışma Kurulu üyeleri üç yıl süre ile görev yaparlar. Görev süresi dolan Danışma Kurulu üyesi tekrar görevlendirilebilir. Süresi bitmeden ayrılma veya bir yıldan fazla görevlendirme nedeniyle toplantılara katılmayacak Danışma Kurulu üyesinin yerine yenisi görevlendirilir.

Danışma Kurulunun Görevleri

Madde 13 — a) Merkezin görevleri ile ilgili olarak yapılacak çalışmalar, uygulamalar ve alınacak önlemler hakkında tavsiyede bulunmak,

b) Merkezin diğer kişi ve kuruluşlarla ilişkilerinin geliştirilmesine katkıda bulunmak,

c) Merkezin faaliyet veya dönem raporlarını incelemek ve önerilerde bulunmak,

d) Merkezin çalışma alanına giren konularda Yönetim Kuruluna yardımcı olmak, Başkanın isteği halinde Yönetim Kurulu çalışmalarına katılmaktır.

Çalışma Grupları

Madde 14 — Çalışma grupları Müdürün önerisi, Yönetim Kurulu Kararı ile belirli ve uzmanlık isteyen konularla ilgili, geçici veya sürekli olarak oluşturulan, merkezin çalışmalarına katkılarda bulunan organlardır.

Bu gruplar yapılacak çalışmanın niteliğine göre, Üniversite içindeki öğretim üyelerinden ve bu konuda uzmanlaşmış diğer kişilerden oluşabilir. Görev süreleri Yönetim Kurulunun kararı ile belirlenir.

Madde 15 — Merkezin Akademik ve İdari Personel ihtiyacı ilgili mevzuata göre, Rektörlükçe görevlendirilecek elemanlarla karşılanır.

Ulusal ve Uluslar Arası Üyelik

Madde 16 — Merkez, Merkez Yönetim Kurulunun teklifi Rektörün onayı ile ülke içindeki kuruluşlara, Bakanlar Kurulu Kararı ile de kendi alanındaki uluslar arası kuruluşlara üye olabilir.

Yürürlük

Madde 17 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 18 — Bu Yönetmelik hükümlerini Gazi Üniversitesi Rektörü yürütür.

—— • ——

Mersin Üniversitesinden :

Mersin Üniversitesi Lisansüstü

Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği

Amaç ve Kapsam

Madde 1 — a) 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 65 inci maddesi gereğince Üniversitelerarası Kurul tarafından hazırlanan ve 01/7/1996 tarihli ve 22683 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan "Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği" ve sonradan yapılan tüm değişikliklere dayalı olarak oluşturulan bu Yönetmelik, Mersin Üniversitesine bağlı Enstitülerde yürütülen Lisansüstü Eğitim ve Öğretimi düzenler.

b) Lisansüstü Eğitim; Yüksek Lisans, Doktora ve sanat dallarında yapılan Sanatta Yeterlik programlarından oluşur.

c) Yükseköğretim Kurulu ve Üniversitelerarası Kurul tarafından "Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği"nde yapılacak değişiklikler, başka bir işleme gerek kalmaksızın aynen uygulanır.

Tanımlar ve Kısaltmalar

Madde 2 — Bu Yönetmelikte sözü edilen aşağıdaki deyim ve kısaltmalar;

a) Üniversite : Mersin Üniversitesini,

b) Senato : Mersin Üniversitesi Senatosunu,

c) Enstitü : Mersin Üniversitesine bağlı Enstitüleri,

d) Müdür : İlgili Enstitünün Müdürünü,

e) Enstitü Kurulu : Enstitü Müdürünün başkanlığında, Enstitü müdür yardımcıları ve Enstitüde eğitim programları bulunan Ana Bilim Dalı Başkanlarından oluşan kurulu,

f) Enstitü Yönetim Kurulu: Enstitü Müdürünün başkanlığında, Enstitü müdür yardımcıları ve müdürün göstereceği altı aday arasından Enstitü Kurulunca, 3 yıl için seçilecek 3 öğretim üyesinden oluşan kurulu,

g) Ana Bilim Dalı: Lisansüstü Eğitim-Öğretim Enstitülerinin Teşkilat ve İşleyiş Yönetmeliğinin 5 inci maddesinde Ana Bilim Dalı için tanımlanan ve Enstitüde öğretim programı bulunan Ana Bilim Dalını; söz konusu eğitim programı bir sanatla ilgili ise "Ana Sanat Dalı"nı,

h) Ana Bilim Dalı Başkanı: Lisansüstü Eğitim Öğretim Enstitülerinin Teşkilat ve İşleyiş Yönetmeliğinin 5 inci maddesinde Ana Bilim Dalı için tanımlanan başkanı; söz konusu öğretim programı bir sanatla ilgili ise "Ana Sanat Dalı Başkanı"nı,

ı) Danışman: Enstitüde kayıtlı öğrenciye ders ve tez dönemlerinde rehberlik etmek üzere Enstitü Yönetim Kurulu tarafından atanan öğretim üyesini,

k) Öğrenci: Lisansüstü öğretim amacıyla enstitüye kayıtlı öğrenciyi,

l) Yönerge: İlgili Enstitünün Yönergesini,

m) Kredi: Bir lisansüstü dersin yarıyıl değeri, bir yarıyıl devam eden bir dersin haftalık teorik ders saatinin tamamı ile haftalık uygulama veya laboratuvar saatinin yarısının toplamını,

n) Tez: Tezli Yüksek Lisans, Sanat Eseri, Doktora ve Sanatta Yeterlilik Eserini,

o) Dönem Projesi: Tezsiz Yüksek Lisans programı öğrencilerince hazırlanacak proje çalışmasını,

p) Öğretmenlik Diploması: Ortaöğretim Alan Öğretmenliği programları mezunlarına verilen diplomayı,

r) Ana Dal: Alan Fakültesince verilen 7 yarıyıllık öğretmenlik alan eğitimini,

s) Yan Dal: Eğitim Fakültesi veya Eğitim Bilimleri Bölümünce verilen 1 yarıyıllık öğretmenlik meslek bilgisi eğitimini,

t) LES: Lisansüstü Eğitimi Giriş Sınavını,

u) ÜDS: Üniversitelerarası Kurul Yabancı Dil Sınavını,

v) KPDS: Kamu Personeli Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tesbit Sınavını,

y) ÖSYM: Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezini,

z) TUS: Tıpta Uzmanlık Sınavını,

ifade eder.

Lisansüstü Öğretim Programları

Madde 3 — Lisansüstü öğretim; Tezli ve Tezsiz Yüksek Lisans (bilim uzmanlığı, yüksek mühendislik, sanatta yüksek lisans), Doktora (bilim doktorluğu) ve Sanatta Yeterlilik düzeylerinde yapılır.

a) Tezli Yüksek Lisans Programı: En az 4 yıl süreli bir yükseköğretim kurumundan, lisans diploması veya buna eşdeğer bir derece almış ve öğretim görmüş olanlar ile, lisans çalışmalarını yurt dışında tamamlamış ve diploma denkliği Yükseköğretim Kurulu tarafından onaylanmış olanların, bilimsel araştırma yaparak bilgilere erişme, bilgiyi değerlendirme ve yorumlama yeteneğini kazanmasını sağlamaya yönelik 4 yarıyıllık bir programdır.

b) Tezsiz Yüksek Lisans Programı: En az 4 yıl süreli bir yükseköğretim kurumundan, lisans diploması veya buna eşdeğer bir derece almış ve öğretim görmüş olanlar ile, lisans çalışmalarını yurt dışında tamamlamış ve diploma denkliği Yükseköğretim Kurulu tarafından onaylanmış olanlara, mesleki konuda derin bilgi kazandırmak ve mevcut bilginin uygulamada nasıl kullanılacağını göstermeye yönelik 4 yarıyıllık bir programdır.

c) Doktora Programı: Tıp, Diş Hekimliği ve Veteriner Fakültesi mezunlarının veya 4 yıllık lisans mezunları ile yüksek lisans programını tamamlamış öğrencilerle, yurt dışında lisans ve/veya yüksek lisans çalışmalarını tamamlamış ve diplomasının denkliği Yükseköğretim Kurulu tarafından onaylanmış olan öğrencilerin, bağımsız araştırma yapma, bilimsel olayları geniş ve derin bir bakış açısı ile irdeleyerek yorum yapma ve yeni sentezlere ulaşmak için gerekli adımları belirleme yeteneği kazandırmaya yönelik; lisans derecesi ile kabul edilenler için 10 yarıyıl, yüksek lisans derecesi ile kabul edilenler için 8 yarıyıllık bir programdır.

d) Sanatta Yeterlik Programı: Lisansa dayalı 10 yarıyıl, yüksek lisansa dayalı, 8 yarıyıl özgün bir sanat eserinin ortaya konulmasını, müzik ve sahne sanatlarında ise üstün bir uygulama ve yaratıcılığı amaçlayan bir programdır.

e) Ortaöğretim alan öğretmenlerinin yetiştirilmesine yönelik Tezsiz Yüksek Lisans programları:

1) Birleştirilmiş Lisans Artı Tezsiz Yüksek Lisans Programı: Alan Fakültesince 7, Eğitim Fakültesi veya Eğitim Bilimleri Bölümünce 1 ve ilgili Enstitü Ana Bilim Dalınca 2 yarıyıla eşdeğer bir süreyi kapsayan programdır.

2) Tezsiz Yüksek Lisans Programı: 4 yıllık lisans öğretimine dayalı 3 yarıyıla eşdeğer bir süreyi kapsayan alan öğretmenliği programıdır.

Yönerge

Madde 4 — Enstitüler, ayrıntılı öğretim programlarını ve diğer esasları Ana Bilim Dallarının özelliklerini dikkate alarak bir Yönerge halinde düzenlerler. Bu Yönergeler, Enstitü Kurulunun teklifi ve Senatonun kararı ile yürürlüğe girer.

Öğrenci Kabulü

Madde 5 — a) ÖSYM’ce merkezi olarak yapılan LES’e başvurduğu programın puan türünde en az 45.00 standart puan alan ve lisans mezuniyet belgesine sahip olanlar, Yüksek Lisans Programına başvurabilirler.

Doktora Programına başvurabilmek için; lisans derecesiyle başvuran adayların; lisans mezuniyet belgesine, başvurdukları programın puan türünde en az 70.00 LES puanına sahip olmaları, mezuniyet not ortalamasının; 100 üzerinden, en az 85.00 veya 4.00 üzerinden en az 3.50 olması gerekir.

Yüksek lisans derecesi ile başvuran adayların; lisans ve yüksek lisans mezuniyet belgesine, başvurdukları programın puan türünde en az 45.00 LES puanına ve ilgili Enstitünün belirttiği koşullara sahip olmaları gerekir.

Temel Tıp Bilimlerinde Doktora programlarına başvurabilmek için, Tıp Fakültesi mezunu adayların en az 50.00 standart LES puanına veya en az 50.00 Temel Tıp Puanına ve 100 üzerinden en az 65.00 lisans kademesi ağırlıklı not ortalamasına sahip olmaları gerekir. Temel Tıp Puanı, TUS’da Temel Tıp Bilimleri Testi-1 Bölümünden elde edilen standart puanın 0,7; Klinik Tıp Bilimleri Testinden elde edilen standart puanın 0,3 ile çarpılarak toplanması ile elde edilir.

1) Yüksek Lisans programlarına, LES puanı, lisans başarı düzeyi ve ilgili Ana Bilim/Ana Sanat Dalı tarafından yapılan mülakat sonuçlarının ağırlıklı toplamı değerlendirilerek lisans öğrenimini bitirenler alınır.

2) Doktora ve Sanatta Yeterlilik programlarına, LES puanı, lisans ve var ise yüksek lisans başarı düzeyi ve ilgili Ana Bilim/Ana Sanat Dalı tarafından yapılan mülakat sonuçlarının ağırlıklı toplamı değerlendirilerek bir lisans veya yüksek lisans/yüksek mühendislik programını bitirenler, hazırlık sınıfları hariç en az 10 yarıyıl süreli Tıp, Diş Hekimliği ve Veteriner Fakülteleri diploması alanlar, Eczacılık ile Fen Fakülteleri lisans veya yüksek lisans derecesine veya Sağlık Bakanlığınca düzenlenen esaslara göre, bir laboratuvar dalında kazanılan uzmanlık yetkisine sahip olanlar alınır.

b) Lisansüstü programlarına giriş puanlarının belirlenmesinde kullanılan yüzde katkı payları aşağıdaki şekilde hesaplanır.

Yüksek Lisans;

Lisans not ortalaması 100 üzerinden değerlendirmeye dönüştürülür ve 100 üzerinden bir mülakat değerlendirmesi yapılır. Her aday için;

 

— Lisans mezuniyet not ortalamasının

% 25’i

 

— LES standart puanın (puan türünde)

% 50’si

 

— Mülakat sonucunun

% 25’i

alınarak Yüksek Lisans Giriş Puanı hesaplanır.

Yüksek Lisans Giriş Puanı 60.00 veya daha fazla olan adaylar, Ana Bilim Dallarınca ilan edilen kontenjan sayısına göre sıralanarak programlara kabul edilirler. Her program için belirtilen şartları sağlayan adaylar arasından, en çok kontenjan sayısı kadar yedek aday ilanda belirtilebilir.

Başarılı olan adaylardan KPDS, ÜDS ve Üniversitelerarası Kurul tarafından belirlenen sınavlardan birinde başarılı olanlar Üniversite Rektörlüğünce yapılacak Merkezi Yüksek Lisans Yabancı Dil Yeterlik Sınavından muaf tutulurlar ve doğrudan Yüksek Lisans programlarına başlarlar.

Yabancı Dil Yeterlik belgesi bulunmayan adaylar, Üniversite Rektörlüğünce yapılacak, Merkezi Yüksek Lisans Yabancı Dil Yeterlik Sınavına alınırlar. Bu sınavda başarılı olan adaylar Yüksek Lisans programına başlarlar. Bilim alanı bir yabancı dil olan adaylara, o dil için başarı notu 100 üzerinden en az 80.00 olarak uygulanır.

Merkezi Yüksek Lisans Yabancı Dil Yeterlik Sınavında başarısız olan adaylar ise isterlerse yabancı dil hazırlık sınıfına devam ederler. Devam etmek istemeyen adaylar, bu sınavı izleyen bir takvim yılı içinde yapılacak Merkezi Yüksek Lisans Yabancı Dil Yeterlik Sınavlarından birisini başarmak zorundadır. Bu sınavda başarılı olanlar, Yüksek Lisans Programına başlarlar. Başarılı olamayan adayların Enstitü ile ilişkisi kesilir. Yabancı Dil Yeterlik Sınavını kazanmak için geçirilen süre, öğrenim süresine dahil edilmez.

Doktora;

Doktora Giriş Sınavları, önce Üniversite Rektörlüğünce yapılacak Merkezi Doktora Yabancı Dil Yeterlik Sınavı, sonra da mülâkat olmak üzere iki aşamada yapılır.

Doktora programlarına başvuran adaylardan, ÜDS veya KPDS ya da Üniversitelerarası Kurul tarafından geçerli kabul edilen sınavların birinde başarılı olanlar ile, Merkezi Doktora Yabancı Dil Yeterlik Sınavında başarılı olanlar mülakata alınırlar. Yabancı dil sınavlarında başarısız olan adayların başvuruları değerlendirmeye alınmaz.

Lisans ve yüksek lisans mezuniyet not ortalaması 100 üzerinden değerlendirmeye dönüştürülür ve 100 üzerinden bir mülakat değerlendirmesi yapılır. Her bir aday için;

Lisans diploması ile başvuranlar için;

 

— Lisans mezuniyet not ortalamasının

%25’i

 

— LES standart puanının (puan türünde)

% 50’si

 

— Mülakat sonucunun

% 25’i

alınarak Doktora Giriş Puanı hesaplanır.

Yüksek lisans diploması ile başvuranlar için;

 

— Lisans mezuniyet not ortalamasının

% 10’u

 

— Yüksek Lisans mezuniyet ortalamasının

% 15’i

 

— LES standart puanın (puan türünde)

% 50’si

 

— Mülakat sonucunun

% 25’i

alınarak Doktora Giriş Puanı hesaplanır.

Tıp Fakültesi mezunu olup, doğrudan doktora programına başlayan adaylar için;

 

— Lisans mezuniyeti not ortalamasının

% 25’i

 

— LES standart puanının (puan türünde) veya Temel Tıp Puanının

% 50’si
 

— Mülakat sonucunun

% 25’i

alınarak Doktora Giriş Puanı hesaplanır.

Doktora Giriş Puanı, lisans derecesiyle kabul edilenler için en az 80.00, yüksek lisans derecesiyle kabul edilenler için en az 65.00 alan adaylar, Ana Bilim Dallarınca ilan edilen kontenjanlara, ilgili Enstitünün yönergesinde belirtilen esaslar göz önünde tutularak ilgili programa yerleştirilirler. Kontenjanların doldurulmasında Doktora Giriş Puanına öncelik verilir. Her program için belirtilen şartları sağlayan adaylar arasından, en çok kontenjan sayısı kadar yedek aday ilanda belirtilebilir.

c) Yurt dışında ikamet eden Türk ve yabancı uyruklu adaylar, ilke olarak lisansüstü programlara kabul edilir; ancak adayların eğitim-öğretim etkinliklerini izleyebilecek kadar Türkçe bildiklerini belgelemeleri gerekir. Anadili sınavın yapılacağı yabancı dil ile aynı olan adaylar, yabancı dil sınavına girmezler.

d) Yüksek Lisans ve Doktora ile Sanatta Yeterlilik çalışmasına, hangi lisans ve yüksek lisans programlarından mezun olanların başvurabileceği Üniversitelerarası Kurul Kararı ile belirlenir; ancak Senato bu belirlenen programlar dışından da öğrenci kabulüne karar verebilir.

e) Enstitüler, öğrenci kabul edecekleri Lisansüstü programların adlarını, Türk ve yabancı uyruklu öğrenci kontenjanlarını, başvuru için gerekli belgeleri, son başvuru tarihini ve diğer hususları ilan vererek duyurur. Söz konusu ilan, her yarıyıl başında öğrenci almak üzere yılda bir veya iki defa verilir.

f) Öğretmen yetiştirme alanlarındaki Lisansüstü programların müfredatına dair asgari müşterek ders ve uygulamalar ile, bu programlara kabul, sınav, değerlendirme ve verilecek diplomalara ilişkin usul ve esaslar Milli Eğitim Bakanlığı ve Üniversitelerarası Kurulun görüşü alınarak, Yükseköğretim Kurulunca yapılan tespitler doğrultusunda yürütülür.

g) Lisansüstü eğitim yaptırmak amacıyla Üniversite birimlerine alınan Araştırma Görevlileri, Üniversiteye bağlı Enstitülerde, alanları ile ilgili lisansüstü programı henüz açık değilse, ilgili birimin önerisi, Rektörlük Makamının teklifi ve Yükseköğretim Kurulunun kararı ile bir başka üniversite veya yüksek teknoloji enstitüsünde lisansüstü öğrenim görmek üzere görevlendirilebilirler. Bu araştırma görevlilerinin tez projeleri, Üniversite Bilimsel Araştırma Projeleri Birimince öncelikle desteklenir.

Bilimsel Hazırlık Programına Öğrenci Kabulü

Madde 6 — a) Yüksek lisans ve doktora programlarında, nitelikleri aşağıda belirtilen adayların eksikliklerini gidermek amacıyla Bilimsel Hazırlık Programı uygulanabilir:

1) Lisans derecesini başvurdukları yüksek lisans veya doktora programından farklı alanlarda almış olan adaylar,

2) Lisans derecesini başvurdukları Üniversite dışındaki yükseköğretim kurumlarından almış olan yüksek lisans programı adayları,

3) Lisans veya yüksek lisans derecelerini başvurdukları Üniversite dışındaki yükseköğretim kurumlarından almış olan doktora programı adayları,

4) Lisans veya yüksek lisans derecesini başvurdukları doktora programından farklı bir alanda almış olan adaylar.

b) Bilimsel Hazırlık Programına bu Yönetmeliğin 5 inci Maddesinin (a) ve (b) bentlerindeki esaslara göre öğrenci kabul edilir. Bu Yönetmeliğin 6 ncı Maddesinin (a) bendinde belirtilen gruplara giren öğrencilerin daha önceki öğrenimlerindeki başarılarını gösteren belgeleri, ilgili Ana Bilim Dalı Başkanlığınca değerlendirilerek, intibakları yapılır ve kendileri için uygun bulunan Bilimsel Hazırlık Programı teklifi Enstitüye önerilir. Enstitü Yönetim Kurulunca kabul edilen Bilimsel Hazırlık Programı, ilgili Ana Bilim Dalı Başkanlığınca yürütülür. Bilimsel Hazırlık programında en fazla 15 krediye eşdeğer ders önerilebilir.

c) Bilimsel Hazırlık Programında alınması zorunlu dersler, ilgili lisansüstü programını tamamlamak için gerekli görülen derslerin yerine geçemez. Ancak, Bilimsel Hazırlık Programındaki bir öğrenci, bilimsel hazırlık derslerinin yanı sıra ilgili Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulunun onayı ile lisansüstü programa yönelik dersler de alabilir.

Bilimsel Hazırlık Programı Ders Sınavları

Madde 7 — a) Bilimsel Hazırlık Programı ile ilgili devam, ders sınavları, ders notları, derslerden başarılı sayılma koşulları, tekrarı, kayıt silme gibi esaslar ilgili lisans, yüksek lisans ve doktora programlarındaki esaslarla aynıdır. Ancak bu öğrencilere her yarıyıl sonunda başarısız oldukları derslerden bir sınav hakkı daha verilir.

b) Bilimsel Hazırlık Programında geçirilecek süre en çok bir takvim yılıdır. Bu süre dönem izinleri dışında uzatılamaz. Bu programda geçirilen süre, bu Yönetmelikte belirtilen Yüksek Lisans veya Doktora Programı sürelerine dahil edilmez.

Özel Öğrenci Kabulü

Madde 8 — Bir yükseköğretim kurumu mezunu veya öğrencisi olup, belirli bir konuda bilgisini artırmak isteyenler, ilgili Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulunun kararı ile lisansüstü derslere özel öğrenci olarak kabul edilebilir. Özel öğrenciler başvurdukları dönem içinde, açık olan derslere kayıt yaptırabilirler.

Özel öğrenci statüsünde ders alanlar öğrencilik haklarından yararlanamaz; ancak her öğretim yılı başında, Enstitü Yönetim Kurulunca belirlenen ücreti öder. Özel öğrencilere, diğer öğrencilerle birlikte girdikleri ve başarılı oldukları dersler için durumlarını belirtir bir yazı isterlerse kendilerine verilir. Konu ile ilgili diğer hususlar, Enstitülerin Yönergelerinde belirlenir.

Yatay Geçiş Yoluyla Öğrenci Kabulü

Madde 9 — Mersin Üniversitesi içindeki başka bir Enstitü Ana Bilim Dalında veya başka bir yükseköğretim kurumunun lisansüstü programında en az bir yarıyılı tamamlamış olan başarılı öğrenciler, Lisansüstü programlara yatay geçiş yoluyla kabul edilebilir. Yatay geçiş işlemleri, ilgili Enstitü Yönergesinde belirtilir.

Lisansüstü Programlara Kayıt

Madde 10 — Yüksek Lisans, Doktora ve Sanatta Yeterlilik Sınavını kazanan adayların listesi Enstitü Yönetim Kurulu kararıyla kesinleşir ve Enstitü Müdürlüğü tarafından ilan edilir. Kayıt ve kabul koşulları ilgili Enstitü yönergesinde belirtilir.

Ders Sınavları ve Değerlendirme

Madde 11 — a) Bir lisansüstü dersin yarıyıl kredi değeri, bir yarıyıl devam eden bir dersin haftalık teorik ders saatinin tamamı ile haftalık uygulama veya laboratuvar saatinin yarısının toplamıdır.

b) Lisansüstü programlarında

1) Derslere devam zorunludur. Teorik ve uygulamalı derslerin yüzde otuzundan fazlasına devam etmeyen öğrenci, başarısız sayılır ve sınavlara katılamaz.

2) Öğrenci bir yarıyılda aldığı derslerin sınavına, ilan edilen gün ve saatte girmek zorundadır. Belirtilen gün ve saatte sınava katılmayan öğrenci, katılmadığı derslerden başarısız sayılır. Derslerin sınavları, yazılı esas olmak üzere, uygulamalı olarak da yapılabilir. İlgili öğretim üyesi isterse ara sınav yapabilir. Uygulamalı yapılacak sınavlar ile ara sınavların ilkeleri ve ara sınav notunun başarı notuna katkı oranı, ilgili Enstitü Yönergesinde belirtilir. Öğrencinin bir dersten başarılı sayılabilmesi için, başarı notunun harf sisteminde AA üzerinden, Yüksek Lisans düzeyinde en az CB (yüz üzerinden en az 75.00), Doktora/Sanatta Yeterlik düzeyinde en az BB (yüz üzerinden en az 80.00) olması gerekir;

3) Öğrenci başarısız olduğu dersleri tekrarlayarak başarmak zorundadır. Bir ders en fazla bir kere tekrarlanabilir. Zorunlu hallerde Ana Bilim Dalı Başkanlığı ve danışmanın ortak teklifi ve Enstitü Yönetim Kurulunun onayı ile öğrenci başarısız olduğu derslerin yerine, en az aynı krediye sahip başka dersler alabilir. Yeni derslerin bir defada başarılması zorunludur.

4) Sınav sonucu için yazılı itirazlar, sınav sonucunun ilanından itibaren iki hafta içinde ilgili Ana Bilim Dalı Başkanlığına yapılabilir.

Yatay Geçiş

Madde 12 — Tezli ve Tezsiz Yüksek Lisans Programları arasında yatay geçiş yapılabilir. Konu ile ilgili hususlar, ilgili Enstitü Yönergelerinde belirlenir.

TEZLİ YÜKSEK LİSANS PROGRAMI

Amaç ve Kapsam

Madde 13 — a) Tezli Yüksek Lisans Programının amacı, öğrencinin bilimsel araştırma yaparak bilgilere erişme, bilgiyi değerlendirme ve yorumlama; sanat alanında sanat yapıtlarını yorumlama, değerlendirme ve üretme yeteneği kazanmasını sağlamaktır. Bu program toplam 21 krediden az olmamak koşuluyla en az 7 adet ders, bir seminer dersi ve tez çalışmasından oluşur. Seminer dersi ve tez çalışması kredisiz olup başarılı veya başarısız olarak değerlendirilir.

b) Öğrencinin alacağı derslerin en çok iki tanesi, lisans öğrenimi sırasında alınmamış olması koşuluyla, lisans derslerinden seçilebilir. Ayrıca dersler ilgili Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu kararı ile diğer Yükseköğretim Kurumlarında verilmekte olan derslerden seçilebilir.

Öğrenim Süresi

Madde 14 — a) Tezli Yüksek Lisans Programını tamamlama süresi, 2 yarıyılı ders, 2 yarıyılı da tez aşaması olmak üzere toplam 4 yarıyıldır. Mezuniyet koşullarını başarı ile yerine getiren öğrenciler, ilgili Ana Bilim Dalı Başkanlığının teklifi ve Enstitü Yönetim Kurulunun olumlu kararı ile 3 yarıyılda mezun olabilir. İlgili Yönetmelikler uyarınca başarısız olan öğrencinin ilgili Enstitü ile ilişiği 4 yarıyıldan önce kesilebilir.

b) 3 üncü yarıyıl sonunda kredili derslerini ve seminer dersini tamamlayamayan veya Uzmanlık Alan Dersinden üst üste iki kez ya da aralıklı olarak üç kez başarısız olan öğrencinin ilgili Enstitü ile ilişiği kesilir.

c) Kredili derslerini ve seminer dersini bitiren, ancak tez çalışmasını bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinin (a) bendinde belirtildiği üzere 4 yarıyıl sonuna kadar tamamlayamadığı için tez sınavına giremeyen bir öğrenciye, ilgili Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulunun onayı ile tezini jüri önünde savunması için, her seferinde 1 yarıyıl olmak üzere toplam 2 yarıyıl ek süre verilebilir.

Tez Danışmanının Atanması

Madde 15 — a) Tezli Yüksek Lisans Programında, Ana Bilim Dalı Başkanlığı her öğrenci için bir tez danışmanı ve tez konusunu en geç 2 nci yarıyılın sonuna kadar ilgili Enstitüye önermek zorundadır. Danışman ve tez konusu önerisi ilgili Enstitü Yönetim Kurulu onayı ile kesinleşir. Tez çalışmasının niteliğinin birden fazla tez danışmanını gerektirdiği durumlarda ikinci bir tez danışmanı atanabilir.

b) Tez danışmanı, öğretim üyeleri arasından seçilir.

Yüksek Lisans Tezinin Sonuçlanması

Madde 16 — a) Tezli Yüksek Lisans Programındaki bir öğrenci, elde ettiği sonuçları ilgili Enstitü Kurulu tarafından belirlenen yazım kurallarına uygun biçimde yazmak ve tezini jüri önünde sözlü olarak savunmak zorundadır.

b) Yüksek Lisans Tez Jürisi, ilgili Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulunun onayı ile atanır. Jüri, biri öğrencinin tez danışmanı ve en az biri Üniversite içindeki başka bir Ana Bilim Dalından veya başka bir Yükseköğretim Kurumundan olmak üzere 3 veya 5 kişiden oluşur. Jürinin 3 kişiden oluşması durumunda İkinci Tez Danışmanı jüri üyesi olamaz.

c) Jüri üyeleri, söz konusu tezin kendilerine teslim edildiği tarihten itibaren en geç 1 ay içinde tezi bilimsel içerik açısından incelerler ve tez hakkındaki görüşlerini yazılı rapor olarak hazırlarlar. Jüri üyeleri sınavdan önce toplanarak, tez hakkındaki raporlarını jüri başkanına sunarlar. Öğrenci tez savunma sınavına alınır. Tez savunma sınavı, tez çalışmasının sunulması ve bunu izleyen soru-yanıt bölümünden oluşur.

d) Tez sınavının tamamlanmasından sonra jüri, jüri üyelerinin raporlarını da dikkate alarak tez hakkında salt çoğunlukla "kabul", "red" veya "düzeltme" kararı verir. Bu karar, Ana Bilim Dalı Başkanlığınca tez sınavını izleyen 3 gün içinde ilgili Enstitüye tutanakla bildirilir. Tezi reddedilen öğrencinin Enstitü ile ilişkisi kesilir. Tezi hakkında düzeltme kararı verilen öğrenci, en geç 3 ay içinde gereğini yaparak, aynı jüri önünde tezini yeniden savunur. Bu savunma sonunda da, tezi kabul edilmeyen öğrencinin, Enstitü ile ilişiği kesilir.

Yüksek Lisans Diploması

Madde 17 — a) Tez sınavında başarılı olmak ve diğer koşulları da sağlamak kaydıyla, yüksek lisans tezinin ciltlenmiş olarak ilgili Enstitünün belirlediği sayıdaki kopyasını, tez sınavına giriş tarihinden itibaren bir ay içinde ilgili Enstitüye teslim eden ve tezi şekil yönünden uygun bulunan yüksek lisans öğrencisine, bir Yüksek Lisans Diploması verilir.

b) Yüksek Lisans Diploması üzerinde, öğrencinin izlemiş olduğu Enstitü Ana Bilim Dalındaki programın onaylanmış adı ve var ise verilen unvan bulunur.

TEZSİZ YÜKSEK LİSANS PROGRAMI

Amaç ve Kapsam

Madde 18 — a) Tezsiz Yüksek Lisans Programının amacı, öğrenciye mesleki konuda derin bilgi kazandırmak ve mevcut bilginin uygulamada nasıl kullanılacağını göstermektir. Tezsiz Yüksek Lisans Programı "İkinci Lisansüstü Öğretimde" de yürütülebilir. Bu program toplam 30 krediden az olmamak koşuluyla en az 10 adet ders, bir seminer dersi ile dönem projesi dersinden oluşur. Dönem projesi ile seminer dersi kredisiz olup, başarılı veya başarısız olarak değerlendirilir.

b) Öğrenci dönem projesi dersine en geç, 3 üncü yarıyılın sonuna kadar kayıt yaptırmak ve dönem projesini yazılı bir rapor halinde aldığı yarıyıl sonunda vermek zorundadır. İlgili Enstitü Kurulu tarafından belirlenen esaslara bağlı olarak, Tezsiz Yüksek Lisans Programının sonunda yeterlilik sınavı uygulanabilir.

c) Öğrencinin alacağı derslerin en çok 3 tanesi, lisans öğrenimi sırasında alınmamış olması koşuluyla, lisans derslerinden seçilebilir.

Danışman Atanması

Madde 19 — Tezsiz Yüksek Lisans Programında, Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığı, her öğrenci için ders seçiminde ve dönem projesinin yürütülmesinde, bir öğretim üyesini veya en az doktora derecesine sahip bir öğretim görevlisini, en geç 1 inci yarıyılın sonuna kadar danışman olarak belirlemek zorundadır.

Öğrenim Süresi

Madde 20 — Tezsiz Yüksek Lisans Programının süresi 4 yarıyıldır. Ancak, mezuniyet koşullarını başarı ile yerine getiren öğrenciler, danışmanın ve Ana Bilim Dalı Başkanlığının teklifi, Enstitü Yönetim Kurulunun oluru ile daha erken mezun olabilir. İlgili Yönetmelikler uyarınca, başarısız olan öğrencinin, ilgili Enstitü ile ilişiği, 4 yarıyıldan önce kesilebilir.

Tezsiz Yüksek Lisans Diploması

Madde 21 — a) Kredili derslerini, seminer dersini ve dönem projesini tamamlayan, yüksek lisans öğrencisine, Yüksek Lisans Diploması verilir.

b) Yüksek Lisans Diploması üzerinde, öğrencinin izlemiş olduğu, Enstitü Ana Bilim Dalındaki programın onaylanmış adı ve var ise verilen unvan bulunur.

DOKTORA PROGRAMI

Amaç ve Kapsam

Madde 22 — a) Doktora Programının amacı, her öğrenciye bağımsız araştırma yapma, bilimsel olayları geniş ve derin bir bakış açısı ile irdeleyerek, yorum yapma ve yeni sentezlere ulaşmak için gerekli adımları belirleme yeteneği kazandırmaktır.

Doktora çalışması sonunda hazırlanacak tezin;

1) Bilime yenilik getirme,

2) Yeni bir bilimsel yöntem geliştirme,

3) Bilinen bir yöntemi yeni bir alana uygulama,

niteliklerinden birini yerine getirmesi gerekir.

b) Doktora Programı, lisans derecesi ile kabul edilmiş öğrenciler için en az 42 kredilik 14 adet ders, en az 1 seminer dersi, yeterlik sınavı, tez önerisi ve tez çalışmasından; Yüksek Lisans derecesi ile kabul edilmiş öğrenciler için toplam 21 krediden az olmamak koşuluyla en az 7 adet ders, en az 1 seminer dersi, yeterlik sınavı, tez önerisi ve tez çalışmasından oluşur.

c) Lisansüstü dersler, ilgili Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu onayı ile diğer Yükseköğretim Kurumlarında verilmekte olan derslerden de seçilebilir.

d) Lisans dersleri ders yüküne ve doktora kredisine sayılmaz.

Öğrenim Süresi

Madde 23 — a) Doktora programını tamamlama süresi; lisans derecesi ile kabul edilenler için 10, yüksek lisans derecesi ile kabul edilenler için 8 yarıyıldır. Bu Yönetmelik uyarınca başarısız olan öğrencinin, Enstitü ile ilişiği bu süreden önce kesilebilir. Tez İzleme Komitesinin teklifi, Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu kararı ile gerekli tüm koşulları eksiksiz yerine getiren lisans derecesi ile kabul edilmiş öğrencinin 8 inci yarıyılın, yüksek lisans derecesi ile kabul edilmiş öğrencinin 6 ncı yarıyılın sonundan itibaren mezuniyetine karar verilebilir. Bu konu ile ilgili hususlar, Enstitülerin Yönergelerinde belirlenir.

b) Doktora programı için gerekli kredili dersleri ve seminer derslerini tamamlamanın azami süresi; lisans derecesi ile kabul edilen öğrenciler için 6 yarıyıl, yüksek lisans derecesi ile kabul edilenler için 4 yarıyıldır. Bu süre sonunda kredili derslerini ve seminer derslerini tamamlayamayan öğrencinin, Enstitü ile ilişiği kesilir.

c) Kredili derslerini ve seminer derslerini bitiren, yeterlik sınavında başarılı bulunan ve tez önerisi kabul edilen, ancak tez çalışmasını bu Yönetmeliğin 23 üncü maddesinin (a) bendinde belirtildiği üzere; lisans derecesi ile kabul edilmiş öğrenciler için 10 yarıyıl, yüksek lisans derecesi ile kabul edilenler için 8 yarıyıl sonuna kadar tamamlayamayıp tez sınavına giremeyen bir öğrenciye, ilgili Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu onayı ile tezini jüri önünde savunması için, her defasında 2 şer yarıyılı geçmemek koşuluyla, en fazla 4 yarıyıl ek süre verilebilir.

Tez Danışmanı Atanması

Madde 24 — a) Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığı, her öğrenci için tez danışmanını ve danışmanın belirleyeceği tez konusunu, ilgili Enstitüye önerir. Tez Danışmanı önerisi, Enstitü Yönetim Kurulu kararıyla kesinleşir. Her öğrenci için tez danışmanı en geç 3 üncü yarıyılın sonuna kadar atanmak zorundadır. Tez çalışmasının niteliğinin birden fazla tez danışmanını gerektirdiği durumlarda, ikinci tez danışmanı atanabilir. İkinci tez danışmanının atama usulü, ilki ile aynıdır.

b) Tez Danışmanı Profesör ve Doçent unvanlı öğretim üyeleri arasından seçilir. İkinci Tez Danışmanı Yardımcı Doçent unvanına sahip olabilir.

Doktora Yeterlik Sınavı

Madde 25 — a) Doktora Yeterlik Sınavının amacı, öğrencinin temel konular ve doktora çalışmasıyla ilgili konularda derinliğine bir bilgiye ve bilgiyi yorumlama kapasitesine sahip olup olmadığının sınanmasıdır. Doktora Yeterlik Sınavları, her yarıyılın son 15 gününde olmak üzere yılda 2 kez yapılır.

b) Öğrenci bu Yönetmeliğin 23 üncü maddesinin (b) bendinde belirtilen süre içerisinde, kredili derslerini ve seminer derslerini tamamlamak ve yabancı dil koşulunu sağlamak şartıyla, açılacak ilk yeterlik sınavına girebilir. Lisans derecesi ile kabul edilmiş öğrenci 7 nci yarıyılın sonuna kadar, yüksek lisans derecesi ile kabul edilmiş öğrenci ise en geç 5 inci yarıyılın sonuna kadar, yeterlik sınavına girmek ve başarmak zorundadır.

c) Doktora Yeterlik Sınavına girebilmek için, ÜDS veya KPDS’den en az 50.00 puan almış olmak, ya da Üniversitelerarası Kurul tarafından belirlenen yabancı dil sınavlarından birinde başarılı olmak gerekir.

Bilim alanı bir yabancı dil olan adayların, kendi bilim alanı olan yabancı dilde ÜDS, KPDS veya Üniversitelerarası Kurul tarafından belirlenen yabancı dil sınavlarından, 100 üzerinden lisans derecesi ile kabul edilenlerin en az 90.00 puan, yüksek lisans derecesiyle kabul edilenlerin en az 80.00 puan almaları zorunludur.

Yabancı uyruklular, kendi anadili dışındaki diğer yabancı dillerden veya Türkçe’den sınava tabi tutulurlar. Yabancı uyruklu öğrencilerin, yabancı dil sınavlarının nasıl yapılacağı, Üniversitelerarası Kurul tarafından belirlenir.

Yabancı dil barajını aşamayan öğrencilere, hazırlanmaları için bir takvim yılı süre verilir. Bu süre içinde öğrenciler, isterlerse Yabancı Dil Hazırlık Sınıfına devam ederler. Bu süre içinde yapılacak ÜDS, KPDS veya Üniversitelerarası Kurul tarafından belirlenen yabancı dil sınavlarında, başarılı olamayan öğrencilerin Enstitü ile ilişiği kesilir. Yabancı Dil Sınavına hazırlanmak için verilen bir yıllık süre, öğrenim süresine dahil edilmez.

d) Doktora yeterlik sınavları, Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığı tarafından önerilen ve Enstitü Yönetim Kurulu tarafından onaylanan ve sürekli görev yapan 5 kişilik Doktora Yeterlik Komitesi tarafından düzenlenir ve yürütülür. Komite, farklı alanlardaki sınavları hazırlamak, uygulamak ve değerlendirmek amacıyla sınav jürileri kurabilir.

e) Doktora Yeterlik Sınavı, yazılı ve sözlü olarak 2 bölüm halinde yapılır. Doktora Yeterlik Komitesi, sınav jüri önerileri ve öğrencinin yazılı ve sözlü sınavlardaki başarı durumunu değerlendirerek, öğrencinin başarılı veya başarısız olduğuna salt çoğunlukla karar verir. Bu karar, Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığınca yeterlilik sınavını izleyen 3 gün içinde, ilgili Enstitüye tutanakla bildirilir.

f) Doktora Yeterlik Sınavında başarısız olan öğrenci, bir sonraki yarıyılda tekrar sınava alınır. Bu sınavda da başarısız olan öğrencinin, Doktora Programı ile ilişkisi kesilir.

g) Doktora Yeterlik Komitesi, Doktora Yeterlik Sınavını başaran bir öğrencinin, ders yükünü tamamlamış olsa bile, 23 üncü maddenin (b) bendinde öngörülen sürelerden sonra da fazladan ders(ler) almasını isteyebilir. Fazladan alınacak ders(ler)i, Lisans derecesiyle kabul edilenler için 8 inci yarıyılın, Yüksek lisans derecesi ile kabul edilenler için 6 ncı yarıyılın sonuna kadar tamamlayamayan öğrencinin Enstitü ile ilişkisi kesilir.

h) Lisans derecesi ile kabul edilmiş ve en az 21 kredilik 7 adet dersini ve 1 seminer dersini 2 nci yarıyıl sonuna kadar tamamlamış olan doktora öğrencisi Yüksek lisans programına geçebilir. Yüksek lisans programına geçen öğrenciye; doktora programına kesin kayıt tarihi esas alınarak, bu Yönetmelikte belirtilen Tezli Yüksek Lisans Programı hükümleri uygulanır.

Tez İzleme Komitesi

Madde 26 — a) Doktora Yeterlik Sınavında başarılı bulunan öğrenci için, ilgili Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu onayı ile, sınav tarihini izleyen 1 ay içinde, bir Tez İzleme Komitesi oluşturulur.

b) Tez İzleme Komitesi, 3 öğretim üyesinden oluşur. Komitede tez danışmanından başka, ilgili Enstitü Ana Bilim Dalı içinden ve dışından, birer üye yer alır. İkinci Tez Danışmanının olması durumunda, İkinci Tez Danışmanı, dilerse Komite toplantılarına katılabilir.

c) Tez İzleme Komitesinin kurulmasından sonraki dönemlerde, ilgili Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu onayı ile üyelerde değişiklik yapılabilir.

Tez Önerisi Savunması

Madde 27 — a) Doktora Yeterlik Sınavını başarı ile tamamlayan öğrenci, en geç 6 ay içinde, yapacağı araştırmanın amacını, yöntemini ve çalışma planını kapsayan tez önerisini, Tez İzleme Komitesi önünde sözlü olarak savunur. Öğrenci, tez önerisi ile ilgili yazılı bir raporu, sözlü savunmadan en az 15 gün önce komite üyelerine dağıtır.

b) Tez İzleme Komitesi, öğrencinin sunduğu tez önerisinin kabul veya reddine çoğunlukla karar verir. Bu karar, Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığınca, tez savunmasını izleyen 3 gün içinde, ilgili Enstitüye bir tutanakla bildirilir.

c) Tez önerisi reddedilen öğrenci, yeni bir danışman ve tez konusu seçme hakkına sahiptir. Böyle bir durumda yeni bir Tez İzleme Komitesi atanabilir. Programa aynı danışmanla devam etmek isteyen bir öğrenci 3 ay içinde, danışman ve tez konusunu değiştiren öğrenci ise 6 ay içinde tekrar tez önerisi savunmasına alınır. Tez önerisi bu savunmada da reddedilen öğrencinin, Enstitü ile ilişiği kesilir.

d) Tez önerisi kabul edilen öğrenci için, Tez İzleme Komitesi, Ocak-Haziran ve Temmuz-Aralık ayları arasında birer kere olmak üzere, yılda 2 kez toplanır. Öğrenci, toplantı tarihinden en az 1 ay önce, komite üyelerine yazılı bir rapor sunar. Bu raporda, dönem içinde yapılan çalışmaların bir özeti ve bir sonraki dönemde yapılacak çalışma planı açıklanır. Öğrencinin tez çalışması, Komite tarafından "başarılı" veya "başarısız" olarak değerlendirilir. Komite tarafından üst üste 2 kez veya aralıklı olarak 3 kez başarısız bulunan öğrencinin, Enstitü ile ilişiği kesilir.

Doktora Tezinin Sonuçlandırılması

Madde 28 — a) Doktora programındaki bir öğrenci, elde ettiği sonuçları, ilgili Enstitü Kurulu tarafından kabul edilen tez yazım kurallarına uygun biçimde yazmak ve tezini jüri önünde sözlü olarak savunmak zorundadır.

b) Doktora Tez Jürisi, ilgili Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu onayı ile atanır. Jüri, üçü öğrencinin Tez İzleme Komitesinde yer alan öğretim üyeleri ve en az biri başka bir Yükseköğretim Kurumunun öğretim üyesi olmak üzere 5 kişiden oluşur.

c) Jüri üyeleri, söz konusu tezin kendilerine teslim edildiği tarihten itibaren, en geç 1 ay içinde tezi bilimsel içerik açısından incelerler ve tez hakkındaki görüşlerini yazılı rapor olarak hazırlarlar. Jüri üyeleri sınavdan önce toplanarak, tez hakkındaki raporlarını jüri başkanına sunarlar. Öğrenci Tez Savunma Sınavına alınır. Tez Savunma Sınavı, tez çalışmasının sunulması ve bunu izleyen soru-yanıt bölümünden oluşur.

d) Tez sınavının tamamlanmasından sonra jüri, jüri üyelerinin raporlarını da dikkate alarak, tez hakkında salt çoğunlukla "kabul", "red" veya "düzeltme" kararı verir. Bu karar, Enstitü Ana Bilim Dalı Başkanlığınca tez sınavını izleyen 3 gün içinde, ilgili Enstitüye tutanakla bildirilir. Tezi reddedilen öğrencinin Enstitü ile ilişiği kesilir. Tezi hakkında düzeltme kararı verilen öğrenci, en geç 3 ay içinde gereğini yaparak aynı jüri önünde tezini yeniden savunur. Bu savunma sonunda da tezi kabul edilmeyen öğrencinin, Enstitü ile ilişiği kesilir.

Doktora Diploması

Madde 29 — a) Tez sınavında başarılı olan, tezi şekil yönünden uygun bulunan ve diğer koşulları da sağlayan öğrenci, doktora tezinin ciltlenmiş olarak ilgili Enstitünün belirlediği sayıdaki kopyasını, tez sınavına giriş tarihinden itibaren 1 ay içinde, ilgili Enstitüye teslim eder. Bu şartları sağlayan öğrenciler, doktora diploması almaya hak kazanırlar.

b) Doktora diploması üzerinde, öğrencinin izlemiş olduğu Enstitü Ana Bilim Dalındaki programın onaylanmış adı bulunur.

SANATTA YETERLİK ÇALIŞMASI

Amaç ve Kapsam

Madde 30 — a) Sanatta Yeterlik Çalışması, özgün bir sanat eserinin ortaya konulmasını, müzik ve sahne sanatlarında ise üstün bir uygulama ve yaratıcılığı amaçlayan bir yükseköğretim programıdır. Hangi dallarda sanatta yeterlik programı açılabileceği, Üniversitelerarası Kurulun önerisi üzerine, Yükseköğretim Kurulunca belirlenir.

b) Sanatta Yeterlik Programı, Lisans derecesi ile kabul edilenler için en az 42 kredilik 14 adet ders ve uygulamalar ile tez veya sergi, proje, resital konser, temsil gibi çalışmalardan oluşur. Yüksek lisans derecesi ile kabul edilenler için toplam 21 krediden az olmamak koşuluyla en az 7 adet ders ve uygulamalar ile tez veya sergi, proje, resital konser, temsil gibi çalışmalardan oluşur.

c) Lisansüstü dersler, ilgili Enstitü Ana Sanat Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu onayı ile diğer Yükseköğretim Kurumlarında verilmekte olan derslerden de seçilebilir.

Öğrenim Süresi

Madde 31 — a) Sanatta Yeterlik Programını tamamlama süresi lisans derecesi ile kabul edilenler için 10 yarıyıl, yüksek lisans derecesi ile kabul edilenler için 8 yarıyıldır. Danışmanın teklifi, Ana Bilim/Sanat Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulunun kararı ile, gerekli tüm koşulları eksiksiz yerine getiren lisans derecesi ile kabul edilen öğrencinin 8 inci yarıyılın sonundan itibaren, yüksek lisans derecesi ile kabul edilen öğrencinin 6 ncı yarıyılın sonundan itibaren mezuniyetine karar verilebilir.

b) Sanatta Yeterlik Programı için gerekli kredili dersleri ve uygulamalarını tamamlamanın azami süresi; lisans derecesi ile kabul edilen öğrenciler için 6 yarıyıl, yüksek lisans derecesi ile kabul edilenler için 4 yarıyıldır. Bu süre sonunda kredili derslerini ve uygulamalarını tamamlayamayan öğrencinin Enstitü ile ilişiği kesilir.

c) Kredili derslerini ve uygulamalarını bitiren, ancak tez veya sergi veya proje çalışmasını bu Yönetmeliğin 31 inci maddesinin (a) bendinde belirtildiği üzere lisans derecesi ile kabul edilenler 10 yarıyıl sonuna kadar, yüksek lisans derecesi ile kabul edilenler 8 yarıyıl sonuna kadar tamamlayamadığı için sınava giremeyen bir öğrenciye, ilgili Enstitü Ana Sanat Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu onayı ile tezini, sergi veya proje çalışmasını jüri önünde savunması için, her defasında ikişer yarıyılı geçmemek üzere en fazla 4 yarıyıl ek süre verilebilir.

Danışman Atanması

Madde 32 — a) Enstitü Ana Sanat Dalı Başkanlığı, her öğrenci için ders ve uygulama seçimi ile tez veya sergi veya proje yürütülmesinde danışmanlık yapacak bir öğretim üyesini ilgili Enstitüye önerir. Danışman önerisi, Enstitü Yönetim Kurulu kararıyla kesinleşir. Her öğrenci için danışmanı en geç 3 üncü yarıyılın sonuna kadar atanmak zorundadır.

b) Danışman, öğretim üyeleri veya nitelikleri ilgili Enstitü Kurulunca belirlenen, en az sanatta yeterlik derecesine sahip öğretim görevlileri arasından seçilir.

Sanatta Yeterlik Çalışmasının Sonuçlanması

Madde 33 — a) Sanatta Yeterlik Çalışmasını sonuçlandırabilmek, ÜDS’den, veya KPDS’den 100 tam puan üzerinden en az 50.00 puan almış olmak ya da Üniversitelerarası Kurul tarafından belirlenen yabancı dil sınavlarından birinde başarılı olmak gerekir. Yabancı uyruklular, kendi anadili dışındaki yabancı dillerden veya Türkçe’den sınava tabi tutulurlar. Yabancı uyruklu öğrencilerin, yabancı dil sınavlarının nasıl yapılacağı, Üniversitelerarası Kurul tarafından belirlenir.

Yukarıda belirtilen Yabancı Dil Sınavlarında, başarısız olan Sanatta Yeterlik öğrencilerine, hazırlanmaları için bir takvim yılı süre verilir. Bu süre sonunda yapılacak ilk sınavda da başarılı olamazlarsa Enstitü ile ilişiği kesilir. Yabancı dile hazırlanmaları için verilen bir yıllık süre, öğrenim süresine sayılmaz.

b) Tez hazırlayan bir öğrenci, elde ettiği sonuçları, sergi veya proje hazırlayan bir öğrenci ise, çalışmasını açıklayan ve belgeleyen bir metni, ilgili Enstitü Kurulu tarafından kabul edilen yazım kurallarına uygun biçimde yazmak ve ayrıca tezini veya sergisini veya projesini jüri önünde sözlü olarak savunmak zorundadır.

c) Sanatta Yeterlik Jürisi, ilgili Ana Sanat Dalı Başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu onayı ile atanır. Jüri, biri öğrencinin danışmanı ve en az ikisi başka Yükseköğretim Kurumlarının öğretim üyeleri olmak üzere, 5 kişiden oluşur.

d) Jüri üyeleri, söz konusu tezin kendilerine teslim edildiği tarihten itibaren en geç bir ay içinde toplanarak öğrenciyi tez savunma sınavına alır. Tez savunma sınavı, tez çalışmasının sunulması ve bunu izleyen soru-yanıt bölümünden oluşur.

e) Sınavın tamamlanmasından sonra, jüri dinleyicilere kapalı olarak, tez veya sergi, proje, resital konser, temsil hakkında salt çoğunlukla " kabul", "red" veya "düzeltme" kararı verir. Bu karar, Enstitü Ana Sanat Dalı Başkanlığınca, sınavı izleyen üç gün içinde ilgili Enstitüye bir tutanakla bildirilir. Sanatta Yeterlik çalışması reddedilen öğrencinin, Enstitü ile ilişiği kesilir. Sanatta Yeterlik çalışması hakkında düzeltme kararı verilen öğrenci, en geç 3 ay içinde gereğini yaparak tezini veya sergisini veya projesini aynı jüri önünde yeniden savunur. Bu sınav sonunda da, Sanatta Yeterlilik çalışması kabul edilmeyen öğrencinin, Enstitü ile ilişiği kesilir.

Sanatta Yeterlik Diploması

Madde 34 — Sanatta Yeterlilik çalışmasında başarılı olan öğrenciye, diğer koşulları sağlamak kaydıyla sanat dalının özelliğine göre verilecek unvanı belirten bir diploma verilir.

Ortaöğretim Alan Öğretmenlerinin Yetiştirilmesine Yönelik Programlar

Madde 35 — a) Birleştirilmiş Lisans Artı Tezsiz Yüksek Lisans Programı:

İlgili alanın bulunduğu Fakülte (alan fakültesi) ile Eğitim Fakülteleri veya Eğitim Bilimleri Bölümü ve ilgili Enstitü Ana Bilim Dallarınca ortak yürütülen, Birleştirilmiş Lisans Artı Tezsiz Yüksek Lisans Programları düzenlenir.

Bu programların lisans kademesindeki öğrenciler, ilk 7 yarıyıldaki derslerini Alan Fakültesinden alırlar. Bu derslerin tümünü başarı ile tamamlayan öğrenciler, lisans kademesinin son yarıyılında o alanın nasıl öğretileceğini kapsayan ders ve uygulamalarını, Eğitim Fakültesinden veya Eğitim Bilimleri Bölümünden alırlar ve bunları da başarı ile tamamlayan öğrencilere, o alanın adını ana dal, eğitimi de yan dal olarak belirten lisans diploması verilir.

Lisans kademesini tamamlayan öğrenciler, ilgili Enstitüye bağlı bir Enstitü Ana Bilim Dalı olarak yürütülen, Tezsiz Yüksek Lisans kademesine doğrudan geçirilirler. Lisansüstü kademede iki yarıyıla eşdeğer bir süre içinde, mezuniyet için öngörülen tüm şartları tamamlayan öğrencilere, ilgili alan öğretmenliğinin adını taşıyan yüksek lisans diploması verilir.

b) Tezsiz Yüksek Lisans Programı:

Yükseköğretim Kurulunca tespit edilen programlardan lisans diploması almış öğrencileri; lisans diploması almış oldukları programla, ilgili ortaöğretim alanında öğretmen olarak yetiştirmek amacıyla, üç yarıyıla eşdeğer bir süreyi kapsayan, tezsiz yüksek lisans programları düzenlenir. Bu tür yüksek lisans programlarına, usul ve esasları Yükseköğretim Kurulunca belirlenen sınavla öğrenci seçilir ve yerleştirilir.

Ortaöğretim alan öğretmenlerinin yetiştirilmesi amacı ile düzenlenen, birleştirilmiş lisans artı tezsiz yüksek lisans ve tezsiz yüksek lisans programlarına ilişkin giriş ve koşulları ile bu programların yürütülmesinde Yükseköğretim Kurulunca belirlenen ilkelere uyulur.

Madde 36 — Mersin Üniversitesi, Yükseköğretim Kurulu kararı ile bir ya da daha fazla Yükseköğretim Kurumu ile ortaklaşa yürütülecek Lisansüstü Programlar açabilir.

Bu şekilde açılacak Lisansüstü Programların uygulama esasları, ilgili yönetmeliklerin hükümleri çerçevesinde Mersin Üniversitesi ve ortak program açılacak Yükseköğretim Kurumlarınca belirlenir.

Ayrıca kamu ve özel sektör kuruluşları ortak lisansüstü programlar açmak için Mersin Üniversitesine öneride bulunurlarsa, bu öneriler yukarıda belirtilen usullere göre sonuçlandırılır.

Yürürlükten Kaldırılan Yönetmelik

Madde 37 — 04/12/2001 tarihli ve 24603 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Mersin Üniversitesi Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği ve değişiklikleri yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

Madde 38 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 39 — Bu Yönetmelik hükümlerini Mersin Üniversitesi Rektörü yürütür.

Sayfa Başı


Tebliğler

Düzce Valiliğinden:

Orman Yangınları ile Mücadele

Komisyon Kararı

Bakanlar Kurulunun 10/9/1976 gün ve 7/12520 sayılı Kararları ile yürürlüğe giren “Orman Yangınlarının Önlenmesi ve Söndürülmesinde Görevlilerin Görecekleri İşler Hakkındaki Yönetmelik” gereğince;

Orman yangınları ile mücadele etkinliğini artırabilmek için Yangınla Mücadele Komisyonu 24/3/2004 tarihinde Vali Yardımcısı Sayın Zeki KAYA Başkanlığında toplanarak aşağıdaki kararları almıştır.

1 — Tel örgü ile koruma altına alınan orman ve ağaçlandırma sahalarına görevliler dışında her ne maksatla olursa olsun hiçbir vasıta ile giriş ve çıkış yapılmamasına,

2 — Düzce İli dahilinde bulunan Samandere Şelalesi Tabiat Anıtı (10 Ha.), Kurugöl Orman İçi Dinlenme Yeri (20 Ha.), Güzeldere Şelalesi Orman İçi Dinlenme Yeri, Şifalısu (Akçakoca) Piknik Alanı, Yığılca-Harmantepe, Beşpınarlar ve Göknarlık Orman İçi Dinlenme Yerleri, Odayeri Yaylası, Topuk Yaylası gibi piknik alanlarında piknik yapmanın gün batımına kadar serbest bırakılmasına,

Piknik alanları dışında özellikle Kaynaşlı İlçesinin kuzeyindeki Darıyeri ve Düzce Şefliklerindeki Ağaçlandırma Sahaları, Gümüşova-Nüfren karayolunun sağı ve solundaki ormanlık kısımlar, Düzce-Akçakoca, Düzce-Yığılca karayolunun sağı ve solundaki ormanlarda, Kalıcı Konutların Kuzey istikametindeki ağaçlandırma sahaları (331 Ha.), Yığılca-Alaplı yolunun Derebaşı mevkiindeki ormanlarda ve Gölyaka İlçesi Bakacak mevkiindeki ormanlarda, Kalıcı Konutların etrafındaki ağaçlandırma sahalarında piknik yapanın Vali’likçe yasaklanmasına,

3 — Ormanlara 4 Km mesafedeki köylerle 6831 sayılı Orman Kanununun 31-32. madde kapsamı içersinde kalan köylerin hudutlarında bağ-bahçe temizliği ile oluşan anız ve her türlü enkazın yakılmasının yasaklanmasına,

4 —Piknik yapılmasına izin verilen alanlarda; piknik ocağı çevresinde tedbir alınmadan, vatandaşlarımızın ateş yakmamalarına, yanan ve yakılan ateş söndürülmeden piknik yerlerinin terk edilmemesine,

5 — Piknik yerleri, orman alanları ve bu yerler civarında bulunan her türlü sanayi tesislerinin atıklarından doğabilecek yangına karşı, tesis sahiplerince gerekli tedbirlerin alınması, yine bu gibi alanlarda seyreden araçlardan sigara ve ateşli maddeler atılması ve dökülmesinin yasaklanmasına,

6 — Orman İçi ve bitişiğinde bulunan turistik tesis sahiplerinin, konaklama yeri sahiplerinin ve izin irtifak hakkı sahiplerinin sözleşme ve taahhütnamesindeki yangın tedbirlerini almalarına, bu tedbirlerin Orman İdaresi görevlileri ile genel zabıta ekiplerince kontrol edilmesine,

7 — Belediyelerce çöplüklerin etrafında yangın önlemlerinin alınmasına,

Oy birliği ile karar verildi.

Tebliğ olunur.

—— • ——

Muğla Valiliğinden:

Orman Yangınlarının Önlenmesi Amacı ile Alınması Gereken

Tedbirler Hakkında Karar

Karar No      : 2004/01

Karar Tarihi : 23.03.2004

Kanunlardaki özel hükümler saklı kalmak kaydıyla; mevsim gereği olması muhtemel orman yangınlarının önlenmesi, mal ve can güvenliğinin sağlanması amacıyla 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 9. ve 66. maddelerinin verdiği yetkiye istinaden, 01 Haziran - 31 Ekim 2004 tarihleri arasında;

1. Yangın çıkma ihtimali yüksek olan yörelerde Valilikçe giriş ve çıkışların yasaklandığı ormanlara görevliler dışında hiçbir vasıta ve şahsın giriş-çıkış yapmamasına,

2. Yangına hassas ormanlık alanların içinde veya kenarında bulunan turistik otel, motel, tatil köyleri, toplu konut kooperatifleri veya kamuya ait kamp yerleri ve eğitim merkezlerinde tesisin etrafındaki ormanlarda tesis sahipleri veya yetkililerince 50 metre genişliğinde ölü örtü temizliği yapılmasına ve orman yangınına yönelik gerekli tedbirlerin alınmasına ve bu konularda gerekli teknik yardımın mahalli orman idaresinden yapılmasına,

3. Piknik yerleri, orman alanı veya bu yerler civarında bulunan karayollarında seyreden araçlardan sönmemiş sigara ile yanan maddeler dökülmemesine veya atılmamasına,

4. Piknik ve mesire yeri olarak tescil edilen yerler ile, tescilsiz piknik yeri olmasına rağmen yoğun olarak piknik yapılan (bu yerler orman idaresince tespit edilecek) yerler haricinde piknik yapılmasının yasaklanmasına, piknik yapılmasına izin verilen alanların yayın organlarınca ilan edilerek halka duyurulmasına bu alanlar dışında piknik yapılmasının polis, jandarma ve orman teşkilatınca engel olunmasına,

5. Orman içi ve orman kenarındaki tarlalarda anız; bağ, bahçe ve zeytinliklerde ot, çalı, vs. yakılmamasına.

İş bu tedbir ve yasaklara uymayanlar hakkında 6831 sayılı Orman Kanunu, 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 526. maddesi ve 2872 sayılı Çevre Kanununun ilgili maddesi uyarınca yasal işlem yapılmasına karar verilmiştir.

Tebliğ olunur.

Sayfa Başı